Op de laatste dag van Dour Festival stond een gezonde dosis Britse bandjes geprogrammeerd (we tellen daar voor het gemak The Strypes ook even bij), zij het in de verkeerde volgorde. Vroege vogels (lachen, gieren, brullen) Eagulls (foto) konden immers nog het meest bekoren, hoewel ze niet bepaald de meest publieksvriendelijke set brachten. Er werden namelijk meer nieuwe, nog niet uitgebrachte nummers dan oude liedjes gespeeld. Met hun duistere geluid pasten ze wel op het podium van de Cannibal Stage, al scoorde ook de ietwat theatrale zang van George Mitchell.
Zondagmiddag bleek het probleem bij alle verschillende bandjes vaak de originaliteit van het songmateriaal. Ook The Bohicas deden een paar blikken rockclichés open en gooiden die op een hoopje. Daardoor was de set inhoudelijk nogal gezichtsloos en onsubtiel, maar dat werd gecompenseerd door het hoge energieniveau in de liveset. Zelfs de frontstage-crew voelde de rock-’n-roll-kriebels en een van hen besloot zelfs te gaan crowdsurfen. Dourreuuuh!
Vervolgens stond er een bandje genaamd The Strypes op het grote podium en aangezien er ongeveer nergens anders iets tegelijkertijd geprogrammeerd stond, konden we er niet omheen. Too bad, want The Strypes deden hun reputatie van copycats alle eer aan en wisten op het grote podium geen enkele meerwaarde aan hun sound te geven. Waar The Bohicas dan nog lekker hard gingen en het bij momenten best groovy werd, bleef de sfeer bij de Ieren net heel mak en dus eerder saai. De bami was goed, though.
Die bami zouden we al snel weer teruggeven aan moeder natuurlijk als het aan de jongens van Palma Violets (foto) lag, want hun muziek ademde de geur van bruine kroegen, halve liters en dronken duikelingen. Dat je voor enige nuance dus niet bij het viertal moest zijn, was wel vrij duidelijk: waar oud materiaal als ‘Best of friends’ nog wel enigszins clever was, ging de groep met haar laatste langspeler de toer van pubrock op. Denk daarbij gerust aan groepen als Dropkick Murphys. Nu konden we op Zatte Zondag wel appreciëren dat de jongens wat leven in de brouwerij (hehe) probeerden te krijgen: dat was in ieder geval leuker dan de performance van The Strypes.
Op zoek naar meer Dour-verslaggeving? Check onze reviews, foto’s en Instagram.