Het debuut van King Hannah ‘I’m not sorry, I was just being me’ uit 2022 werd uitstekend ontvangen. Ook door ondergetekende. Plots ging het razendsnel voor King Hannah. Ze speelden in het voorprogramma van indiegrootheden Kurt Vile en Thurston Moore. Tijdens het touren deed het tweetal inspiratie op voor ‘Big swimmer’. Alledaagse gebeurtenissen worden plots songs waarbij het banale plots poëtisch wordt. Hannah Merrick gebruikt parlando om het verhalende aspect kracht bij te zetten terwijl de overstuurde gitaarriffs van Craig Whittle zich lustig knarsend uitstrekken.
Niet één maar twee keer op de plaat wordt het duo vergezeld door Sharon Van Etten. Op opener en tevens titelsong ‘Big swimmer’ en ‘This wasn’t intentional’, het voorlaatste nummer. Het eerste deel van de titeltrack is een rustige indiefolksong. Deel twee trekt de heerlijk scheurende gitaar van Whittle als een stoomtrein op gang. ‘This wasn’t intentional’ draagt dan weer de signatuur van Van Etten. Een trage en slepende indieballad met uitgepuurde instrumentatie en een heerlijke tweestemmigheid waarbij de stemmen van Merrick en Van Etten versmelten.
Op ‘The mattress’ is het makkelijk om je te verliezen in de luchtige en acrobatische stem van Merrick. Tegelijkertijd is het ook smullen van de gitaarpartijen met gewikte en gewogen noten. De contrasten tussen soleren en begeleiden worden telkens mooi uitgespeeld. In ‘Milk boy (I love you)’ vertelt Merrick – letterlijk – een verhaal, en in de muzikale uitbarstingen gaat ze zingen. ‘Somewhere near El Paso’ klinkt helemaal hoe je zou verwachten van een plaatsje op de grens met Mexico, New Mexico en Texas: broeierig loom en gedrapeerd in een goudoranje zonsondergang. De sublieme songstructuur zorgt voor een meesterlijke spanningsboog en dito climax.
Wie bij de hond slaapt vangt zijn vlooien. In dit geval de vlooien van Kurt Vile. Want die was en is ook grote fan van John Prine. De afsluiter van ‘Big swimmer’ heet ‘John Prine on the radio’, een nummer dat over niet zo heel veel gaat. ‘De kip zit in de oven en hopelijk wordt deze niet droog’ en op de achtergrond speelt John Prine op de radio en dat doet al veel. Het moeten niet altijd grote gebeurtenissen en emoties van de overtreffende trap zijn.
Voor de fans van King Hannah komt dit tweede album geen minuut te vroeg. De catalogus langspelers wordt in een klap verdubbeld en hun eigen songs worden verder uitgediept. Als dit je eerste kennismaking met de band is, dan kan je misschien iets meer tijd nodig hebben om het in je hart te sluiten. De dromerige, donkere indierock en -folk op ‘Big swimmer’ in de juiste setting en op het juiste tijdstip, werkt altijd meeslepend.
Live komt de atmosferische muziek van King Hannah nog beter tot z’n recht. Je kan ze in het najaar aan het werk zijn in de AB Club op 13 september, al is die show hopeloos uitverkocht. Waar je wel nog tickets voor kunt kopen zijn voor hun shows op Leffingeleuren (15.09) en in de Bootstraat (17.09).
