Het nieuwe album ‘Draft’ van LUWTEN is een eerbetoon aan de introvert die geen schrik heeft te dansen op zichzelf en zich stilaan kenbaar te maken aan de buitenwereld. LUWTEN is het muzikale project van de Nederlandse Tessa Douwstra waaronder ze in 2017 een gelijknamig album uitbracht. Destijds klonk de muziek als een associatieve introspectie die de buitenwereld even tussen haakjes kon plaatsen. Op ‘Draft’ lijkt de muziek meer ruimte toe te laten met behulp van een zekere swung en nodigt het de luisteraar uit kleine choreografieën te verzinnen terwijl die zichzelf omarmt. De tweede langspeler bewijst dat introverten op hun eigen kwalitatieve manier een eenpersoonsfeest in de huiskamer kunnen organiseren.

LUWTEN stond met deze lp voor de uitdaging om die beruchte moeilijke tweede uit te geven na een succesvolle eerste plaat. Douwstra blijft trouw aan haar breekbare en voorzichtige composities, maar verrast de luisteraar met de nieuwe, meer gesofisticeerde elementen in haar geluid. ‘Draft’ blinkt uit in de heldere productie en de manier waarop Douwstra haar meerdere stemmen zorgvuldig in echoënde harmonieën weet te voegen. Het gebruik van abstracte loops, samples en meervoudige zangsporen laten zien dat LUWTEN heel wat mathematischer te werk is gegaan.

Het zijn deze elementen in de nieuwe muziek die laten zien dat LUWTEN een blijver is in het zachtere genre. Ze is uit op vernieuwingen en hanteert daarbij een zeker perfectionisme. Een goed voorbeeld hiervan is het openingsnummer ‘The thought of you’. In ‘Don’t be a stranger’ horen we metalige vocale samples die in hun contradictie met de warme oproep van het nummer een opwindend resultaat geven – dansen is toegestaan. ‘Control’ laat een zekere attitude horen die we ongewoon zijn van de artieste die normaal eerder ingetogen zanglijnen produceert. De strofes laten een tentatieve maar zelfzekere stem horen. Op het titelnummer ‘Draft’ beelden we ons in dat Bon Iver en Douwstra samen in de studio zitten.

Wat echter ontbreekt in vergelijking met haar vorige plaat zijn duidelijke memorabele riffs of melodieën die centraal komen te staan in een nummer. Het lijkt erop dat de grootste focus ging naar de weliswaar uitstekende productie van het album, de gelaagdheid van de stemmen en de warme zweverige synths, maar dit zorgt voor een snel uitputbaar geluid. Songs als ‘Go honey’ op het haar eerste lp ‘Luwten’ introduceren een directe en herkenbare melodie die de luisteraar doorheen de hele dag zal fluiten na het éénmaal gehoord te hebben op de ochtendradio. Zulke haakjes of herkenningspunten ontbreken in de nieuwe nummers, waardoor we na het dromerige luisteren niet meer in de waas blijven hangen.

Hoewel de muziek op ons inhaakt, nemen ‘Draft’ niet verder mee wanneer we dagdagelijkse taken vervullen en de kattenbak verschonen. Op zulke momenten fluiten we eerder een oorwurm als ‘Go honey’, maar geen van de nieuwe nummers.