Het succes van de vorige twee platen van Florence + The Machine valt niet te ontkennen.  ‘Lungs’ was een debuut met sterke singles en verder soms een ietwat chaotische verzameling van ingevingen die Florence Welch in haar schrijfsels verwerkte. Opvolger ‘Ceremonials’ klonk bombastisch en grotesk, en zorgde voor onvergetelijke liveprestaties. Op haar derde werk gaat Welch echter stevig op de rem staan, om daarna op volle snelheid een bocht te maken in een andere richting.

Voorganger ‘Ceremonials’ was een hoge golf die over je heen rolde zonder dat je nog maar de tijd kreeg om te denken aan weglopen. ‘How big how blue how beautiful’ is daarentegen meer een zacht golvende zee die bij vloed haar tijd neemt om je steeds meer te bevangen. Het is niet meer genoeg om je enthousiast mee te laten vloeien met de uitbundige opbouw en explosies die in elk nummer te herkennen zijn. Het verhaal treedt meer op de voorgrond en eist je volledige aandacht. Dankzij haar stukgelopen relatie heeft Welch een verhaal over hartverscheurende liefde en ondraaglijke pijn te vertellen, en dat zullen we geweten hebben.

Op het album worden alle instrumentale elementen die voorheen Florence zo kenmerkten, geëlimineerd. De bekende zware, opzwepende trommels of fonkelende harpen ruilt de Britse in voor een grotere rol voor de gitaar, waar al te vaak machinaal akkoorden op geramd worden. De orkaan van een stem die Welch de hare mag noemen, staat echter nog steeds rotsvast in elke song. In het midden van een instrumentale ondersteuning die weinig kleurrijk is klinkt het alsof haar vocalen centraler, maar ook eenzamer dan ooit tevoren in het lied staan. De vaak euforische uitbarstingen staan op de nieuwe plaat volledig op het conto van Welch en haar backings, terwijl haar machine minder betekenisvol lijkt.

Florence drukt haar pijn echter niet voortdurend uit op haar gekende uitbundige zangvolume. We horen haar vaak een zachter, meer gecontroleerd gezang voortbrengen dat in zijn bedaardheid misschien wel effectiever haar hartzeer toont aan de wereld dan wanneer ze haar keelgat volledig open zet. ‘How big how blue how beautiful’ lijkt de schreeuw te zijn van een verlamde Florence Welch, die enkel haar gezang over heeft om dramatiek over te brengen.

Florence + The Machine Facebook

Op 25 juni staat Florence + The Machine op de Main Stage van Rock Werchter 2015. Tickets voor deze dag zijn helaas allemaal de deur uit.