Wij appreciëren het als groepsnamen het resultaat zijn van meer dan twintig minuten brainstormen op café met een haastig vol gekribbeld bierkaartje tot gevolg. Zo hebben wij nooit naar Elbow geluisterd, simpelweg omdat we zelfs One Direction een aantrekkelijkere groepsnaam vinden. Irrationeel, zeg je? Wij omarmen die wispelturigheid, zelfs als we daardoor diamanten van nummers mislopen. Soit, je begrijpt dat we onmiddellijk geïntrigeerd waren door Alaska Gold Rush. Die groepsnaam roept bij ons beelden op van de goudkoorts van Klondike, die koning Jack Londen portretteerde in ‘Roep van de wildernis’ en ‘Witte hoektand’. Maar ook van de BBC-documentaire van professioneel enthousiasteling Bruce Parry die op bezoek ging bij de huidige goudzoekers van Alaska, die hun leven riskeren in de woeste zee door in een prehistorisch duikerspak de bodem af te speuren met een zelf gebricoleerde waterstofzuiger. Zo fascinerend is Alaska Gold Rush niet, maar de groep speelt wel een veelbelovende set. Het is verleidelijk om het duo puur op basis van bezetting weg te schrijven als de Brusselse tegenhanger van The Black Box Revelation, maar het snijdt wel hout: net als hun Vlaamse confraters zoekt Alaska Gold Rush inspiratie bij de rauwe Amerikaanse blues en voert het die sober maar energiek uit.
Het derde album van Basia Bulat heet ‘Tall Tall Shadow’ en verschilt drastisch van de twee vorige. De Pools-Canadese moest vlak voor de opnames een zwaar verlies verwerken – waar ze verder vaag over blijft – en klinkt plotsklaps volwassen. Die (r)evolutie zet zich ook door tijdens haar liveset, want weg is het speelse van ‘Oh, My Darling’ en ‘Heart of My Own’. Bulat, met vurig rood gestifte lippen, een stroblonde pony die net haar ogen niet drapeert en een leren rokje, begint sterk. Met Karen Dalton-achtig getokkel zet ze ‘The City With No Rivers’ in op ukelele, maar als snel mag het poppy ‘Promise Not To Think About Love’ het publiek opzwepen. ‘Heart of My Own’ maakt de loepzuivere hattrick compleet. Oké, het is er misschien geen van Zlatan-allure, maar als Tom De Sutter drie goals maakt, staat ook iedereen op de banken.
“Ik kom uit Toronto, een Engelstalige stad”, stamelt ze onbeholpen in schaapachtig Frans. “Bedankt dat jullie meer geduld hebben met m’n Frans dan wanneer ik in Montréal speel.” Maar voor de engelenstem van Bulat willen wij gerust wachten, zelfs in de rij van de klantendienst van de NMBS als het moet. Al moet de folkfee wel opletten dat ze niet overdrijft met de kracht van haar stem, zoals in ‘Never Let Me Go’, dat maar nipt aan de juiste kant van de pathos valt. Gelukkig had het bloedmooie titelnummer ‘Tall Tall Shadow’ even voordien al veel goed gemaakt met de Thoreau-iaanse openingszin “Be true or be gone”. Lichtjes overdonderd brengt Bulat daarna nog “op de ouderwetse manier” onversterkt en zichzelf begeleidend met traag, ritmisch getapdans en geklap de gospel-traditional ‘Hush’. De Botanique luistert met ingehouden adem.
Toch nog even dit: wat heeft debuutplaat ‘Oh, My Darling’ jou misdaan, lieve Basia? Moet je onbegrijpelijke miljoenenboetes betalen aan Sabam telkens je een nummer uit dat album ten berde brengt? Of ben je de teksten domweg vergeten? We begrijpen dat een artiest opgroeit en in een noodgedwongen ingekorte set kiest voor nieuwe nummers. We begrijpen eveneens dat oude dagboekteksten herlezen gênant kan zijn, maar een of twee nummers uit dat debuut hadden niet misstaan en hadden de fans zeker geplezierd. Maar Mick Jagger wist al dat “you can’t always get what you want.”
Immer belust op nieuwe muziek hadden we graag nog wat blijven hangen voor het optreden van Nadine Shah (niet te verwarren met Studio Brussel-dj Nadiem Shah). Maar u weet hoe dat gaat op avonden voor officiële verlofdagen: dan fluisteren de monsters op café nadrukkelijk tot het consumeren van “nog eentje”. Met andere woorden: de roep van onze beddenbak klinkt ons op dat moment al overtuigender in de oren dan de aanblik van een hotdogkraam voor Sergio Quisquater.
Botanique programmeert binnenkort onder meer Emiliana Torrini (13.11), Oh Land (15.11) en Mount Kimbie (17.11). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.