We geven ook dit jaar weer onze redacteurs carte blanche om terug te blikken op het voorbije (muzikale) jaar. Dit is het lijstje van Jolien.
2024: een muzikaal, hardwerkend jaar. Maar, tegelijk ook een jaar vol verandering (who would’ve thought dat “new year, new me” geen loze kreet was?!) 2024 was het jaar waarin mijn creativiteit een level omhoog ging: ik zette grote stappen als grafisch ontwerper, dook mijn eerste jaar in als leerkracht én begon als fotografe bij Indiestyle. Druk? Zeker. Crazy? Absoluut. Maar vooral: héél cool.
Ook op vlak van muzikale ontdekkingen was 2024 een jaar om u tegen te zeggen. Ik ontdekte dat mijn safe haven als alternatieve-rock-en-indie-liefhebber een stuk groter werd — er was plots ruimte voor elektronische muziek. Een genre dat normaal niet snel aanwezig zou zijn in mijn playlists. Maar hey, “new year, new me” is geen loze kreet.
Wie prijkten er volop binnen mijn favorietjes? Lees snel verder, and you’ll find out. 👀
–
Favoriete albums
01 / ROMANCE – FONTAINES D.C.
Dit! Album! Met ‘Romance’ bewees Fontaines D.C. dat ze niet bang zijn hun grenzen op te zoeken en veelzijdigheid te brengen. Het resultaat? Een interessante mix tussen het postpunk genre en het ietwat meer experimentele. Het album neemt je mee vanaf de eerste noot en laat je voor de volle 37 minuten niet los. Houd je van intensiteit en veelzijdigheid? This one’s for you. Waar wacht je nog op? Luisteren maar. You won’t be dissapointed. Promise.
02 / WILD GOD – NICK CAVE AND THE BAD SEEDS
Nick Cave is en blijft een legend: dat is zeker. ‘Wild God’ bewijst dit nogmaals met veel zekerheid. Samen met z’n Bad Seeds bewijzen ze wederom wat voor sterke muzikanten ze zijn. De liefde is alleen maar vergroot na de live show van de band. (Hoe kan je zo lang spelen zonder pauze? Nog steeds zo hard onder de indruk. Mijn conditie could never.) ‘Wild God’ is een album dat je vanaf seconde één meeneemt op een trip van zwaarte en lichtheid. Een reis van verdriet en liefde, en dat op de typerende manier dat enkel Nick Cave kan.
03 / WHITE RESIDENCE – THE BLACK GASOLINES
Een exemplaar van eigen bodem. The Black Gasolines is een naam dat je waarschijnlijk (nog) niet bekend in de oren klinkt, maar met zo’n knaller van een album, zal het ongetwijfeld niet lang meer duren vooraleer ze een welbekende naam worden in ons Belgenlandje. ‘White Residence’ is een conceptalbum binnen het theatrale art rock genre. Lees als: de band haalt inspiratie uit artiesten Queen, Bowie en Nick Cave, maar even goed ook van de Belgische topper Warhaus. Geïnspireerd op de jaren 20, Peaky Blinders en Bonnie & Clyde: het album vormt een interessante mix tussen het vertellende aspect en muzikale genialiteit. Ik spreek over interessante arrangementen die je blijven boeien, met daarnaast zeer clever geschreven lyrics. Kortom, aspecten waardoor ‘White Residence’ een zéér underrated album is, in mijn bescheiden opinie.
04 / A NUMBERS GAME – L’ITCH
Wederom een album van eigen bodem. ‘A Numbers Game’ is de tweede plaat van de Antwerpse band L’itch. Wat moet je hierbij voorstellen? Een dansbare plaat, gevuld met catchy riffs en een geluid dat heel verfrissend aanvoelt. L’itch is meester in het combineren van verschillende genres. Steek Queens of the Stone Age, Royal Blood en Frank Carter and the Rattlesnakes in een blender, goed shaken en voilà: L’itch is daar. Begrijp me absoluut niet verkeerd, deze namen hebben allen hun eigen typerende sound, maar L’itch is meer dan dat. Wat zij brengen voelt vernieuwend. Dus, aan de kant Frank, L’itch is klaar om de wereld over te nemen.
