Wie de slapers uit de ogen heeft gekregen en genoten heeft van een uitgebreid ontbijt, kon op de laatste dag genieten van wederom een uitgebreid aanbod aan dj-sets in het ASIAT-park. De laatste rechte lijn van een onovertroffen weekend werd ingezet met onder meer sets van Susobrino en Melissa Juice. Ben UFO, Two Shell en DJ Fart In The Club gooiden op het einde van de avond dan weer nog een laatste keer alles in de strijd om het publiek in complete extase te brengen. Hier kun je de verslagen nog eens nalezen van dag 1 en dag 2. Beelden gefotografeerd door Angelina Nikolayeva, Karl Magee, Maryan Sayd, Yan Yango en Illias Teirlinck.
Gezien het belachelijke goede weer, leken rond de klok van twee de zomerse golven komende vanaf de Vesshcell een geweldige aanzet om de finale dag van Horst mee in te zetten. Susobrino zag er immer goedgemutst uit. Hij draaide muziek waar zijn roots vandaan komen: Bolivia – en bij uitbreiding Latijns Amerika. Het opzwepende cumbia zwaaide namelijk de plak doorheen de anderhalf uur durende set van de man. Mondjesmaat dikte het publiek verder aan dat wel pap lustte van het ritmische drums en het aandoenlijke trompetgeschal.
Schoenen die toch nét iets te groot bleken om gevuld te worden door GOLDENZEBORA die na Susobrino aan trad. Via een glitchy remix van Rosalía’s ‘Saoko’ ging het richting ‘When a fire starts to burn’ van Disclosure naar ‘Jetskiii‘ van Yung Felix en ‘The devil‘ van LSDXOXO. Nog gehoord: Tommy Genesis, Tyler, The Creator, De Schuurman, Karen Nyame KG en Butch… Stuk voor stuk allemaal wel bangers die op papier wel zouden moeten pakken. Toch leek het allemaal niet zo scherp aan elkaar gemixt: intense tracks werden te vaak abrupt afgekapt om ademruimte te geven, terwijl dat niet altijd moest. Verder was het aantal tempowisselingen na verloop van tijd moeilijk bij te houden.
Horst Festival door Maryan Sayd
We zochten even verfrissing op aan de Ring waar Melissa Juice een in de zon gebakt publiek trachtte mee te slepen in haar house-set. De Canadese showcasete haar kunnen via een warmhartige mix van trancey house, disco, uk garage en goeie portie acid. Bij terugkomst aan de Vesshcell bleek het publiek en masse te zijn toegestroomd voor de set van Etienne 4U. Kort gezegd was dit alles wat je in een set wil hebben op Horst: genre-pushing en een grote dosis durf om te experimenteren en te proberen.
Maak maar plaats Marlon Hoffstadt, want een nieuwe DJ Daddy Trance is opgestaan! Nee, serieus. In z’n kern pikte de Fransman de beste momenten uit om trance (onder andere Paul Oakenfold) en hard dance (Yves Deruyter, The Prophet, Mark With A K) in elkaar te vermengen. Zo liet ie DJ Isaac’s ‘On the edge’ heerlijk overlopen in ‘Something‘ van Lasgo – dat overigens heerlijk werd mee gekeeld door het publiek. Nog meegeschreeuwd: Céline Dions ‘My heart will go on’ in een trance remix. Voor ons alleszins één van dé momenten van deze editie. Afsluiten deed ie onder meer met een bitpop-versie van The Office-intro en een hard house edit van een de fighting sequence-muziek uit een Pokémon-game en het publiek vrat het op als een zoet broodje.
