In de thuishaven Gent stelde Yuko het nieuwe album ‘Long Sleeves Cause Accidents’ voor aan een talrijk en enthousiast publiek. Toen Kristof Deneijs tijdens de soundcheck even ‘The Idealist’ inzette, klonk er al gejuich en handgeklap, en dan moest het eigenlijke concert nog beginnen. Daarin zou waargemaakt worden wat Thomas van Hear, Hear! (A Cheer) aankondigde voor hij de eerste noten speelde: “Laten we proberen er een memorabele avond van te maken.”
Hear, Hear! (A Cheer) mocht alvast de voorzet geven en dat deden ze ook op gepaste wijze. Het vijftal met spil Thomas Verheyen bracht liedjes die net als hout dat zich nog moet zetten, wat tijd nodig hadden om op hun plooien te vallen. Vooral in de eerste drie songs hoorden we heel veel dat geleidelijk op zijn plaats viel, gelukkig telkens ten laatste bij het refrein. ‘Little Bits (Little Nips)’ vormde in hun set het hoogtepunt. Alles bij elkaar genomen bleek deze band de ideale opwarmer, met muziek die wel past bij wat ons later zou geserveerd worden.
Het hoofdgerecht in de Minardschouwburg, bereid door Yuko, smaakte voortreffelijk en dat had alles te maken met de fantastische liedjes, de goede opbouw van de set, de gewaardeerde bijdragen van de gastmuzikanten en natuurlijk de doorleefde uitvoeringen door de band zelf. Voor opener ‘Dive!’ stonden twee blazers én de op plaat ook al aanwezige sopraan Deborah Cachet het viertal bij. De zaal werd stil en luisterde aandachtig. Meteen kregen we met ‘Justine Part 1’ al een pracht van een song in de maag gesplitst. Live valt nog meer op hoezeer dit verwant is aan onze albumfavoriet, ‘The Idealist’. Die zat overigens zelf ook al vroeg in de set, klonk gedoseerd en véél te kort. Soms immers wilde je dat een liedje eigenlijk nooit meer zou stoppen. Net daarvoor had bassist Thomas Mortier al met verve ‘You Took A Swing At Me’ gedragen, terwijl Karen Willems het hele optreden door bewees dat zij de meest beweeglijke drummer blijft die we op onze podia te zien krijgen. Alles aan haar beweegt mee terwijl ze gevarieerde percussie in de nummers stopt. Jasper Maekelberg, die gitaar en synthesizers bespeelde, bracht de toetsen aan die het geheel vervolledigden.
Hoe Kristof Deneijs het aan zijn dochter opgedragen ‘While You Figure Things Out’ bracht, maakte ons wat week. Wat tegengewicht werd echter meteen geboden met ‘When You Go Blind’ uit de vorige plaat ‘As If We Were Dancing’. Ook daarna stapelden de hoogtepunten zich op: opnieuw heerste de bas in ‘First Impression’, de blazers en de operazangeres kwamen terug voor ‘A Couple Of Months On The Couch’ en het wildste nummer, ‘She Keeps Me Thin’ vormde de climax.
Terug het podium opgeroepen ging Kristof helemaal alleen op een stoel zitten voor ‘Usually You Are Mine’. Net als vorige week in Breda had hij immers last van verkrampte tenen. Die heeft de man gelukkig niet nodig bij zang of voor zijn gitaarpartij. Helemaal op het eind van de song vormden de andere bandleden een achtergrondkoortje. Daarna zetten ze allen samen hun “klassieker die iedereen kan meezingen” in: ‘Dolly Parton’. Thomas Verheyen, wiens band deze song volgens de frontman van de hoofdact met hun cover zelfs nog verbeterde, zong mee. Het was een mooie afsluiter van wat we enkel een triomftocht kunnen noemen. Muziekliefhebbers der Lage Landen, laat u eveneens overrompelen, verrassen, vertederen, verleiden en verbouwereren door zoveel pracht.
Setlist:
Dive!
Justine Part 1
You Took A Swing At Me
The Idealist
When I’m Awake I’ll Handle It
While You Figure Things Out
When You Go Blind
First Impression
A Couple Of Months On The Couch
She Keeps Me Thin
——————————————
Usually You Are Mine
Dolly Parton
Democrazy programmeert in de komende weken nog onder meer Reena Riot (24.04), Shearwater (04.05) en Future Islands (11.05). Info, tickets en de volledige agenda vind je op de website van de muziekclub.
Herlees hier onze review van het album ‘Long Sleeves Cause Accidents’, verdeeld door Unday / N.E.W.S.