Hoe dan ook is dit straks het label: ‘ex-M83’. Een zegen? Of toch eerder een vloek? Nicolas Fromageau verliet de band al na het tweede album ‘Dead Cities’. En met Team Ghost klinkt hij vooral killer. Nooit echt afstandelijk wel. Samen met Christophe Guerin en Benoit de Villeneuve heeft de Fransman de groep opgericht. Hun langspeelsdebuut ‘Rituals’ is de verpletterende krachttoer van een dansbare shoegazeband.
‘Away’ klinkt meteen als de allerbeste postpunk en dat houdt een ganse plaat lang niet op. ‘Curtains’ klinkt ontzettend strak en daagt de luisteraar onmiddellijk uit: een orgel dat doet denken aan de meest geniale new wave. ‘Somebody’s Watching’ heeft een weerzinwekkend rauwe baslijn. ‘Dead Film Star’, de eerste single van de band, is op één en hetzelfde moment ontzettend toegankelijk en toch enigszins afstandelijk en duister. ‘Things Are Sometimes Tragic’ is een nummer dat uit het diepste van de nacht lijkt te komen en ‘All We Left Behind’ is een song die zo kan opgaan tussen de betere Mogwai-platen, en dat wil al iets zeggen. De overgave is immens. ‘Pleasure That Hurts’ behoeft tot slot geen commentaar en kan zo’n beetje als de slagzin van de plaat worden beschouwd: pijnlijk knappe muziek.
Deze muziek is minder vrolijk dan M83, dat wel, met meer tergende melancholie, en vooral een stuk heftiger. NME spreekt dan ook terecht van cold gaze, als goedgevonden samentrekking van cold wave en shoegaze.Team Ghost hou je de komende maanden best in de gaten. Ze blazen al het stof uit je oren. Geen nummer dat verveelt. Samen met de dood nodigen ze ons uit om een glas te drinken en daarna doodleuk weer afscheid te nemen. Toch ergens wel beseffend dat we elkaar op een dag terugzien. Vanitassymbolen slingeren nonchalant rond in haast elke song. Vergankelijkheid als zaligmakende wijsheid.
Team Ghost staat op 13 april in de Rotonde van de Botanique in Brussel (info & tickets). Op 25 mei spelen ze dan weer op London Calling in Paradiso te Amsterdam (info & tickets).
Verdeeld door PIAS