Om maar even een open deur in te trappen: van alle headliners had LCD Soundsystem op het strand van Best Kept Secret het meeste te bewijzen. Afgezien van ‘Daft Punk is playing at my house’ heeft LCD Soundsystem dan ook geen énkele single die de Nederlandse hitlijsten haalde. Laat het dan maar aan James Murphy en zijn kompanen over om in praktijk te laten zien hoe dat gaat, een weide laten uitbarsten zonder die charthits.
Vanaf seconde een werd duidelijk dat LCD Soundsystem onze laatste energie uit ons lijf wilde persen. Opener ‘You wanted a hit’ bewees dat onze eerste alinea James Murhpy worst zal wezen, en onze armen leken wel slingerende zwanworstjes toen we onze beste dansmoves bovenhaalden op de stampende beat. ‘Tribulations’ bewees het Amerikaanse antwoord op Vive La Fête te zijn met zijn analoge synths en discoritmes, en wij waren duidelijk niet de enigen die het feest aan het vieren waren rond de mainstage.
In onze diepste gedachten was ‘Call the police’ het nummer dat de weide zou aanzetten tot meebrullen, maar de eerder lauwe ontvangst werd nog erger gemaakt door de slordige delay op James Murphys zang. Die werd bijna even sjofel als zijn midlifecrisisbuikje. De domper was gelukkig maar van korte duur, want na een flinke slok koffie én een teug wijn zette James Murphy meteen ‘Get innocuous!’ vanop het tijdloze ‘Sound of silver’ in. Alles bij LCD Soundsystem leek, net zoals op plaat, zo keurig geregisseerd zodat elke simpele groove ineenklikte met pure euforie als gevolg. James Murphy greep gulzig de spots om van tijd tot tijd perfecte percussie te mikken tussen beat. Bij de laatste minuut van ‘Get innocuous!’ concentreerden alle podiumlichten zich op de reuzachtige discobal, en het strand werd op meesterlijke wijze plots een intieme nachtclub.
De hoogtepunten volgden elkaar snel op (‘Someone great’! ‘Tonite’!) en nadat ‘I want your love’ van Chic speels de revue passeerde, was LCD Soundsystem klaar om de reguliere speeltijd af te sluiten met een fenomenaal geladen versie van ‘How do you sleep?’. De traag stampende drums, de klaagzang van James Murphy en de finale ontknoping in, uiteraard, dansen lieten ons hulpeloos snakken naar meer. Gelukkig voegde James Murphy nog toe dat we niet moesten blijven applaudiseren, hij zou wel terugkomen na zijn kort plasje, en zo geschiedde. Een uiterst snedig ‘Dance yrself clean’ zette de weide klaar voor de ultieme cultklassieker uit het oeuvre van LCD: ‘All my friends’. Op kruissnelheid dramde de piano nog harder dan op plaat, de basdrum sloeg elk dansverzet uit zijn voegen en de conclusie vormde de dopaminekers op de taart: ‘Where are your friends tonight?’. Op Best Kept Secret, alwaar iedereen voor het podium voor de volledige setduur elkaars vriend was. En dat het toch tijd wordt dat LCD Soundsystem alhier de appreciatie krijgt die ze verdienen.