Vijf jaar na hun titelloze debuutalbum brengt het Canadese dreampop-duo You’ll Never Get To Heaven hun tweede langspeler ‘Images’ uit. Alice Hansen en Chuck Blazevic vormen misschien niet de meest innovatieve act binnen het genre, maar ze weten wel als geen ander hoe ze dromerige, ontspannen dreampop moeten maken.

Hoewel er tussen beide albums een half decennium zit, valt er niet zo veel muzikale evolutie waar te nemen. We krijgen dezelfde formule geserveerd als op het vorige album: rustige, zweverige nummers die afgewisseld worden met meer ambient aandoende soundscapes. Die laatste zijn wellicht niet overdreven interessant om apart te luisteren, maar in de context van het album dragen ze bij aan de haast etherische flow van het geheel.

Deze sfeer wordt opgewekt door de mijmerende geluidstapijten in combinatie met de zalvende stem van Hansen; twee elementen die elkaar versterken. Het duo slaagt er in om je in de ban te houden met hun muziek, zelfs als je de teksten eventjes niet meer kan volgen. Ze klinken zelden zwaarmoedig, al durft er af en toe een flard melancholische nostalgie voorbij te waaien.

You’ll Never Get To Heaven levert met ‘Images’ geen revolutionair album af. Wel tonen Alice en Chuck dat ze hun genre door en door begrijpen. Deze plaat ervaar je best door niet te veel te focussen op de losse nummers maar als geheel over je heen te laten spoelen, terwijl je wegglijdt in je zetel.