05 / BRAT – CHARLI XCX
Uiteraard kon deze niet ontbreken. Je hebt effectief onder een steen geleefd als je nog nooit van de term ‘Brat summer‘ hebt gehoord — vaak met getuite lippen en peace sign geaccompagneerd. En neen, het is zeker geen dwaze trend: ‘BRAT’ is effectief een parel van een album. Het elektronische genre was me redelijk onbekend, maar door ‘BRAT’ heb ik een liefde ontdekt waarvan ik niet wist dat het überhaupt in me zat. (shocker) Het album is gelaagd, het bestaat niet enkel uit club hits, maar ook uit diepere thema’s. Dat maakt het album zo interessant. Charli XCX zorgt ervoor een typerende sound te creëeren zonder eentonig over te komen. De nasty klinkende elektronische sounds, de typerende auto-tune stem, de interessant geschreven lyrics, de catchy beats. Elk nummer bevat een uniek element waardoor het interessant blijft om te blijven luisteren. Ik blijf ‘BRAT’ dan nog even plat spelen, see you later.
Honourable mentions:
A Dream Is All We Know – The Lemon Twigs // Contigo – J. Bernardt // The Great Impersonator – Halsey // Mascarades – Edouard van Praet // Dark Rainbow – Frank Carter and the Rattlesnakes // Model – Wallows // TANGK – Idles // Brat and it’s the same but there’s three more songs so it’s not – Charli XCX // Where’s My Utopia? – Yard Act // This is How Tomorrow Moves – beabadoobee // Cartoon Darkness – Amyl and the Sniffers // Prelude to Ecstasy – The Last Dinner Party // PRATTS & PAIN – Royel Otis // Fear Life For A Lifetime – STONE // Comic Trip – Sylvie Kreusch // Midas – Wunderhorse // THE TORTURED POETS DEPARTMENT – Taylor Swift // Forbidden Fruit – Tempesst // Transparent Things – Gia Ford // All Born Screaming – St. Vincent // Big Swimmer – King Hannah // Bright Future – Adrianne Lenker // Songs of a Lost World – the Cure // Clancy – twenty one pilots
–
Favoriete nummers
01 / STARBURSTER – FONTAINES D.C.
02 / HUSH HUSH – THE BLACK GASOLINES
03 / CLUB CLASSICS – CHARLI XCX
04 / WILD GOD – NICK CAVE AND THE BAD SEEDS
05 / ECHOES – EDOUARD VAN PRAET
06 / FA ZHOU – L’ITCH
07 / THE ENTREPRENEUR – THE BLACK GASOLINES
08 / JERKIN’ – AMYL AND THE SNIFFERS
09 / MY GOLDEN YEARS – THE LEMON TWIGS
10 / DREAM JOB – YARD ACT
Honourable mentions:
Calling After Me – Wallows // Broken Man – St. Vincent // Take A Bite – beabadoobee // Reading Material – The Klittens // Taxi – J. Bernardt // Everything is romantic – Charli XCX // Long Way Down – Tempesst // Real Man – beabadoobee // Leaveyourlove – Parcels // Ding Dong – Sylvie Kreusch // Showtime – Catfish and the Bottlemen // Davey Says – King Hannah // Don’t Get Me Wrong – J. Bernardt // Happiness Suits You – Meltheads // LOST IN LIGHT – PEER // Close My Eyes – Luke Hemmings // Hanging By A Moment – Slow Pulp // Poolside – Gia Ford // Tantrums – WASTE // Foam – Royel Otis
Favoriete Belgische albums
01 / WHITE RESIDENCE – THE BLACK GASOLINES
Als mijn eerste liefdesbetuiging nog niet voldoende was: this is your sign om écht te luisteren. Hier alvast een voorzetje:
02 / A NUMBERS GAME – L’ITCH
Idem. Hihi.
