Charlotte Adigéry & Bolis Pupul waren in hun nopjes in de tent. Met een intro van bassen die steeds sneller en sneller drumden, maakte het duo een explosieve entree. Adigéry, gekleed in een witte bikini en een short met allerlei opschriften, was haar vrolijke zelf. Bolis Pupul kwam naast haar te staan en met zijn fluwelen bijna-Hawaïhemd en leek de synthesizers te gaan betoveren als een volwaarde spreukenwerper. Het kan niet genoeg benadrukt worden hoe goed het duo elkaar qua stage presence aanvullen.
De set bevatte vooral nummers van hun album van vorig jaar. Adigéry haar solonummers werden ook doorheen de set gemixt. Vooral ‘Paténipat’ was een briljant moment. De titel werd herhaald aan de snelheid van het strobelicht dat achter hen flitste en steeds hoger en hoger gezongen, tot ze met een ultrahoge noot iedereen in bewondering bracht. Daarna was het tijd om te lachen als een volmaakte Joker uit de Batmanfilms op ‘Ha ha’.
Een pluim op Bolis zijn zwarte krulharenhoed: de overgangen waren subtiel, subliem en moeiteloos. Als hij niet met de synths bezig was dan shredde hij op de basgitaar als een volwaardig rockster. Niet geheel uitzonderlijk, dat stergehalte hebben ze ook echt gewoon. Het duurde nog geen twee seconden voor het duo de volledige tent in handen had.
Eindigen deden ze natuurlijk met ‘Thank you’. Hoewel de single met sarcastische toon geschreven is, was het op Best Kept Secret volledig oprecht. Het publiek droeg hen op handen. De lat ligt op de komende optredens op het festival dit weekend ontzettend hoog, en dat is uitsluitend te danken aan onze magnifieke landgenoten. Er werd ritmisch erop los gedanst, en de plankenvloer deed dienst als metronoom waarbij iedere toon door de voeten ging. Stel je voor dat ze geprogrammeerd waren in de nacht. Bon, het was geen utopie, later op de dag speelden de twee nog een dj-set.