Na eerder deze week Compact Disk Dummies en Sylvie Kreusch was het gisteren de beurt aan Whispering Sons voor hun Radio 1 Sessie in de Antwerpse Arenberg. De Limburgse post-punkers mochten naar hartenlust artiesten uitnodigen om samen de affiche en het podium mee te delen. De avond beloofde op z’n zachtst uitgedrukt divers te worden, bijgestaan door Dienne, Kate Ryan, Guido Belcanto, Sophia en Tin Fingers.
De gastheren en -vrouw trapten de avond af met het ‘kalmere’ ‘Balm (after violence)’ vanop hun jongste plaat ‘The great calm’ van dit jaar. Op ‘Something good’ toonde Fenne Kuppens hoeveel zin ze er wel niet in had. In haar wijde maatpak stond ze bijna David Byrne-gewijs enthousiast te dansen.
De eerste gast van de avond die het podium betrad was Tin Fingers. Ze waren net klaar met touren in het buitenland. Nu speelde het Antwerpse viertal een thuismatch in Arenberg. Dat ze niet vies zijn van wat improvisatie, zorgde voor een fijne live-dynamiek. In februari gaan ze het voorprogramma verzorgen voor de Belgische shows van Whispering Sons. Ze kwamen samen op het podium om een grote superband te vormen die heel stevig ging. In de outro waanden we ons zowaar even op een show van Swans.
De volgende gast op het podium kwam, zag en overwon. Guido Belcanto werd met open armen en hart ontvangen in Antwerpen. Hij zette zijn voet makkelijk naast het jonge geweld van Whispering Sons. Hij zette samen met de band ‘Op de pechstrook van het leven’ in en dat wérkte gewoon. Belcanto had zijn trouwe mondharmonica mee en Kuppens zorgde met haar begeesterende lage stem voor wat extra donkerte op de pechstrook. Op ‘Toverdrank’ (bekend uit de versie met An Pierlé, een cover van Summer Wine van Nancy Sinatra and Lee Hazlewood) hoorden we Fenne met een hoger stemgeluid dan we van haar gewend zijn. Ook dat ging haar goed af samen met Guido.
Nadat Whispering Sons wat meer donkere post-punk door de Arenberg deed dreunen, betrad de volgende gaste het podium. De multi-instrumentaliste Dienne vormde volgens Kuppens “de ontbrekende schakel om een nummer van ‘The great calm’ te spelen dat ze nog niet live gebracht hadden.” En zo geschiedde: ‘Oceanic’ werd in primeur live gespeeld met Dienne die de klassieke pianopartijen voor haar rekening nam: een straf en doorleefd nummer in een straffe uitvoering.
Dienne Bogaerts vormde vroeger met haar zus Nelle Lili Grace. Sinds enkele jaren componeert en musiceert ze solo. Haar debuutplaat ‘Addio’, verscheen op het Other People label van Nicolas Jaar, bestond uit rouw en verwerking. In de Arenberg speelde ze solo ‘Open valley’, waarmee ze de hele zaal stil kreeg. Een voorproefje van haar nieuwe plaat ‘Conducturis’, dat uitkomt op 25 januari op het Belgische Cortizona records.
Toen was het de beurt aan Sophia. Robin Sheppard had bij zijn debuut nooit verwacht om veel succes te hebben. Maar zijn muziek sloeg aan in België. Hij heeft dan ook een speciale band met ons land. Hij stond dankbaar en gelukzalig op het podium en speelde met Bert Vliegen van Whispering Sons (zijn vaste medemuzikant) en de rest van de band heerlijke versies van ‘So slow’ en ‘Oh my love’. We hadden hier gerust een deeltje van onze ziel verkocht voor een volledige setlist te mogen horen.
De naam Katrien Verbeeck zegt je waarschijnlijk niet veel. De Limburgse is beter gekend onder haar artiestennaam Kate Ryan. Toch vertrouwde ze het publiek toe dat de intiemere, tragere, en donkere versies van ‘Désenchantée’ en ‘Voyage voyage’ “dichter bij Katrien stonden“. De ontkleedde versies van de twee tracks waren verademend en intiem.
Voor de laatste ronde songs in de Arenberg werd Guido Belcanto nog eens op het podium tevoorschijn getoverd. Dat werd op luid gejuich en gescandeer “Guido! Guido! Guido!” onthaald. Samen met Belcanto speelden ze hun grote hit ‘Alone’. Dat leverde een heerlijke dynamiek op waarbij de donkere post-punk opgesmukt werd met de mondharmonica van de langharige held van het Nederlandse levenslied.
Whispering Sons bevestigde nog maar eens hun stevige live reputatie. De dynamiek en samenwerking met de diverse artiesten was een schot in de roos. Van Nederlandstalig tot stripped-down danceklassiekers: wat kunnen ze niet? Deze Radio 1 Sessie was een unieke ervaring, want zeg nu zelf: hoeveel keren krijg je de kans om zo’n veelzijdige schare aan artiesten samen op het podium te zien? We kunnen alleen maar hopen dat hier nog enkele onverwachte muzikale samenwerkingen uit voortkomen.
Je kan de Radio 1 sessies van Compact Disk Dummies, Sylvie Kreusch en Whispering Sons herbeluisteren op VRT Max.