Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebook-feeds en Soundcloud-profielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten. Verwacht geen waardeoordeel, maar genoeg muzikale tips om er weer een week tegen te kunnen.
Vulfpeck – Mr finish line
Vulfpeck pakt vandaag uit met derde langspeler ‘Mr finish line’. Op het album wordt gul omgesprongen met gastverschijningen: onder meer drummer James Gadson, saxofonist Joey Dosik en funkpionier en bassist Bootsy Collins zaten in de studio. Deze zomer speelden de Amerikanen een heleboel uitverkochte concerten met laatste album ‘The beautiful game’ onder de arm. Zo ook een show in de Ancienne Belgique in september, waar de Vulfies indruk maakten met hun grenzeloze virtuositeit. Als we de titel van het nieuwe album mogen geloven, ligt die thematisch alvast in de lijn van ‘Mr. finish line’ in dezelfde lijn als die voorganger. Of dat inhoudelijk ook zo is, beluister je hier.
Sleigh Bells – Kid kruschev
Sleigh Bells wil aan een hoger tempo kortere platen uitbrengen. Niet dat Alexis Krauss en Derek Miller ons ooit lang op nieuw materiaal hebben laten wachten. Na debuutalbum ‘Treats’ uit 2010, baarde de groep uit Brooklyn op amper twee jaar nog twee nieuwe langspelers. Aan nummer vier, ‘Jessica rabbit’, werd dan weer wat langer gesleuteld, wat het geluid niet ten goede kwam. Nog geen jaar later komt het noisepop-duo alweer met nieuw werk op de proppen. ‘Kid kruschev’ telt zeven nummers en werd opgenomen tussen de bossen en kliffen ten noorden van New York. ‘And saints,’ de single die het album voorafgaat, bewandelt alvast de bevreemdende onheilspellendheid die we van Sleigh Bells gewoon zijn.
Angel Olsen – Phases
Ook Angel Olsen (foto) is op dreef. Vorig jaar schopte haar derde studio-album ‘My woman’ het tot in onze selectie van de 52 beste albums van 2016. Deze lente liet de singer-songwriter de Botanique meedogenloos en zelfzeker smelten op Les Nuits. Vorige maand pakte de artieste uit met een samenwerking met Hamilton Leithauser (The Walkmen) in single ‘Heartstruck (wild hunger)’. Vandaag trakteert de Amerikaanse je oren met ‘Phases’. Het album bevat ‘b-sides’ en ‘rarities’, waaronder nieuwe nummers ‘How many disasters’, ‘Sans’ en ‘Special’.
The Tubs – Happily ever jaded
De Gentse jongens van The Tubs klinken opmerkelijk on-Belgisch op hun nieuwe plaat. In 2014 schopten de toenmalige jonkies met hun maatschappijkritische garagerock het tot finalisten van De Beloften. Sindsdien zijn ze echter voornamelijk te vinden in exotischere wateren. De groep sleepte samenwerkingen in de wacht met Amerikaanse labels Gnar Tapes en Burger Records en is zo daar bekender dan in de thuishaven. Op ‘Happily ever jaded’ jongleert het viertal met punk, country en americana, naar eigen zeggen beïnvloed door het avontuur aan de andere kant van de oceaan. Ondanks die wending zijn The Tubs hun scherpe blik op de samenleving niet ergens halverwege de continenten kwijtgeraakt. De albumhoes zet ons op een tijdmachine naar de hippiecommunes van de jaren ’60, als reactie op de individualisering van onze snel veranderende maatschappij.
Yung Lean – Stranger
Jonatan Leandoer Håstad begon zijn carrière op zestienjarige leeftijd met Sad Boys en brak later als één van de eerste Zweedse rappers door in de internationale hiphop-wereld. Op zijn derde studio-album ‘Stranger’ verlaat Lean de donkere cloud rap om pop-terreinen te verkennen. Getormenteerd blijft de sad boy echter wel. Gisteren leidde de Zweed zijn nieuwe langspeler in met een gelijknamige kortfilm, waarin we reeds flarden van de nummers konden horen. Die zeven minutenlange video volgt een bebloede en voorvluchtige Lean in een setting die zijn inspiratie haalde bij traditionele western-films. Op 10 december passeer Yung Lean langs de Antwerpse Trix, kaartjes koop je hier.
