Vijf jaar heeft het geduurd voordat we weer iets te horen kregen van Bishop Allen. De bandleden waren tijdens die periode druk bezig met allerlei projecten, van acteren tot het onderhouden van de datingsite OkCupid.
Hun nieuwe single ‘Start again’ is de zeer gepaste opener van het album. De sound is echter in grote lijnen hetzelfde gebleven. Op hun nieuwste werk maken ze opnieuw gebruik van de eenvoudige, typische popdeuntjes van weleer en het herkenbare stemgeluid van Justin Rice wordt weer ondersteund door de zachtheid van zijn vrouw Darbie. De teksten lijken nog steeds complete nonsens maar hebben een dieperliggende betekenis.
‘Why I had to go’, het tweede nummer van de plaat, heeft de nodige ingrediënten om een hit te worden. Het refrein, dat met gemak mee te zingen is, zal daar wel iets mee te maken hebben. De volgende song, ‘Crows’, doet ons dan weer zin krijgen om een dansje te doen en die baslijn kunnen we niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Toch is er weinig vernieuwends terug te vinden op ‘Lights out’. Aan de clichés van de typische indiepopband voldoen ze, maar dat is niet per se een slechte eigenschap. The Beach Boys doen het na al die jaren ook nog steeds op dezelfde manier.
Met ‘Black hole’ wordt besloten om een andere troef uit te spelen. Darbie Rice, de enige vrouw in de groep, die we normaal gezien enkel op de achtergrond horen, krijgt hier het woord. Haar vocalen doen een beetje denken aan het dromerige van Beach House maar verliezen niets van de vrolijkheid waarin alle liedjes baden. Bij ‘Good talk’ steekt even een déjà vu-gevoel op dat ons terug aan het begin van het album doet denken. ‘Bread crumbs’ is op het vlak van onzinnige teksten de uitschieter. Maar toch kunnen we zelfs hier niet ontkennen dat het nummer geweldig in elkaar zit en de melodie nog lang blijft hangen. ‘Shadow’, de afsluiter van hun nieuwste langspeler, is simpel. Met een akoestische gitaar en de stem van Rice wordt gezorgd voor een ingetogen kampvuurmoment.
Bishop Allen is in de vijf jaren dat de band op non-actief stond stil blijven staan. Ze zijn geen totaal nieuwe weg ingeslagen maar blijven trouw aan hun oorsprong. De liedjes lopen vlotjes in de sporen van hun eerdere werk. De sound klinkt iets volwassener maar de speelsheid die hun zo eigen is, blijft behouden.
Album verdeeld door Konkurrent
