Aan liefhebbers van duistere pop hoeven we Andrew Fletcher, Martin Gore en Dave Gahan allang niet meer voor te stellen. In het begin van de jaren ’90 werden de drie de hemel in geprezen voor het vernieuwende geluid dat ze op elke plaat brachten. Ondanks de diversiteit van hun materiaal heeft Depeche Mode door de jaren een eigen sound gekweekt. Dit werkt spijtig genoeg soms ook in hun nadeel.
‘Sounds of the universe’ leek veroudering met stagnatie. Het album verviel in middelmaat met de grote M. We zaten dus niet echt te wachten op de aankondiging van een vervolg. ‘Heaven’ werd als single vooruitgeschoven, maar ontlokte bij ondergetekende evenmin vreugdekreten. Het lied sleept zich voort en haalt de eindmeet ook wel wat te laat. Gelukkig valt er op ‘Delta Machine’ genoeg lekkers te rapen om de vergeetput te mijden.
‘Welcome to my world’ is meteen de klepper van de plaat. Beats trekken het lied op gang en gaan de dans aan met een pompend ritme. De bombast neemt de bovenhand maar ebt even snel weer weg om balans te houden. Dit houdt het nummer op de grond en geeft kracht aan de geloofwaardigheid. Spijtig genoeg hebben we het beste dan zo ongeveer al gehad. Toch blijft het niveau, op een paar uitzonderingen na, stabiel. Fans van het eerste uur zullen de 13 songs met open armen ontvangen.
Een instant classic kan ‘Delta Machine’ niet genoemd worden. Hiervoor kleurt Depeche Mode toch wat braafjes binnen de eigen gecreëerde lijntjes. Sommige nummers, waaronder ‘The Child Inside’, hadden ze zelfs beter de vuilbak ingekieperd. Los van deze minpuntjes zijn er voldoende lichtpunten. De productie steekt enorm strak in elkaar en zorgt voor coherentie. Neem een nummer als ‘My little universe’, dat overeind kan blijven door een uitgekiende balans aan diverse geluiden die doordacht op elkaar inspelen. ‘Secret to the end’ luistert lekker weg en ‘Soft touch/ Raw nerve’ is, voor de verandering, fijntjes uptempo. Genoeg nieuw materiaal om mee op tournee te nemen is er dus zeker wel.
Depeche Mode is terug het vermelden waard. De groep tracht om inventief uit de hoek te komen, al gebeurt dit telkens binnen de veilige comfort zone. ‘Delta Machine’ laat horen dat het vat nog niet leeg is maar hoogst waarschijnlijk ook nooit meer volledig gevuld zal zijn.
Verdeeld door Sony Music
Een overzicht van de Depeche Mode-concerten in de buurt vind je in dit artikel van vorige week.