Je hebt misschien al gemerkt dat Indiestyle de laatste dagen wat slomer is dan anders. Daar is een goeie reden voor: de meeste van onze schrijvers zijn momenteel hard aan het blokken. Gelukkig is er nog altijd muziek om het allemaal een beetje aangenamer te maken. Vijf redacteurs schreven over hun favoriete blokplaat, lees dat hier. Ook goed om op te blokken is de atmosferische debuutsingle van épong, gisteren ging die in première via Indiestyle. We hebben echter ook aan diegenen gedacht die niet moeten studeren en dit weekend naar Best Kept Secret gaan, check onze preview hier.
Adult Jazz – Earrings off! (Jenny Hval Remix)
Adult Jazz’ laatste plaat, ‘Earrings off’, had heel erg spannend kunnen zijn. Dat bewijst deze herwerking van de titeltrack door Jenny Hval. De Noorse zangeres voegt natuurgeweld, noise en haar eigen engelevocalen toe aan het geheel. Het doordeweekse artpoptrackje is herwerkt tot een meeslepend epos. Het is lang geleden dat het woord “remix” nog eens synoniem stond voor “een aanzienlijk betere versie van”. (MD)
DJ Henry x Wizkid – Like this
Vorig weekend debuteerde Drake naast een sterk nieuw eigen nummer en Biebers remix van ‘One dance’ ook ‘Like this’, een song van de Nigeriaanse OVO-gerelateerde artiest Wizkid. Die heeft nu ook z’n weg naar het internet gevonden. Liedjes als deze hebben Drake duidelijk geïnspireerd op exotische ‘Views’-uitstapjes als ‘Controlla’ en ‘Too good’: hedendaagse Afrikaanse pop heeft enorm veel potentieel, klinkt fris en nieuw, en is dus ideaal om uitgebuit te worden door de neokoloniale kapitalistische muziekindustrie. Maar goed, met zo’n sterk nummer als ‘Like this’ zou Wizkid toch echt alle radiogolven binnenkort moeten domineren. (TK)
Fatima Al Qadiri, Hito Steyerl & Juliana Huxtable – Nothing forever
In Berlijn cureert DIS Magazine momenteel de negende biennale en om dat te vieren cureert dj en visual artist Total Freedom een nieuwe vinylreeks met input van heel wat bevriende artiesten. Op ‘Nothing forever’ werkt Fatima Al Qadiri samen met video-kunstenaar Hito Steyerl en invloedrijke poëte/dj/artieste Juliana Huxtable. Het resultaat excelleert in het creëren van onrust met spaarzame, zelfs mooie middelen zoals Al Qadiri dat eerder dit jaar nog trachtte te doen op ‘Brute’. Vraag na dit nummer is: waarom werkt Fatima niet meer samen met vocalisten? Het gaat haar hier verrassend goed af. (TK)
Abra – Crybaby
Op de eerste single uit komende ep ‘Princess’ laat Abra (foto) een ambitieuzere sound dan ooit tevoren horen. Er worden heel wat ideeën in een dikke vijf minuten gestoken en het resultaat is nogal glorieus. De r&b-zangeres is een van die weinige zangeressen die puur door middel van haar vocals al een hele song kan dragen en die heerlijke combinatie van klankkleur en dynamiek nog aanvult met een fantastische productie. De lo-fi-sound en retro-synths hebben we wel eens eerder van haar gehoord (zie onder meer ‘Roses’) en klinken hier uitdagend maar supercatchy. (TK)
Cities Aviv – Melanin drop
Onder het pseudoniem Cities Aviv laat rapper Gavin Mays nog eens iets van zich horen. Zijn rimes klinken afwisselend gedecideerd en agressief. Het is toch echter de clash van jazzsamples die dit nummer zijn energie geeft. Dit is een donkere trip met heerlijke horten en stoten, een ruwe indiehopdiamant. (MD)
Dumas Demons – River is a friendly angel
‘River is a friendly angel’ is een beetje zoals geblinddoekt verrast worden door die ene vriend van je die maar blijft beloven dat jullie ooit samen iets wild gaan doen, maar het komt er nooit van en toch blijf je hem of haar sympathiek vinden. Hayden Pedigo en DeMarco-drummer Joseph McMurray lijken je op de eerste helft van het nummer toch weer in het ootje te nemen; je bent al onderweg, en gezien de reputatie van je maat geloof je er toch helemaal niets van. Tot de blinddoek afgaat, het landschap zich verwijdt en je je in het midden van de Amerikaanse massalandbouw bevindt. Tof en zo, maar hoe geraak je nu terug thuis? (JVL)
James Ferraro – Ten songs for humanity
‘Ten songs for humanity’ vertaalt hoe ik mij voel over de maatschappij en het leven. De spanning tussen optimistisch en fatalistisch, tussen het lelijke der aarde aanschouwen en er kunst inzien, en het hoogst begeerlijke aanschouwen en er de duivel in zien. Op een goeie dag toch. Press play. (JVL)
Lifted Bells – Kingston Vale
Bob Nanna van Lifted Bells heeft een leuk verleden in de emo, zo bracht hij met de band Friction een split uit met Cap’n Jazz. ‘Kingston Vale’ lijkt wel een beetje een kritiek op de vele emobands van het moment. Met vocalen die ons gek genoeg aan Grizzly Bear doen denken begint hij met “So / you feel so so / about your soul” om dan luidkeels te verkondigen dat al wie zielepijn voelt niet zo heel speciaal is. Combineer dat met gitaren die iets te actief en flashy zijn voor de huidige scene en het dreigende “Be careful cause / something might be finally on to us” en het plaatje is compleet: Bob is the original gangsta. (JVL)
Hiele – Gestures (DJ Paypal remix)
Hiele is al langer een naam om in de gaten te houden. Het Belgische elektronicawonder slaagde erin om op zijn nieuwe release een remix van DJ Paypal te krijgen. Paypal haalt de sluimerende footworkbeats die op ‘Gestures’ schuilen volledig naar de voorgrond. Hierdoor ontstaat een nieuwe dynamiek die het nummer vanuit de slaapkamer naar de dansvloer brengt. (DL)
Killavesi & Adamn Killa – Ballin like Messi
Op de eerste Bala Club-compilatie prijken naast Kamixlo, Yung Lean en Sky H1 ook onder meer Killavesi en Adamn Killa. De Zuid-Amerikaans beïnvloedde clubsongs worden afgewisseld met hyperactuele hiphop zoals ‘Ballin like Messi’. Enkel en alleen al om de titel zou dit nummer meer bekendheid moeten krijgen, maar ook muzikaal zit alles snor. De autotune van de raps vormt het perfecte tegengewicht voor de nonchalante, tot op het verveelde toe, delivery. Instrumentaal worden de platgetreden paden van hiphop links gelaten, en komt een catchy beat tevoorschijn. (DL)