Wat gebeurt er als je Sigur Rós achter de productieknoppen zet van de nieuwste plaat van Damien Rice en Lisa Hannigan? We zullen het vast nooit te weten komen, maar we gissen dat het een beetje als Lanterns on the Lake zou klinken.
De eerste full-CD van het zestal bulkt van de kleine liedjes die in essentie steunen op vocalen en melodie, maar die dan worden omgetoverd in behoorlijke epische stukjes met behulp van breed uitgesmeerde, droevige violen en grote emoties. Elke keer dat je denkt dat je het wel gehad hebt met ‘Gracious Tide, Take Me Home’, duikt er weer een nieuw verborgen pareltje op. Doch, het zijn ‘Keep On Trying’ en het magische middenstuk (‘Kingdom’, ‘Places We Call Home’, ‘Blanket of Leaves’ en ‘Tricks’) die de duidelijke hoogtepunten vormen in hun romantische expressie van hoop en smart.
We zijn grote fan, maar toch steekt er iets tegen. Na 2 bloedmooie EP’s is er nog niet veel veranderd voor Lanterns on the Lake. Hun eerste langspeler is net zo roerend en dromerig als zijn voorgangers, maar tegelijk ook helemaal niets meer dan dat. Toegegeven, het helpt vast niet dat een groot deel van de EP’s zonder aanpassingen gerecupereerd is op het album. Maar toch. Lanterns on the Lake is een band met zoveel potentieel: twee klokken van stemmen (Hazel Wilde en Adam Sykes, meerbepaald) die perfect in harmonie gaan, een feilloos gevoel voor melancholische melodieën en een duidelijk afgelijnde esthetiek die zijn stempel drukt op ieder nummers.
We kunnen ons dan ook maar niet van de indruk ontdoen dat de groep nog veel beter kan en dat ze hier behoorlijk safe gespeeld hebben. Ze komen er deze keer behoorlijk goed mee weg, maar lukt dat ook een tweede keer?
Lanterns on the Lake live zien kan eind 2011 in Brussel (Botanique, 08.11, info & tickets), Breda (Mezz, 17.11, info & tickets), Den Haag (Crossing Border, 18.11, info & tickets) en Antwerpen (Crossing Border, 19.11, info & tickets)
Album verdeeld door V2