De zomer leent zich tot het gebruik van prachtige concertlocaties. Een van de mooiste in België is Openluchttheater Rivierenhof tussen de bomen in Deurne. Die bomen zouden gisterenavond het onderwerp worden van Peter Silbermans puns, al bewaarde de frontman het grootste deel van de set een zekere sérieux. Begrijpelijk, want de tour die indieband The Antlers uit Brooklyn nu doet, lijkt helemaal niet op promotie voor hun laatste album ‘Familiars’. De set heeft eerder mee van een verzamelaar waarin het algemeen als meesterwerk aanvaarde maar zware ‘Hospice’ van de groep centraal staat. Vooraleer zij de zon onder mochten spelen, stond er nog een Antwerpse support geprogrammeerd.
Tin Fingers had internationale allures, dat mogen we wel zeggen. De langharige frontman beschikte over een goeie stem en podiumprésence, en de band durfde al eens een gitaarsolo tussen hun synthheavy, dreamy deuntjes gooien. Het songmateriaal had potentieel en hun geluid klonk elegant, rijk en tijdloos. Onze volle aandacht konden ze echter niet grijpen. De mensenparade die zachtjes de arena binnendruppelde, was een niet te onderschatten afleider.
Met ‘Drift dive’, een single uit de ep ‘Undersea’, openden The Antlers gedurfd. We moesten daar eigenlijk niet verbaasd over doen. We wisten al langer dat de indierockers live het experiment niet schuwen en graag buiten de lijntjes kleuren. Dat werd ook duidelijk in het daaropvolgende ‘Doppelgänger’ uit ‘Familiars’. Het nummer sleepte zich voort met vocale uithalen en voor de eerste en voorlaatste (!) keer werd een blaasinstrument ingezet.
Songschrijver Peter Silberman bewoog gracieus met zijn gitaar, nu eens in zichzelf gekeerd, dan weer het publiek zoekend op de rand van het podium. Tegelijk zorgde de keyboardspeler naarstig voor alle details en accenten die de nummers compleet maakten. De pracht van dit alles werd onderstreept door de magistrale falsetto van Peter die door merg en been ging.
De sfeerschepping van hun gevoelige composities zorgde ervoor dat de band je ofwel meesleurde in de grote opbouw ofwel je in een comateuze toestand wiegde, die enkel onderbroken werd door het stemmen van de instrumenten. The Antlers bewogen zich traag maar zeker voort, als een roeiboot op zee die tegen de golven inging. Zat je niet op de boot, dan verdronk je nog zonder de schoonheid gezien te hebben.
Hoe donkerder het werd, hoe losser de band werd. Er kwamen mopjes over bomen, dankbaarheid over de prachtige setting en professionele complimentjes voor het publiek. In de epiloog vergat de frontman zelfs zijn tekst en moest hij even hernemen alvorens alle ingehouden kracht van de set in één losbarsting het Rivierenhof kon overstromen.
Setlist:
- Drift Dive
- Doppelgänger
- No widows
- Kettering
- Atrophy
- Director
- Revisited
- Shiva
- Parade
- I don’t want love
- Putting the dog to sleep
_______
- Sylvia
- Epilogue
OLT Rivierenhof programmeert nog onder meer Matisyahu (12/8), Intergalactic Lovers (29/8) en My Morning Jacket (1/9). Info, tickets en de volledige concertkalender vind je op hun website.