De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Of Little Trouble Kids een stille dood gestorven is, laten we nog even in het midden. Vast staat wel dat zanger-gitarist Thomas Werbrouck een nieuw project begonnen is, KRANKLAND (foto). Daarvoor scharrelde hij een viertal muzikanten van de aanzienlijke soort bijeen: Christophe Claeys van (onder meer) Magnus en Amatorski neemt de drums voor zijn rekening, Thomas Mortier (Yuko) doet de bas en Janko Beckers van Faces On TV zowat alles met snaren of waar er melodie uitkomt. Qua productie mocht Pascal Deweze dan weer zijn ding doen. Op het volledige album is het nog wachten tot het najaar, maar ‘In the realms of the unreal’ schept nu al hoge verwachtingen: de donkere sferen die LTK zo mooi konden creëren, blijven rondsluimeren, al zijn we zeker ook fan van de ingetogenere ritmesectie en de licht psychedelische ondertoon. In elk geval: Werbrouck maakt nog steeds verre van cliché rocknummertjes.
Poldoore is al lang geen kleine naam meer. De Leuvense producer, die opgroeide in LA, bracht doorheen de jaren wereldwijd gesmaakte singles, ep’s, remixes en meer uit – naast de cultstatus die hij met Moodprint opbouwde, zijn ‘zijproject’ samen met Alectric. Dat alles leverde hem live- en dj-sets op over heel Europa, en (Amerikaanse) labels vechten bij wijze van spreken voor een release van de man. LA-based Cold Busted is daarin geslaagd voor zijn nieuwste full album, ‘The day after’. Die eigen crossover van hiphop, soul, funk en ambient feelgood-vibes blijkt nog steeds even helder. Daar mag dit ‘A higher intelligence’ een mooi voorbeeld van zijn, incluis groovy gitaarlijntje.
Jef der Dood uit Turnhout noemt zichzelf een sound architect. Als je zijn releases eens diagonaal doorluistert, ervaar je zijn muziek inderdaad als een eigenzinnige verzameling soundscapes en drones, die soms zelfs richting avant-gardistisch gekunstel gaan (ook qua titels en artwork). Zijn nieuwste bezigheid heet ‘N O M O R E G U R L T E A S I N’, en daarvan belandde ‘Nu life’ in onze mailbox, een licht bevreemdend technoliedje op valium (of zo). Het zijn de vocals van Lovah Boy die er nog een opvallend toegankelijk geheel van maken, al zal dit nooit radiomateriaal worden. Maar je hoeft dus ook geen electronica-avonturier te zijn om hier enige gading in te vinden, en daarom zijn we benieuwd naar meer.
Misschien wel iets avontuurlijker is ‘YOLO$’ (nooit genoeg dollartekens, tegenwoordig) van nobele ‘onbekende’ Ü Blijkbaar gaat achter deze abstractie Thomas Lauwers van lohaus schuil, en het zou wel eens kunnen dat er in de toekomst meer zit aan te komen. Niemand weet voorlopig meer, maar dat is ook niet erg. Voor fans van Autechre en James Holden: volume open voor ‘YOLO$’.
Maine Coone is een instrumentale band uit Eeklo die een fijn soort melodische, psychedelische rock neerzet. Onlangs werd ‘Slim lori’ gedropt, waarop dat geluid even over een andere boeg wordt gegooid: het nummer houdt eerder het midden tussen triphop en licht elektronische post-rock, en luistert verdomd lekker weg.
Submissions voor deze rubriek mogen naar gilles@indiestyle.be