Indiefolk met emotionele beeldspraak hoorden we reeds op ‘When you walk a long distance you are tired’, de debuutplaat van Mothers in 2016. De kracht van Kristine Leschpers kwetsbaarheid na twee stukgelopen relaties, samen met die populaire lo-fi sound maakten Mothers al snel een mededinger in de indiepoprock scene. Ondanks hoge verwachtingen na de eerste singles, zoals het bijtende ‘No crying in baseball’, kon hun eerste album volgens ons niet diezelfde attitude bereiken en verdronk het in langdradig perfectionisme.
Een opvolger betekent voor Mothers een ander verhaal om te vertellen. Anders dan voorheen is ‘Render another ugly method’ het verhaal van een waarnemer in plaats van een persoonlijke therapeutische sessie. Kristine Leschper zweeft al snel als een schim boven krakende gitaren en energieke drumpartijen. “Al snel” betekent hier wel pas na opener ‘BEAUTY ROUTINE’, waarin Kristine rustig ontwaakt uit haar winterslaap, al is het woord “ontwaken” even bedenkelijk. Volledig verdoofd is ze in staat elk woord uit te rekken tot de betekenis vervaagt naar een klankenspel boven neerslaande drums. Op ‘BLAME KIT’, dat maar heel even een cafeïneboost aanreikt, klinken de uitgesmeerde kreten als die van een verdwaald spookje. Na amper een minuut schakelen de hoekige gitaren en percussie over naar een trage cadans. Het wiegende tempo is ideaal om een willekeurig walsje te placeren, alsook om bij in te dommelen. ‘MUTUAL AGREEMENT’ maakt het nog lastiger door veel te trage, zware drumslagen. Met snelbouwstenen aan elke voet moeten we ons voortslepen naar de eindmeet.
Even hopen we dat Kristine wakker schudt uit haar narcose, maar het lijkt erop dat we steeds meer meegaan in de paniekaanvallen. De liefelijke folk van weleer is geëvolueerd naar indierock met een duister kantje. Vooral ‘”IT IS A PLEASURE TO BE HERE”’ en ‘BAPTIST TRAUMA’ leiden het volgende luik in. Kristine slaagt erin ons helemaal mee te zuigen naar een vervreemdende onderwereld waar we liever niet willen zijn. Wanneer we er toch in slagen geboeid te blijven, zijn ‘WESTERN MEDICINE’ en ‘CIRCLE ONCE’ de hoogtepunten van de plaat. Beiden wisselen ze ritmische en zwevende stukken af die het schizofrene, verwarde en geagiteerde karakter van dit album helemaal omvatten.
‘Render another ugly method’ vervalt in een slaapverwekkende en deprimerende neerwaartse spiraal. Bij het luisteren naar enkele opnames van drie jaar geleden leek Mothers nochtans veel scherper te staan. Het nummer ‘FAT CHANCE’ werd toen tijdens een straffe Audiotree Session opgenomen, maar is nu als afsluiter volledig uitgedoofd. Bij het uittreden uit haar lichaam, verliest Kristine niet alleen zichzelf, ze verliest ons ook bij haar diepe duik in haar droomwereld.
Mothers speelt op woensdag 20 februari 2019 in de Botanique. Tickets vind je hier.
