De hele maand december geven we carte blanche aan onze schrijvers om terug te blikken op hun afgelopen jaar. Vandaag aan de beurt: Hanne Craye – niet alleen met haar pen de beste van de redactie, ook met haar pet (Geerhard en Thomas vervolledigen dit jaar het podium).
Check zeker onze album top 52, 75 favoriete nummers van 2016 en alle andere jaaroverzichten. De komende dagen en weken volgt er nog meer eindejaarscoverage.
Dit zijn de vijftien langspeelplaten en ep’s die ik afgelopen jaar zo vaak beluisterd heb dat ze mij soms achtervolgen in mijn slaap. (Id est: soms weergalmt ‘nonagon infinity opens the door’ in mijn hoofd wanneer één droom vervloeit in een andere).
1. King Gizzard and the Lizzard Wizard – Nonagon Infinity
2. Nicolas Jaar – Sirens
3. Yak – Alas salvation
4. Parquet Courts – Human performance
5. Double Veterans – Space age voyeurism
6. Rumours – Infant EP
7. Dans Dans – Sand
8. Kate Tempest – Let them eat chaos
9. Role – Blurry EP
10. Marching Church – Telling it like it is
11. Blood Orange – Freetown sound
12. Savages – Adore life
13. Soft Hair – Soft Hair
14. Black Marble – 15. It’s immaterial
15. DIIV – Is the is are (de eerste helft althans)
Ken je dat gevoel dat je naar een album aan het luisteren bent dat in z’n geheel misschien niet al te memorabel is, maar dat je aandacht plots getrokken wordt door dat ene nummer? Neen? Maakt niet uit, deze tien nummers hadden dat effect in ieder geval op mij.
David Bowie – Girl loves me
Het alom geprezen ‘Lazarus’ deed net iets te sentimenteel aan (sorry voor de heiligschennis, maar emoties zijn overrated), nee, geef mij dan liever de eigenzinnigere aanpak op ‘Girl loves me’.
Joey Purp – Photobooth
Als hiphopleek had Joey Purp (uit de entourage van Chance the Rapper) me verrassend genoeg meteen mee; het is alleen maar de vraag of dat dan goed of slecht nieuws is voor ‘Photobooth’.
James Blake ft. Vince Staples – Timeless
Wauw, eerst Joey Purp en dan Vince Staples, wat een hiphoprevelaties. Net door Staples’ invloed sprong ‘Timeless’ eruit op een plaat die mede door de lengte moeilijk te doorploeteren was.
Black Mountain – Mothers of the sun
Na een middelmatige liveprestatie in de Botanique werd album ‘IV’ genadeloos verbannen naar de stoffige onderste plank van mijn platenkast. Desondanks blijft opener ‘Mothers of the sun’ me toch iedere keer opnieuw aangrijpen. (P.S.: ik heb geen platenkast.)
Kevin Morby – Singing saw
Normaal gezien klappen mijn oren spontaan dicht bij alles wat enigszins in de buurt komt van folky singer-songwriters, maar het majestueuze, ingenieuze ‘Singing saw’ slaagde erin ze langzaam weer open te plooien.
Toy – Fast silver
Ondanks de griezelige gelijkenis tussen de zanger van Toy en mijn eigen vader, waren deze zes minuten misschien wel de best gespendeerde van het jaar.
Suuns – Instrument
‘Instrument’ bewijst dat Suuns op hun best zijn als ze sinistere beats doorweven met een verontrustend gitaarspel.
Soft Fangs – The wilderness
Bitter weinig views op Youtube maar van een bedwelmende schoonheid om u tegen te zeggen.
Badbadnotgood ft. Kaytranada – Lavender
Als een van je favoriete bands een beetje de mist in gaat op hun nieuwe plaat, doet dat altijd wel een beetje pijn. Gelukkig kon een samenwerking met Kaytranada de pijn een beetje verzachten. Eventjes toch.
Andy Stott – New romantic
Anekdote: in Bangkok waren er luide werken aan ons hotel, waarop mijn reisgenoot zei: “amai, precies Andy Stott live!”. Toegegeven, de soms iets te industriële, metalige sound van ‘Too many voices’ blijft af en toe steken in je st(r)ot, wat gelukkig niet het geval is bij ‘New romantic’. De creatie is al goed en wel verteerd voor de laatste duistere beats uitgestorven zijn.
Als band kan je nog zo’n geniaal album afleveren, wie het live niet weet waar te maken, daalt gelijk in mijn achting. Deze acht artiesten hebben zich alvast niet aan deze zonde schuldig gemaakt – integendeel. Ziehier, de acht optredens van 2016 die ik van mijn leven niet zal vergeten:
Nicolas Jaar (Ancienne Belgique)
Savages (Sonic City, De Kreun)
Double Veterans (Het Bos)
Onmens (Afsnis)
Beak> (Sonic City, De Kreun)
Parquet Courts (Down The Rabbit Hole)
Yak (Botanique)
Rumours (019)
Behalve een notitieboekje hou ik er ook van om af en toe mijn camera mee te nemen naar een optreden. De volgende zes beelden zijn daarvan het resultaat.
