Terwijl je dit leest, is ‘Little Red’ al geklommen tot op de eerste plaats van de official UK album chart. Het is Kathleen Briens eerste langspeler op nummer één. Dat is verbazend, want de roodharige zangeres zette zich met haar debuut ‘On A Mission’ razendsnel op de kaart.

Toch blijft Katy B de girl next door in de categorie dansvloerprinsessen. In het begin van haar carrière wist ze nog niet dat er stylistes voor zo’n meisjes zijn, ging ze op het podium staan in comfy outfits en zong ze over het midden van de dansvloer eerder dan over de vip-ruimte. Een paar jaar later zingt de Britse nog steeds over de “sick beat” en de “ill tunes”, maar gaat ze ook dieper. Eerlijk is eerlijk, de sterkste song op ‘Little Red’ is ‘Crying For No Reason’, een intelligente, verslavende ballad die de vergelijkingen met Robyns ‘Dancing On My Own’ niet van zich kan afduwen en net daarom er ook staat. Ook de opgewektere nummers tonen echter haar kunnen. Single ‘5 Am’ is bijvoorbeeld een sterk staaltje catchy popsongschrijven en de samenwerking met Jessie Ware op ‘Aaliyah’ is ook meer dan dansvloerwaardig. De vrucht van de samenwerking met de hippe Londense electroboy Sampha schiet dan weer net iets te kort, maar dat zal wel aan Sampha liggen en niet aan ons Katy.

Jaren nadat ze een certificaat van de BRIT school behaalde, groeit de 24-jarige Zuid-Londense nog steeds als artieste en zangeres. Ook al staan er platte discodansbeats op deze plaat, ze verkent verschillende aspecten van het dance-genre. Op ‘Everything’ gaat ze zelfs richting house, zonder de makkelijke verteerbaarheid die bij mainsteampop hoort uit het oog te verliezen. Bij gebrek aan een dansvloer, hebben wij op elk nummer gebureaustoeldanst. Katy B zal de geschiedenis niet in gaan als legendarische popzangeres, maar op de girl next door is het voor iedereen moeilijk om geen kleine crush te ontwikkelen.

Katy B speelt vrijdag 4 juli op Rock Werchter (info & tickets).

Album verdeeld door Sony Music