Wanneer talrijke critici je debuut-ep de hemel in prijzen, schept dat automatisch hoge verwachtingen over wat zal volgen. Dat is wat het Australische trio Middle Kids overkwam. Passages op enkele showcasefestivals in de VS en het publiek opwarmen voor onder andere Ryan Adams en The War On Drugs brachten daar geen verandering in, integendeel. Met debuutplaat ‘Lost friends’ hoopt frontvrouw Hannah Joy de steeds groeiende verdeeldheid tussen de aardlingen terug te roepen en universele idealen als liefde en hoop een opflakkering te geven. Een mooiere levensvisie is haast niet te vinden, maar het is wel enorm ambitieus.

‘Mistake’ werd in januari al gelost en sloeg hier in als een bom. Het is zo’n typische ‘nummer twee’ op een plaat; uptempo, meezingbaar en stevig genoeg om iedereen wakker te schudden. Voorafgaand hadden we ‘Bought it’ al gehoord met een minstens even goed refrein: “So let it out, I need a little something and I can’t seem to get it”, hunkert Joy. Een verwijzing naar die universele idealen? In ieder geval is het meteen duidelijk dat Middle Kids voor het grote publiek gaat; de ‘powerpop’ klinkt erg toegankelijk en Joys countryachtig stemtimbre vindt steeds de juiste melodieën.

In de kracht van goede refreinen schrijven zit ook een keerzijde. Zo klinken nummers als ‘Don’t be hiding’ en ‘Please’ erg hapklaar en heeft ‘Hole’ met zijn wel heel korte speelduur naast een rustmoment niet zo veel te bieden. Het energieke ‘On my knees’ zorgt met zijn hoekige karakter afgewisseld met alweer een catchy refrein wel voor voldoende variatie. ‘Edge of town’ dat mede dankzij de hulp van Sir Elton John al veel airplay kreeg, bevat met zijn country gitaarslides alle ingrediënten om uit te groeien tot een geslaagd popnummer. De gedachte dat we naar First Aid Kit luisteren, borrelt tijdens ‘Never start’ ook in ons op en dat staaft nog een laatste keer de stelling dat de band het groot ziet.

Middle Kids wisselt mooie met hapklare momenten af. Hoewel ze daardoor wat gemakzuchtig lijken over te komen, is ‘Lost friends’ een debuut dat er mag zijn. Het is vooral zoeken naar de juiste weg die de band onderscheidt van andere talrijke artiesten in het genre. Voorlopig rijden ze in de juiste richting, al zoekend naar de juiste afslag.