Wat Taylor Swift betekent voor de popmuziek, is girl in red voor indie. In haar nieuwe album neemt ze ons mee doorheen herkenbare momenten van hartzeer, frustraties en ontembare energie. Soms streelt ze onze oren bijna fluisterend. Andere keren komt ze verbazingwekkend rauw en geloofwaardig uit de hoek. Maar bovenal: steeds erg eigenzinnig.
Met ‘I’m back’ begint ze haar nieuwe plaat. Ze zingt ons zachtjes toe, laat ons dromen. De vergelijking met Taylor Swift is hier duidelijk aanwezig. ‘I’M DOING IT AGAIN BABY’ verdient alleen al vanwege de titel een plekje in ons hart. Ze slaat echter meteen een volledig andere weg in. Ze klinkt stoerder, heviger en vol levenslust: hier is indierock voelbaar. Al wanen we ons evengoed kortstondig terug in de jaren ’90.
‘Too much’ komt emotioneel dan weer stevig binnen. Haar teksten zijn zo oprecht dat veel luisteraars ongetwijfeld zichzelf zullen terugvinden in haar werk. De achtergrondmuziek en haar stem spelen verder perfect op elkaar in. Het nummer geeft ons bij momenten zelfs kippenvel.
Ook de rest van het album blijft een achtbaan tussen feel good muziek met een ruiger randje en bijna autobiografische liedjes. Die laatsten zijn niet zozeer heftig qua uitvoering, maar wel wat betreft hun emotionele impact. Zo zijn ‘A night to remember’ en ‘Pick me’ bijna etherisch. Girl in red sleurt ons helemaal mee in haar eigen universum, maar weet toch herkenbaar te blijven. Op sommige momenten horen we zelfs een streepje Billie Eilish terug.
In ‘Ugly side’ en ‘New love’ kunnen we daarentegen onze dansbenen nog eens bovenhalen. Beide nummers barsten van de energie: we kunnen beloven dat stilstaan geen optie is. Naar het einde van het album zet ze op ‘You need me now?’ een knappe samenwerking neer met Sabrina Carpenter. Stoer, coole gitaren, goede energie: dit nummer barst van de girl power.
Eigenzinnigheid trouwens troef op het album. Zo zijn de laatste delen van ‘Phantom Pain’ en ‘Pick me’ zeker een aanrader voor iedereen die de traditionele aanpak beu is. Ook de introductie van Sabrina Carpenter gebeurt op een heel originele manier. In ‘Ugly side’ praat ze zelfs even met de luisteraars, even nonchalant als charmant. Wij zijn alvast fan!
Kortom, dit album is een pareltje. Divers, prikkelend, herkenbaar: girl in red is het allemaal. Na amper een luisterbeurt stonden meerdere liedjes al in onze eigen Spotify-afspeellijst. Als we dan toch mierenneuken en een punt van kritiek willen geven dan is het wel dat dit album gewoon te kort is.
Girl in red stelt het album voor op 5 september in Vorst Nationaal (tickets & info).