Bijna elk jaar heeft Pukkelpop zo wel z’n revelatie. In de recente geschiedenis herinner ik me de triomf van alt-J in de Castello in 2012 en de zegetocht van SOHN een jaar later in dezelfde zaal. Dit jaar gaat Liss ontegensprekelijk met die eer lopen na een stomende passage in Lift, het nieuwe podium dat gemaakt werd voor doorbraakshows als deze.
Natuurlijk gaat dit optreden de band niet meteen superberoemd maken, maar het was wel een soort culminatie van alle buzz die er al was en vermoedelijk ook een open sollicitatie naar een mooi volgend podium in België. Laat ons echter eventjes beginnen bij het begin: wie zijn Liss? De groep bestaat uit vier tienerjongens die al op een heel jonge leeftijd begenadigd zijn met talent, smaak en stijl. Ze halen hun mosterd bij Arthur Russell en Prince, en maken zo een mix van luchtige alt-pop en coole soul. Het kwartet debuteerde vorig jaar met ‘Try’, een nummer waarvoor ze samenwerkten met The xx’s producer Rodaidh McDonald. Intussen hebben ze getekend bij XL Recordings.
Zaterdag toonde het viertal niet alleen met de hulp van een grote studiomeneer mooie geluiden uit de boxen te kunnen toveren, maar dus ook al live al helemaal op eigen benen te staan. Ik zou zelfs durven zeggen dat de band momenteel op het podium meer indruk maakt dan op plaat. Ze laat namelijk al haar nummers uitgroeien tot heerlijke, dansbare jams die uitblinken in timing en vaak de kans krijgen om nog net dat beetje extra te stomen. Net wanneer je denkt dat een song z’n einde nadert, kan Liss er nog een schepje bovenop doen. Grote troef is zeker ook zanger Søren Holm, die met z’n stem soul op een interessante, warme manier kan brengen, en bovendien helemaal excelleert wanneer hij in een nummer als ‘Always’ of ‘Sorry’ een vleugje dramatiek mag toevoegen aan het recept. Da’s een mooie aanvulling voor de koele, cleane en spaarzame instrumentatie.
Nadat Best Kept Secret dit jaar al voor de bijl ging, kreeg het viertal op Pukkelpop te maken met een zo mogelijk nog enthousiaster publiek. Elk liedje werd beloond met een onhoudbaar applaus, dat alleen maar week wanneer het volgend nummer ingezet werd. De reactie van de bandleden daarop was tamelijk schattig vol verbazing en ongeloof; benieuwd hoe lang de jongens die spontaniteit nog kunnen houden alvorens ze er gewend aan geraken. Hoe dan ook: check ze snel voor ze groot (en saai?) worden, dit is een band voor kolkende clubshows.