Om aan te geven dat Franse trends altijd overwaaien naar Franstalig België bestaan er uitdrukkingen zoals “als het regent in Parijs dan druppelt het in Brussel”. Regenen deed het gisteren in ieder geval in Groningen, wij gingen kijken welke Europese talenten binnenkort doorsijpelen naar de rest van het continent.
Fans van Antony and the Johnsons, Perfume Genius en andere intimistische minimalistische delicatessen zijn bij Rhodes aan het juiste adres. Deze 24-jarige Engelsman doet het helemaal alleen met zijn gitaar en een prachtige hoge stem. Enkele honderden Nederlanders bijna een uur lang stil krijgen met ingetogen muziek, je moet het maar doen. Rhodes slaagde er wonderwel in en dat met nog maar een ep op zijn conto. De titelsong daarvan, ‘Raise your love’, kon al op een herkenningsapplaus rekenen. Het verhaal wil dat Rhodes pas een jaar geleden gitaar leerde spelen, daar was in Groningen in ieder geval niets van te merken. Later in 2014 speelt de jonge Brit ongetwijfeld in een uitverkochte Rotonde of ABClub, zorg dat je erbij bent.
Voor een reuzetalent maken we graag een uitstapje richting hip hop, dus togen we naar het Grand Theatre voor de Belgische Coely. Met een ontspannen cool zoals je die zelden tegenkomt bij 19-jarigen pakte ze de zaal in. En met haar geweldige stem uiteraard, dat konden we al horen voor er iets te zien was, want nadat de lichten doofden, begon de Antwerpse al een halve minuut te zingen van in de coulissen alvorens het podium te bestijgen. Met afwisselend zang en raps brengt deze meid het beste van twee werelden, of drie, of vier, want hoewel hip hop de lading wel grotendeels dekte, zat de set vol afwisseling. Onthou dat de nieuwe single ‘My Tomorrow’ een instant knaller is en dat Coely binnenkort ongetwijfeld Milow- en Selah Sue-gewijs Europa zal inpakken.
Wie houdt van rock kan op Eurosonic niet om de Vera heen, wij sprongen er gisteren binnen om Circa Waves te bekijken, de nieuwe Britse indierocksensatie, spek voor de bek van liefhebbers van The Vaccines, Babyshambles of The Rakes. Nieuwe geluiden kregen we dan ook niet te horen, wel een set die zich liet kenmerken door sterke songs die stuk voor stuk wel ergens een catchy ooh ooh of oeh oeh bevat. In de zanger schuilt een groot frontman, de gitaren zaten goed, de baslijnen moeten zowat de simpelste zijn die we gehoord hebben sinds de Ramones maar vormden samen met de drums wel een ritmesectie waar je geen speld tussen krijgt, en nummers als ‘Get Away’ vormen ideaal festivalvoer.
Van simpel strak rockend gingen we naar complex en psychedelisch met Electric Eye in De Spieghel. Deze Noren pakten uit met lange repetitieve instrumentale passages die het risico bevatten om irritanter te zijn dan een ijzige noordenwind als ze slecht worden gebracht. Op de muziek van dit gezelschap viel echter niks aan te merken, er werd zelden gezongen en toch ging je aandacht geen seconde verloren. De bassist, die midden vooraan op het podium stond, leidde duidelijk het geluid van de band en liet je inschepen op een rit langs tonnen pedalen, massa’s effecten, toegankelijke Tame Impala en experimentele Pink Floyd. De jaren 70 waren omnipresent in zowel de sound als de kapsels van de groep, en Electric Eye bewees dat dit geluid ook anno 2014 nog boeiend en relevant kan zijn. De zaal bleef dan ook volledig gevuld tot de laatste noot.
Dit was helemaal anders bij het optreden van Lower uit Denemarken, dat in diezelfde Spieghel mocht beginnen voor een volle tent, en song per song meer volk zag afdruipen. Een van de voordelen van een showcasefestival is dat je een nieuw publiek kan aanboren. De keerzijde van de medaille is dat er steeds heel veel acts tegelijkertijd spelen, en dat mensen soms heel snel beslissen om op zoek te gaan naar ander en beter. Van Lower hadden we smerige postpunk verwacht in de stijl van hun landgenoten van Iceage. Muzikaal gezien klopte dit ook wel, de groep deed denken aan het vuilste van Joy Division in het kwadraat, al zat de performance niet echt goed. Op de drummer na, die zich wel helemaal leek in te leven, hadden de bandleden zowat de beweeglijkheid van een 50-jarige singer-songwriter, wat vloekte met de destructieve muziek. Lower miste gisterenavond de esthetiek om het mooi te maken, en de overtuigingskracht om een bom te doen ontploffen.
Eurosonic programmeert vandaag onder meer Blaenavon, George Ezra en The Limiñanas. Meer info op de website van Eurosonic Noorderslag.