Groot was onze vreugde toen Karen O haar debuut als soloartieste aankondigde. Het gezicht van Yeah Yeah Yeahs staat immers al jaren hoog genoteerd op ons lijstje met favoriete frontvrouwen; dat stiekeme boontje voor haar in onze puberjaren trachten we niet eens te ontkennen. Hoe om te gaan met dergelijke, maar ook serieuzere crushes, leren we nu op ‘Crush songs’. Het vijftien nummers tellende album werd grotendeels geschreven rond 2005 en bevat het relaas van een eindeloze zoektocht naar liefde.
Vijftien songs, het lijkt veel, maar met een totale duur van vijfentwintig minuten zijn ze bijna even snel voorbij als de liefde voor de gemiddelde vakantieflirt. Het zijn stuk voor stuk heel intieme lo-fi liedjes die ons nog het meest doen denken aan EMA. Net zoals Daniel Johnston zich ooit terugtrok in de kelder van zijn ouderlijke huis om zijn hart uit te storten op een krakkemikkige cassetterecorder, lijkt ‘Crush songs’ in de geborgenheid van Karen O’s verduisterde slaapkamer tot stand gekomen te zijn.
Een glasheldere productie was echter juist datgene geweest wat alle kracht uit de plaat had gezogen. Zelden klonk de Amerikaanse zo puur en eerlijk. Een handvol akkoorden en een bij momenten trillende en brekende stem, meer heeft ze niet nodig om ons voor een halfuurtje volledig in te palmen. Springen er het meest uit: ‘Visits’, ‘Body’ en single ‘Day go by’.
Op ‘Crush songs’ maken we kennis met een nieuwe kant van Karen. Achter het energieke podiumbeest blijkt ook een breekbare jonge vrouw te schuilen. Ruw, ongepolijst en met veel gevoel schetst ze haar tocht op het pad der liefde. Of zoals ze het zelf zo mooi omschrijft: “The songs are the soundtrack to what was an ever continuing love crusade. I hope they keep you company on yours.”
Album verdeeld door PIAS
