Plonsjes van de week: tien nieuwe liedjes die je gehoord moet hebben

door Thomas Konings

Weet je nog toen we al maanden en zelfs jaren op voorhand voorspelden dat Mitski, Car Seat Headrest en Alex G echt gingen ontploffen? Wel, deze week kan je in onze Plonsjes van de week weer een heleboel bands ontdekken waarvan we vermoeden dat ze wel eens ooit zouden kunnen doorbreken bij het grote publiek. Voeg daar nog twee supergetalenteerde producers aan toe die SoundCloud in lichterlaaie zetten en twee indierock-iconen die zichzelf nog maar eens bewijzen, en je weet dat we deze week alweer met een rist prachtige Plonsjes zitten.

Soccer Mommy – Last girl

Sta op. Wrijf de slaap uit je ogen. Kruip uit je bed. Sleep je schonkige lijf naar de wastafel. Schuif je tandenborstel over je gebit. Slof naar het raam. Schuif je gordijn open. Daar is de zon. Vergeet gisteren. (Matthias)



Spirit of the beehive – Pleasure suck I

Normaal gezien volgt hier een stukje dat op bondige wijze samenvat, hoe het onderstaande nummer klinkt. Dat is soms geen sinecure, zeker niet als het dingetje heerlijk alle kanten uit schiet. Dus klik en oordeel zelf. Het is de titeltrack van het nieuwste album van Spirit of the Beehive, dat deze week op Soundcloud en Bandcamp werd gedropt. Wij blij, iedereen blij. (Matthias)


Perfume Genius – Slip away

Waar Perfume Genius op z’n vorige album al z’n meest excentrieke kant aan de wereld wilde tonen, lijkt hij nu op het nieuwe ‘Slip away’ pas echt alles uit de kast te halen. Terwijl Max en andere schrijvers het hadden over het camp-element van deze song, wil ik hier nog eens benadrukken hoe intens en oprecht Mike Hadreas op deze eerste single uit z’n nieuwe langspeler klinkt. Authenticiteit is altijd al PG’s sterke punt geweest en ook hier klinkt de singer-songwriter vooral oprecht. De dramatische wendingen in deze buitengewone productie zijn rauw en intens, en de finale escaleert zonder al te veel overdreven sentiment. ‘Slip away’ is gewoon puur en recht uit het hart – een van de meest imponerende singer-songwriter-liedjes van het jaar ook. (Thomas)


Adult Mom – Full screen

Op ‘Momentary lapse of happily” liet Adult Mom ons twee jaar geleden al een paar indrukwekkende slaapkamerindieliedjes horen. Nu is die terug met het nieuwe ‘Full screen’, alweer een perfect pyjamapopnummer dat zowel grappig als droevig is en tegelijk intiem en catchy klinkt. (Thomas)

Mechatok – Hush

Van de Duitse producer Mechatok zijn we intussen zoete hiphopachtige instrumentals gewoon die nooit echt ontploffen maar steeds in rondjes blijven cirkelen. Op het nieuwe SoundCloud-one-offje ‘Hush’ gaat het er opeens veel minder opgewekt aan toe. Er zijn nog steeds hemelse echo’s, maar overall is de sfeer heel dubbel met een soort ingetogen ambientliedje dat niet misstaan had op de nieuwe PAN-compilatie ‘Mono no aware’. (Thomas)

Malibu – Held

En van die nieuwe compilatie moesten we natuurlijk ook een liedje kiezen. Algemeen beschouwd staan er heel veel sterke nummers op de plaat. Naast onder meer Yves Tumor en ADR levert ook Française Malibu een opmerkelijke en intrigerende bijdrage. Hoogtepunt van de zes minurende soundscape is een passage waarin een stem over onrustige geluiden met ASMR-uitspraak een gedicht voorleest. Intrigerend en supermooi op een onconventionele manier, en al helemaal prachtig wanneer de vocals uitsterven (“Is it today I’m dying?”) en de muziek terug komt. (Thomas)


Future Islands – Cave

Ook al betreden ze geen nieuwe paden, met ‘Cave’ leveren Future Islands wel één van hun sterkste singles af totnogtoe. De band klinkt wat donkerder dan we gewend zijn, maar verder blijft de formule ongewijzigd dankzij de prominente bas, de voortstuwende drums, zweverige synthesizers.. met daarbovenop natuurlijk de typerende, theatrale zang van Samuel T. Herring. Het is uitkijken geblazen naar het nieuwe album ‘The Far Field’, dat verschijnt op 7 april. (Martijn)



You’ll Never Get To Heaven – White light

Op deze vierde single uit hun ondertussen aangekomen plaat liegt You’ll Never Get To Heaven nog eens over hun bandnaam. Luisteren naar ‘White light’ brengt je sowieso een paar hemels hoog, om niet te zeggen de zevende. (Jens)

Max T – Palm isle

Op deze tweede single uit zijn ondertussen aangekomen ep bewijst Max T nog eens dat hij zoveel meer is dan de zoveelste Panda Bear kopie. ‘Palm isle’ heeft de kwaliteiten van een standard, alsof het altijd als blauwdruk heeft gediend voor al die exotische slowjams van de voorbije decennia en niemand meer exact weet wie hem net geschreven heeft. (Jens)

She-Devils – Hey boy

Er komen nog net geen conga shakers te pas aan ‘Hey boy’ van She-Devils. Hé, spijtig eigenlijk. (Jens)

Foto’s van Perfume Genius, Future Islands en She-Devils