Bij Indiestyle dragen we het promoten van beloftevol talent hoog in het vaandel. Aangezien dit een belangrijk deel van ons mission statement is, willen we jullie nóg beter en sneller op de hoogte te houden van de nieuwste ontwikkelingen in muziekland. Daarom introduceren we dagelijks een nieuwe band/artiest die laatst een fantastisch nummer uitbracht.
Soms vraagt een mens zich af hoe ver dat muzikale recycleren van de jaren tachtig nog kan gaan. Het antwoord is héél, héél ver. Neem nu Roman à Clef, die je met hun laatste single zo in de soundtrack van ‘Drive’ of een radiostation op ‘GTA: Vice City’ kan droppen. Voor zij die met de neus enkel in de muziek zitten: Ballet School, maar dan met een bijkomende mannenstem en een druppel Belle & Sebastian-ironie. Voor zij die al iets meer jaren op de teller staan hebben: de jaren tachtig dus hé.
Gelukkig heeft de band naast een (stereo)typerende sound ook een boel genietbare kwaliteiten. De mannen- en vrouwenstem draaien een nummer lang speels rond mekaar en vallen op het eerste gehoor nooit in herhaling. Het “ooh ooh”-refreintje vindt het fragiele evenwicht tussen banaal en te serieus en een relatief zware gitaaroutro maakt ‘Abandonware’ uiteindelijk tot op het einde spannend. Dat de twee leden uit poppy shoegazebands als A Sunny Day in Glasgow en The Pains of Being Pure At Heart bleken te komen, verwonderde ons geen seconde.