Spinning Coin – Permo
‘Permo’ verwijst niet naar je grootvaders niet zo permanente pruikje, dan wel naar het langspeeldebuut van Spinning Coin. De Schotten brachten in 2015 reeds een cassette uit en losten eerder dit jaar singles ‘Raining on hope street’, ‘Tin’, ‘Sleepless’ en ‘Money is a drug’. Vanaf vandaag ligt het eerste album van de groep rond Sean Armstrong in de al uitgebreide Schotse afdeling van je favoriete platenwinkel. Op ‘Permo’ exploreren de heren uit Glasgow rammelende indiepop en verwante genres, bijgestaan door vocals van Katrina Mitchell (The Pastels) en Simone Wilson (Breakfast Muff).
The Lighthouse – Joyride ep
De zon schijnt voor The Lighthouse. De Leuvenaren deden deze zomer menig festivalvloer aan, van de kleinere planken van het Mechelse Maanrock tot de Marquee van Pukkelpop. Daarnaast wonnen de jongens dit jaar samen met Tamino en rapper Kai Wén De Nieuwe Lichting. Het vijftal debuteert vandaag met een eerste ep, goed voor 21 minuten zonovergoten en dansbare indiepop. Op 25 november staat The Lighthouse samen met Tin Fingers in AB Club in het kader van Coca-Cola Sessions. (info & tickets)
mobilegirl – Poise
mobilegirl (lid van Staycore Collective) bevrijdt zich op haar debuut van de dj-sound waarmee ze in club-context gelinkt werd. Op het eerder vrijgegeven nummer ‘Forever’ verkent de Berlijnse producer wijdere horizonten met rommelende drums en pakkende elektronische deuntjes. Bovendien is de dame door MIND OVER MTTER geprogrammeerd in Het Bos op 15 december met MorO, Trime en Anni Nöps.
Peter Oren – Anthropocene
Donker bezingt Peter Oren ook op zijn tweede album de wanderlust. Op ‘Anthropocene’ schalt de opmerkelijke klankkleur van de Amerikaan heerlijk gebalanceerd nu eens fragiel en dan weer uiterst krachtig door het album, alsof hij in zijn zoektocht naar een plek in de wereld al het leed van de aarde met zich meedraagt. De leegte die Leonard Cohen vorig jaar achterliet, wordt met Peter Oren iets kleiner.
Sampa The Great – Birds and the BEE9
Sampa The Great, niet te verwarren met Mercury Prize-winnaar Sampha, sloop twee jaar geleden in onze Discovery-rubriek. Sindsdien maakte ze haar artiestennaam meer dan waar. Op haar tweede album combineert de dame uit Sydney/Zambia/Botswana opnieuw haar buitengewoon talent voor rap en spoken word met een krachtige strijd tegen ongelijkheid. Je dosis empowerment op deze vrijdagavond vind je op ‘Birds and the BEE9’.
Taylor Swift – Reputation
Aan Taylor zijn er vele roddelbaadjes en een heel zooi tabloids gewijd. Meer dan eens moest TayTay zich verdedigen tegen de kolkende en onverbiddelijke media. Op ‘Reputation’ overwint de popster de nadelen die met het sterrenbestaan gemoeid zijn. Voor een tweede injectie empowerment kan je niet bij je vertrouwde streamingsdienst terecht, maar moet je nog eens een muziekwinkel binnenspringen.
M.E.S.H. – Hesaitix
Voor innovatieve clubmuziek moet je in Berlijn zijn. M.E.S.H. doet daar nog een schepje bovenop met een eigenzinnige interpretatie van het Duitse nachtleven. James Whipple verliet California om in de hoofdstad te vertoeven, waar hij meedogenloos dansbare electronica deconstrueert tot abstracte geluidsmuren. De titel van het laatste werk van deze geluidsavonturier is geen term uit de wiskunde dan wel een anagram van “cathexis”, in het jargon van de psychoanalyse “een concentratie psychische energie”. Hoe dat bij M.E.S.H. klinkt, hoor je hier.
Tennis – We can die happy
Tennis’ biografie leest als een droom. Alaina Moore en Patrick Riley werden verliefd tijdens hun studies aan de universiteit van Colorado en kochten na het behalen van een diploma een boot. Daarmee zeilden ze zeven maanden rond, om bij terugkomst te trouwen en al dat moois in muziek te gieten. Nog geen jaar na een zonnig ‘Yours conditionally’, is het stel terug met ‘We can die happy’, waarop ze dezelfde aanstekelijke indiepop-boot beklimmen als op de voorganger.
Gun Outfit – Out of range
Wanneer je eerste album wordt vergeleken met een jonge Sonic Youth, kan je bijna prompt op pensioen gaan. Dat deden de Amerikanen van Gun Outfit gelukkig niet, ze evolueerden naar een frisse en inventieve combinatie van postpunk en country. Op hun laatste langspeler, ‘Out of range’, doen ze daar nog een schepje psychedelische dromerigheid bovenop.