03 / MASCARADES – EDOUARD VAN PRAET
Zoals ik al vermeldde, was het elektronische genre mij eerder onbekend. Ik voelde mij zeer comfortabel binnen het indie-alternatieve-rock hoekje, maar heb me eens rechtgezet en verder gewandeld richting andere genre-hoekjes. Edouard van Praet slaagt er dan ook fantastisch goed in mijn favoriete genres te combineren met elkaar. Ik heb Edouard leren kennen tijdens zijn deelname aan de Humo’s Rock Rally. Daar bracht hij nummers binnen het indie-alternatieve genre, maar met ‘Mascarades’ weet ook hij zich te verdiepen binnen het elektronische genre. Het album begint zeer theatraal en melancholisch met ‘Do You Ever Walk Alone?’, maar neemt meteen een andere wending met ‘Echoes’. Vanaf nummer drie, ‘L’Allumé’, waan je je plots in een club. Dat Van Praet graag wat wendingen neemt, wordt steeds duidelijker. Als je denkt dat het wellicht niet nóg gekker, nóg straffer kan: fout. Dan passeren plots ‘Sandimamamorane 333’ en ‘Why Did You Get So Far?’ de passage. ‘Mascarades’ neemt veel wendingen. ‘Mascarades’ durft. Daar houd ik van. Conclusie: ‘Mascarades’ is een ongelooflijk straf album.
Honourable mentions:
Contigo – J. Bernardt // Comic Trip – Sylvie Kreusch // Karaoke Moon – Warhaus // Love Songs – Zimmerman // Fear is a Funny Thing, Now Smile Like a Big Boy – Ronker // Decent Sex – Meltheads // The Great Calm – Whispering Sons // Lovesongs And Some – Loverman // Save It For Later – BLUAI // Plexi – Crackups // Troubled Waters – Isaac Roux // The Signal – Compact Disk Dummies // Letter To Yu – Bolis Pupul // Come With Me and Hide – Mooneye // Everybody Knows – The Bony King of Nowhere // Verzamelwoede – Jokke // Ayna – ILA
Favoriete EP’s
01 / BUTTER – THE KLITTENS
The Klittens is voor mij één van de ontdekkingen van het jaar. De Nederlandse band brengt muziek met interessante punk invloeden. Dit jaar heb ik ze live aan het werk gezien en ook al is de set best kort: The Klittens zet een sterke show neer. ‘Butter’ bestaat uit songs met een mix tussen pop, indie en post-punk. Het voelt authentiek, maar tegelijk ook zeer krachtig aan. Interessant: The Klittens gebruikt dansbare beats in combinatie met gelaagde arrangementen en introspectieve teksten. Catchy, maar met voldoende diepgang. I like.
02 / DON’T LET THIS GET TO YOUR HEAD – CRACKS
Knal patat: Cracks is daar. En boy, oh boy, do they deliver. De EP is gevuld met vijf interessante in-your-face punk nummers, telkens catchy, maar niet commercieel. Cracks is daar, Cracks is top, Cracks for president.
03 / BOY – LUKE HEMMINGS
Zwijmel. Met ‘boy’ neemt Luke Hemmings je mee naar dromenland. Neen, niet omdat het zó saai is dat je ervan in slaap valt: ‘boy’ is dromerig en brengt je in een liefdevolle waas. De nummers voelen zacht, maar bevatten toch verschillende lagen en arrangementen die de EP boeiend houden. Meneer Hemmings, voeg er maar gerust een album aan toe. We zitten klaar.
Honourable mentions:
leaveyourlove – Parcels // Trainwrecks on the Seaside – Gos Rosling // NOT A PERSON – STEVE // SABLE, – Bon Iver // Six Desperate Ballads – The Garden // Mid Spiral: Growth – BADBADNOTGOOD // Slow Burn – Baby Rose ft. BADBADNOTGOOD // Doobie Mouth – PawPaw Rod // Mid Spiral: Chaos – BADBADNOTGOOD // Always Here – Trampled by Turtles // Mid Spiral: Order – BADBADNOTGOOD // Eros – The Christian Club // BLOOD ON THE DRUMS (The Thorns) – Ashton Irwin // Heaven – Softcult // Wheels Up – Whorses // Twice Around the Sun – Ugly // nevermind, the winter. – the neverminds