De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Discofunk-trots die begon als oneman-(keytar!)show, maar ondertussen al even menig publiek laat swingen als trio: Pomrad. Adriaan Van de Velde (nog steeds bezieler en spilfiguur) bracht z’n debuutalbum ‘Knights’ al voor de zomer uit, maar sinds kort pas hoort daar met ‘Hydratation’ ook een eerste videoclip bij. Als je al van Pomrad hoorde, ken je het recept, dat hier niet anders is: groovy en vrolijke elektronische funk, met twee benen recht in de Herbie Hancock-eighties. Ook te lezen als: ietwat kitscherig (die drumfills en vervormde vocals!), maar verdomd cool.
Elefant (foto) – met onder meer Wolf Vanwymeersch (The Van Jets) en Stijn Vanmarsenille (FOPAW) in de gelederen – is die Gentse band die een combinatie van sludge, noise- en krautrock serveert en live energetisch verpakt in witte schilderspakken. ‘The realm’ is wat meer ingehouden dan we van het viertal gewend zijn, maar daarom niet minder doordringend: een hoekig gitaarlijntje, dreigende vocals en licht verborgen synths geven het nummer iets psychedelisch-hypnotiserends, waardoor quasi meteen een tweede luisterbeurt verdient.
Je kan van Tom Barman heel wat zeggen, maar niet dat z’n poëtische zangstijl niét past bij de jazz die Robin Verheyen uit z’n sax haalt. TaxiWars heeft – zeker in dit ‘Bridges’, waar zopas een clip bij verscheen – daardoor iets poppy in de sound, maar behoudt evenzeer een zekere edge door de drums, en verrast hier ook door een zachte vibrafoonlaag, die mooi onder die saxmelodie ligt.
Van een tipje van de sluier oplichten gesproken: The Guru Guru brengt binnenkort zijn debuutalbum uit, maar dacht nu al even een nieuwe track vrij te geven, die de plaat niet haalde. In een live-versie dan nog – en die zijn de moeite, met veel dank aan geflipte frontman Tom. ‘Defacts’ etaleert daarnaast ook treffend waar het vijftal muzikaal voor staat: beginnen gebeurt dan wel met een melodische invalshoek, maar alles krijgt genoeg noise, harde riffs en onvoorspelbaarheid over zich heen om je een nerveus en tegelijk geboeid gevoel te geven. Vingers in het stopcontact, zeiden we ooit: The Guru Guru blijkt er alleen maar stroom te hebben bijgestoken.
“I like to think of it as what would happen if John Carpenter tried to make ‘weightless’ grime”, zegt Aponogeton zelf over ‘Beacon’, dat hij onlangs online zette. De Brugse producer maakte de track een jaar geleden al, maar we zijn blij dat-ie nu toch nog het daglicht mag zien. Door de sluimerende duisternis zou het nummer inderdaad kunnen refereren aan de iconische horrorregisseur, al is er niet énkel donker en onheil te ervaren: in de vele ambient-laagjes valt er hier en daar best nog wel wat melodieus positivisme te vinden.
Je kent iets nieuws en Belgisch? Submissions voor deze rubriek mogen altijd naar gilles@indiestyle.be