Horst Festival door Karl Magee
Zowel in The Swirl als Moon Ra traden nadien techno-grootheden aan. In die eerste toonde Swayzak met een live gedraaide set hoe eclectisch techno wel niet kan zijn. Zelfs na drie dagen festival bleef het publiek vuistjes heen en weer gooien. Ze werden dan ook uitstekend begeleid door het Britse project van David Brown. Acid, minimal en tech house hielden het zelfs voor de meerwaardezoeker interessant. Ook Ben UFO kleurde voor eens volledig buiten de lijntjes in een tot in de bosjes gevulde Moon Ra. Achteraf stond Soumaya Phéline de aartsmoeilijke taak om de Duitser een beetje te evenaren. Toch deed ze dat met vlag en wimpel!
Zo passeerde er heel wat hard drum en bass doorheen haar set. Ze durfde hier en daar haar fantasie de vrije loop te laten gaan bij het aan elkaar mixen van tracks. Bovendien leek ze veel plezier en energie te halen uit de respons van het publiek. Zo stuiterde ze al dansend vaak de ene kant van haar decks richting de andere kant. Naar het einde toe, wanneer Lefto al klaar zat, gooide ze er nog eens gurende hardcore breakbeats bovenop. Lefto (Early Bird) gooide het meteen over een andere boeg: grimmige hard house en UKG vatte verpletterend z’n set aan.
Horst Festival door Illias Teirlinck
De graag geziene gast bij Kiosk Radio fietste “oh oh” van het ene genre richting het andere zoals enkel Lefto dat kan. Niet gedacht dat Caribou’s nieuwste single ‘Honey‘ zo hard zou gaan in de vuurhut. Verder dropte hij niet veel later casually Joy Orbison’s grimey ‘flight fm‘ en MPH’s bassline-banger ‘One sixty‘ quasi na elkaar. Iets later in z’n set ging ie meer open field. Zo hoorde je flarden future garage, hard house, scouse en UK Funky. Uiteindelijk gooide ook hij percussie alle spleten van de Moon Ra uit via knisperende breakbeats.
In Vesshcell had O’SIMMIE intussen de put naar een absoluut kookpunt gebracht waardoor het z’n beruchte naam alle eer aan deed. Festivalgangers waren nauwelijks nog individueel van elkaar te onderscheiden. Ze maakten allen deel uit van een broeierige mensenmassa die voortbewoog op de deinende tonen van de Brusselaar.
Horst Festival door Yan Yango
Afsluiten deden we ten slotte met de ronkerige beats van Two Shell. Het mysterieuze duo trad nu eens niét op achter een rookgordijn, maar stond pal in het middelpunt van de belangstelling. Hoewel de twee in grijsgrauwe aan elkaar genaaide kostuums achter de decks stonden, was hun set allerminst saai te noemen. Toegegeven, het begin begon wat vals met wolkerige Latijnse beats. Via knip- en plakwerk achter de draaitafels met door een computer uitgesproken vocal chops begroetten de twee het publiek. “Hello Horst Festival“, klonk het onder meer. Echter ging na een halfuurtje pas echt de snelheid de hoogte in. Centraal tijdens de set stond psychedelische UKG, scouse house en glitchy pop edits al durfden de twee ook Britse dubstep aanhalen.
Wanneer Two Shell hun laatste tracks hadden uitgekozen, kozen wij het ruime sop. Horst Festival bleek wederom een geslaagde editie op poten te hebben gezet. Het principe van weinig grote namen boeken, bleek wederom een groot succes. Vanuit de underground mensen een podium geven en hen voor een vaak grote massa het beste van zichzelf geven, is niet alleen een win-win. Het helpt de scene ook vooruit om de ‘sterren’ van morgen te creëren in de clubs. De samenwerking tussen The Lot Radio, Kiosk Radio en het festival bleek eveneens een gigantisch succes met prachtige, uiteenlopende sets. “From Brussels to New York“, zoals Lefto het tijdens z’n set omschreef.
Volgend jaar er (opnieuw) bij zijn? Prik 1 tot en met 3 mei alvast maar vast op je kalender. Dan zal Horst opnieuw plaatsvinden in Vilvoorde. In de tussentijd kun je van 23 mei tot en met 8 september de Horst Expo ‘To Have or To Hold‘ gaan bezoeken in het ASIAT-park.