2014 is nog geen 2 maanden begonnen of daar verschijnt met ‘Sun Structures’ van Temples al één van de langst verwachte platen van het jaar. Veel mensen waren onder de indruk van de singles die de jongelui al verschillende keren live lieten horen. Naast concerten op Best Kept Secret Festival, Eurosonic en als het voorprogramma van onder andere The Rolling Stones en Suede houdt de Britse groep muziekliefhebbers al sinds 2012 in de ban van hun op jaren 60 gebaseerde psych-rock.
De band rond leadzanger James Bagshaw is afkomstig uit het Britse Kettering, een plaats waar volgens hem wel voldoende artiesten aanwezig zijn, maar waar er weinig mogelijkheden zijn om op te treden. Het was die verveling die hen voldoende tijd gaf om de focus op de muzikale ontwikkeling te houden. Zoals veel nummers op de plaat werd hun eerste single ‘Shelter Song’ opgenomen in de huiskamer van Bagshaw. Deze onmiddellijke hit zorgde na het verschijnen op het internet meteen voor de nodige commotie zonder dat er toen al sprake was van een echte groep. Om alles live te kunnen brengen, moest er namelijk nog een drummer en een keyboardspeler gezocht worden.
Bekende Britse muzikanten als Johnny Marr en Noel Gallagher toonden hun bewondering tijdens interviews in de gespecialiseerde pers en spaarden de superlatieven niet. Ondanks talrijke verwijzingen naar The Beatles gaf de frontman meermaals aan vooral fan te zijn van The Byrds. Deze link kunnen we inderdaad vaak terugvinden op dit album, al komen ook de glamrockers van T-Rex en Pink Floyd regelmatig om de hoek loeren.
Na de fantastische opener ‘Shelter Song’ die met een gierende gitaar meteen de toon zet voor de rest van de plaat gaat Temples verder op de ingeslagen weg, al zijn op titelsong ‘Sun Structures’ de jaren 70-riffs een aangename pauze en bezorgen ze het nummer samen met het specifieke stemgeluid van Bagshaw een dynamische toets. Opvallend is dat de band zich zelden tot nooit laat verleiden tot zinloze en lang uitgesponnen gitaarsolo’s, een mindere eigenschap waar veel hedendaagse psychrockgroepen zich al te vaak aan bezondigen. Nee, de Britten weten telkens duidelijk waar ze naar toe willen en houden altijd een connectie met de popmelodie die de achtergrond van het nummer kleur bezorgt. Een single als ‘Mesmerise’ brengt ons zowel terug naar de weide van Woodstock als naar een strand waar The Beach Boys het beste van zichzelf geven. Wanneer de zachte inleiding van ‘Colours to Life’ weerklinkt, is het duidelijk dat we daarmee het tweede gedeelte van het album ingezet hebben.
In de tweede helft van de plaat krijgen we veel nieuwe zaken te horen. Daarbij is vooral ‘A Question Isn’t Answered’ de hoogvlieger die door zijn herhalende ritmes een hit kan worden op de vele festivals waarop de band deze zomer ongetwijfeld op de line-up zal prijken. De groep slaagt er in de plaat perfect in balans te plaatsen door voortdurende tempowisselingen, sterke gitaar- en drumpartijen en intrigerende teksten. De bekendere nummers blijven na al die tijd fris klinken, de nieuwe weten ons te verrassen.
Zijn de Britten de hype waard? Ja is het logische antwoord na het beluisteren van dit debuut. De leden van Temples zijn wel degelijk erg getalenteerd en blijken het beste te zijn wat het genre van de psychedelische rock- en popmuziek de laatste jaren voortgebracht heeft.
Temples live zien kan binnenkort onder meer in Brussel (Botanique, 31.03, info & tickets), Amsterdam (Bitterzoet, 01.04, info & tickets) en Nijmegen (Doornroosje, 02.04, tinfo & tickets).
Album verdeeld door PIAS
