De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Dat Hiele zicht steeds weer een boeiend artiest toon binnen de (internationale) elektronische muziekscene, daar is iedereen ondertussen wel van overtuigd. Zo stond hij twee weken geleden op Big Next Festival, maakte DJ Paypal onlangs een remix van een van z’n tracks en kleurt de producer vandaag mee de affiche van Sonàr Barcelona – naast ander lekkers zoals Four Tet, John Talabot en Richie Hawtin. Voor dit knisperende klankentapijt dat ‘Moisturizer’ heet, maakte de vader van Roman de videoclip. Enkele weken geleden zeiden we dat zijn plaat ‘Ritmische bezinning’ uitverkocht was, maar dat gewoon bleek Hieles voorraad te zijn. Je kan er wel nog om in de platenwinkel, dus twijfelen lijkt ons niet zo’n goed idee.
De Antwerpse psychpoppers van Bed Rugs zijn de laatste maanden niet echt actief te noemen: misschien net daarom dat drummer Noah Melis besloot eens een solo-EP uit te brengen, wat hij doet onder de naam Shy Dog. Beginnen met een cover houdt het allemaal nogal enigmatisch, maar in elk geval bewijst zijn versie van Kevin Morbys ‘Destroyer’ dat nevelige psychedelicasferen ook hier doorsluimeren. Verwacht nu wel geen gitaren: kalm en melancholisch klinkt het nummer in de eerste plaats, door een repetitief en wazig beatje, dito akkoorden en lichte dissonantie op het eind.
Indiestyle coproduceert zo af en toe een live-sessie met Mr. Blackbird. Na STADT en Thus Owls zijn het deze keer Blackie & The Oohoos die voor de lens komen staan. Het Antwerpse viertal – allen ook te vinden in de gelederen van Flying Horseman – zet een atmosferische, meeslepende versie neer van ‘Little Jewel’, hun laatste single. De onnavolgbaar zinderende samenzang van de zusjes Maieu, een immer strak Alfredo-ritme van en de zweverige lijntjes van Milan: ziehier het Blackie-recept dat steeds weer werkt.
De Brusselse knoppenvirtuoos Lostsoundbytes loste onlangs een volledig album met maar liefst negen Verse Vangst-waardige nummers: ‘Other brain reality’. Het album heeft zijn naam alvast niet gestolen; de bevreemdende beats en onvoorspelbare gelaagdheid creëren als het ware een andere universum. Het was moeilijk kiezen welke single we hier zouden uitlichten, maar uiteindelijk viel het oor op ‘Uncomfortable’, dat opnieuw bewijs is van een grote convergentie tussen het nummer en de titel. De lo-fi beat en onderliggende techogrillen wekken een onrustige, jachtige sfeer op die ergens de echo in zich draagt van Andy Stott. Al wie ‘Uncomfortable’ beluistert, zal meteen begrijpen waarom Other brain reality uitkwam op Maturre, een label uit – jawel- Berlijn. – Hanne Craye
Soms komt een mens per toeval terecht op (nu nog) écht onbekende dingen. Dat is uiteraard ook waar Verse Vangst het voor doet: stuur dus maar massaal nieuwe Belgische muziek naar gilles@indiestyle.be. Neem nu Momentum XXIII (of Thomas Van Hecke uit Waarschoot, leerde wat research ons), die zich met ‘Shadow brightness’ profileert als een interessant minimalproducer. Die titel is alvast niet lukraak, gezien de track bouwt op droge beats, diepe baslaagjes en pianoklanken vol onheil, en naar het einde toe ook even raakt aan donkere technorandjes. Kewl.