SASS (Moxie, Peach, Saoirse, Shanti Celeste) levert een masterclass house af op dag 1 van Horst

De oude ASIAT-site wordt dit jaar voor een vierde keer alweer volledig omgetoverd tot een bos vol architecturale praal en uiteraard pulserende beats in het kader van Horst Festival. Afgaande de voertaal die er wordt gesproken, is het festival niet alleen in België zijn stempel aan het drukken op het festivallandschap. Ook in het buitenland zijn ze fan van de aanpak en affiche van het festival. Gisteren was SASS dé blikvanger van dag 1. Beelden door Emiel Viellefont.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Stand Van Zake mocht van de organisatie weer creativiteit de vrije loop gaan, ditmaal op het hoofdpodium dat ‘State Of Play’ werd vernoemd. Doorzon Interieurarchitecten en architect Theo de Meyer gebruiken doorgaans vrij gewone materialen. Dat bleek in 2021 al bij Moon Ra, en was nu ook weer het geval. Zo werden betonnen rioolbuizen gebruikt als pilaren waarbij de bovenkanten steeds op een andere manier werden afgewerkt en sommigen evenwel konden oplichten. Het podium zelf leek dan weer geconstrueerd rond plastic dakplaten die met spots ook konden oplichten – evenals de ramen van het gebouw.

Livwutang en Merve speelden er elk een degelijke technoset voor volk dat met volle teugen kon genieten van de eerste stralen zon. Ondanks de prima selectie aan acid en tech bleek echter al snel dat Merve enkel de eerste rijen wist te bekoren. Verder kende haar set ook niet echt veel hoogtepunten of werd de gaspedaal bij momenten, dan wel naar het einde toe stevig niet in gedrukt. Waar dat wél het geval was, was bij Lefto Early Bird. De master selector is intussen toch zowat kind aan huis op Horst en kon daarbij ook dit jaar niet ontbreken. Op uitnodiging van Resident Advisor, die Vesshcell cureert, nam Lefto het podium stevig onder handen.

De man trapte z’n set af met enkele house- en discoklassiekers. Met een remix van Jet Leg’s ‘The physico‘ zette hij in een handomdraai het heen-en-weer-wiegende publiek om in een uitzinnige keet. Van daaruit ging het eigenlijk alle kanten op waarbij de man steeds heel secuur om ging met de timing wanneer hij een house banger het publiek in gooide. Zo zorgde Omar S’ ‘I love your girlfriend‘ voor heel wat euforie. Voorts schuwde Lefto géén genres. Strepen hiphop, breaks, acid en zelfs techno passeerden allen de revue.

De time table lokte terug richting State Of Play voor Bored Lord. Daar zette ze haar set in met het iconische ‘Children‘ van Robert Miles, waarna ze al vrij snel richting techno greep. Haar set leek naarmate de tijd vorderde vooral te draaien omtrent percussie. Pompende industrial met slijpschijf-percussie wisselde zo bijvoorbeeld af met die banger van Shyboi van een tijdje terug. Hier en daar schakelde ze wel eens terug op acid of minimal als contrast op die stormram aan percussie, al deed ze niet al te veel aan toegevingen.

Vooraleer Rosa Pistola de decks overnam, pikten we nog het laatste deel van Half Queen. Waar Lefto een tijdje daarvoor Vesshcell al had warm gedraaid, had de Nieuw-Zeelandse er een ware heksenketel van gemaakt. Het publiek was nog meer aangedikt dan bij Lefto, de dj met waarschijnlijk naast Job Jobse en KI/KI de grootste naambekendheid, wat veel wil zeggen. Ondanks wat technische problemen, maakte Half Queen er een bont feest van wentelend in jungle, (hardcore) breaks en techno. Bij iedere drop, of het nu ‘Rumble‘ of een splijtende acid remix van ‘A drop in the ocean‘ was, at het publiek uit haar hand. Steeds hengelend, zoekend naar meer.

De Colombiaanse Rosa Pistola nam het met wat vertraging over van Half Queen, die als een heldin werd bedankt voor haar set. Pistola leek een beetje op automatische piloot te draaien. Al kwam dat misschien door het overgrote deel van het publiek dat andere oorden was gaan opzoeken na de uitzinnige set van Half Queen. Uiteraard passeerden opzwepende tracks van La Zowi en Tokischa, origineel dan wel aan elkaar gelijmd met een andere perreo track. Andere, iets bekendere commerciële kanonnen als Bad Bunny, Daddy Yankee en Sean Paul passeerden eveneens de revue, al kon ze nooit echt de Vesshcell uit z’n voegen laten barsten zoals anderen dat wel konden.

Vervolgens mocht DJ Travella aantreden. De mond-tot-mond reclame van en over zijn steevast uitzinnige sets op het net doen blijkbaar z’n werk. Hierbij liep de Vesshcell met mondjesmaat weer helemaal vol voor de knotsgekke set van de Tanzaniaan. De nog maar 19-jarige dj en producer is bij menig, sinds Nyege Nyege Tapes in circa 2019 the new hot thing werd, bekend. Het bpm ging zoals gebruikelijk overigens nooit onder de 180. Singeli zal aan een ijltempo zijn, of het zal het niet zijn. Travella gooide de ene mokerslag na de andere richting publiek die naar hartenlust de klappen opvingen. Wanneer je naar het einde toe dacht dat ie het publiek aan het uittellen is, zweept Travella iedereen nog eens op met z’n kenmerkende keyboard in de hand.

De avond sloten we af onder de gigantische constructie van de hand van BRUTHER: Le Soleil Rouge. Het bijna iconische Bodies In Alliance-podium van Marinella Senatore werd herwerkt door het in Parijs en Zurich gevestigde bureau. Niet de indrukwekkende back to back-set van SASS alias Moxie, Peach, Saoirse en Shanti Celeste werd daarbij in de schijnwerpers gezet, maar de gigantische rode ballon / schijf die boven het publiek torende. In tegenstelling tot andere (dance)festivals, spelen dj’s op Horst niet steevast de centrale rol op het podium. De wisselwerking tussen de verlichting van de Rode Zon enerzijds en de koeltorens als backdrop anderzijds zorgden voor een unieke sfeer, vooral bij deze afsluitende set in het donker.

Met vier achter de booth werd het al snel druk, maar dat verhinderde niet dat ieder lid de ruimte om hun steentje bij te dragen aan de set. Die bleef ondanks de verscheidenheid in smaak en selectie toch zeer gestroomlijnd. Geen leftfield picks die de set richting flipperkast zouden draaien, maar een masterclass in het draaien van een oerdegelijke, gevarieerde house-set. Van de kenmerkende Chicago house-sound botste het vaak terug richting ballroom, bass house, italo dub en disco, juke en classics als deze van Tim Deluxe. Het applaus bij afloop was dan ook riant.

Horst vindt nog vandaag en morgen plaats. Enkel voor zondag zijn nog tickets beschikbaar (tickets en info).