De voorbije jaren bracht het vrouwelijke viertal Chastity Belt met ‘No regerts’ en ‘Time to go home’ twee bijzonder fijne platen uit. Speelse eigenzinnigheid was de ideale voedingsbodem voor songs met een vaak feministische insteek die meer dan eens een lach op onze gezichten toverden – denk aan ‘Nip slip’, ‘Giant vagina’ en ‘Cool slut’. Nieuwste worp ‘I used to spend so much time alone’ kon dus wel eens een ‘moeilijke derde’ worden, gezien de hoogte waar de lat lag en het gebrek aan variatie van het ouder werk.

Zangeres/songschrijfster Julia Shapiro is niet meer dezelfde. Waar haar teksten twee jaar geleden nog grotendeels uit de feminist punk leken te zijn weggelopen, zijn ze nu hyperexistentieel en zelfs ronduit deprimerend. Sterke vooruitgestuurde single ‘Different now’ deed reeds zo’n melancholische koers vermoeden, getuigen de klagerige zang en teksten als “You should take your time to figure out your life, (…) take away your pride and take away your grief, and you’ll finally be right where you need to be”. Niet wat we van de dames gewoon zijn, maar wel een heel goed en interessant nummer. Het beste van de plaat, zo blijkt, want na voorgenoemde opener zakt ‘I used to spend so much time alone’ helemaal in elkaar.

De songteksten zijn zowat de enige factor die het album enigszins de moeite waard maken om te luisteren. “The story’s writing me, but the facts are false” (‘Caught in a lie’) of het ontwapenend eerlijke “I’m not okay” (‘Complain‘) zouden naar adem kunnen doen happen, ware het niet dat ze begeleid werden door inspiratieloze muziek met slordige gitaarlijnen en klagerige zang. Neem bijvoorbeeld oersaaie titelsong ‘Used to spend’, die zo traag voorbij kabbelt dat je het frustrerende gevoel krijgt achter een tractor aan te rijden op een smalle weg; of ‘Stuck’, een nummer dat de term ‘middelmaat’ lijkt heruit te vinden. En zo gaat het hele album door.

Van de energie en het enthousiasme van de voorbije albums is geen spoor meer terug te vinden, het speelplezier en de creativiteit zijn volledig verdwenen. Op zoek gaan naar een goede melodie is hopeloos, op lichtpuntjes ‘Different now’ en ‘5am’ na. Zelfs wanneer Shapiro en co. nog eens een ietwat stoerdere gitaarlijn proberen ineen te flansen, klinken ze als een flauw afkooksel van Sleater-Kinney (‘This time of night’). Wat een onaangenaam contrast met de vorige twee albums.

We vragen ons af waarom Chastity Belt dit album gemaakt heeft; inspiratie voor goede songs was er niet, en de zin om te spelen al helemaal niet. ‘I used to spend so much time alone’ klinkt als een praatgroep voor vrouwen met een vroegtijdige burn-out en slaapproblemen. In dat opzicht is het misschien goed voor de dames dat hun album hoogst slaapverwekkend is. We gunnen Chastity Belt uit de grond van ons hart een tijdje rust en herbronning, want een draak als deze kunnen ze zich niet nog eens veroorloven.

Chastity Belt speelt 15 september in de Botanique (info & tickets)