Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week bezorgen Mattias, Michelle, Staf en Tobias je hun favoriete nieuwe nummers. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
Sault – Uncomfortable
Wie zijn wij om rouwig te zijn als Sault beslist om ieder jaar twee albums uit te brengen? Met ‘Untitled (rise)’ is er sinds vrijdag een hoopvolle opvolger voor het enorm krachtige ‘Untitled (black)‘. Meer dan ooit is durf om anderen ongemakkelijk te maken nodig. Ga gesprekken aan met conservatieve nonkels en doe het met ‘Uncomfortable’ als soundtrack. (Michelle)
Blood Orange & 박혜진 Park Hye Jin – Call me (Freestyle)
In de categorie “samenwerkingen die we niet meteen zagen aankomen maar wel fantastisch klinken” hoort deze samenwerking tussen Blood Orange en 박혜진 Park Hye Jin. De smachtende stem van Devonté Hynes en eenzame piano gaan perfect samen met de rauwe beats van de jonge Zuid-Koreaanse producer. (Mattias)
Porridge Radio – 7 seconds
De uit Brighton afkomstige Dana Morgalin leverde met haar band Porridge Radio een van de meest gesmaakte gitaarplaten van het jaar af, en de inspiratie is duidelijk nog niet op. Nadat ze eerder samenwerkte met Lala Lala uitbracht, werd deze week losse single ‘7 seconds’ gelost. En nee, het is geen cover. (Mattias)
Rico Nasty – Own it
Na een geslaagd hyperpopexperiment met ‘iPhone’ keert Rico Nasty terug naar een traditioneler hiphopgeluid om te bewijzen dat ze nog steeds de queen van de mic is. ‘Own it’ is minder agressief dan de gemiddelde Rico-banger, maar zelfs op deze relatief ingetogen manier straalt ze bakken attitude uit. (Tobias)
Still Corners – The last exit
Met ‘The last exit’ breit Britse dreampopband Still Corners een einde aan de ‘Road trilogy’, een trilogie die zich zoals de naam doet vermoeden uitstekend leent als soundtrack voor lange autoritten, liefst bij valavond. Het titelnummer van het slotstuk van de trilogie doet vermoeden dat daar op het derde deel geen verandering in komt. Op het album zelf is het wel nog wachten tot januari. (Mattias)
Puma Blue – Velvet leaves
‘Velvet leaves’, of hoe je de bijna-dood van een naaste in een droomwereld giet. Met deze ode aan zijn zus weet Jacob Allen de zijdezachte echo’s van Jeff Buckley en knisperende hiphopbeats à la D’Angelo zo goed te verfijnen dat we de subtielste Puma Blue tot nog toe te horen krijgen. De single kondigt ook meteen debuutplaat ‘In praise of shadows’ aan voor 29 januari 2021. Zet het met zwarte inkt in je agenda. (Staf)
Suuns – Pray
Als je nog een nummer wil toevoegen aan je moodboard dat als thema ‘bevreemdend’ heeft, dan heeft Suuns met ‘Pray’ precies wat je zoekt. Het staat op de ep ‘Fiction’ die uitkomt op 30 oktober. De experimentele art rock moet hier meer plaats ruimer voor elektronische invloeden. Het resultaat is een desoriënterend tripje naar ergens waar ze waarschijnlijk een regering hebben. (Michelle)
Ecco2K – Pollen
Ecco2K ruilt zijn Engelse lyrics in voor het Zweeds en zijn atmosferische instrumentals voor een introspectief gitaarriedeltje van de hand van Mechatok. Het Drain Gang lid klonk nog nooit eerder zo singer-songwriterachtig, maar het gaat hem verbazend goed af. (Tobias)
The Avalanches – Take care in your dreaming ft. Denzel Curry, Tricky & Sampa The Great
Een nieuwe plaat van samplekoningen The Avalanches is altijd een belevenis. Midden december verschijnt het derde album van het Australische duo in twintig jaar, en daarop zullen voor het eerst een heleboel conventionele nummer te horen zijn. Daarvoor doen The Avalanches beroep op een heuse sterrencast: na onder meer Blood Orange, Pink Siifu, Weezer-frontman Rivers Cuemo, Jamie XX, Neneh Cherry op singles die eerder dit jaar verschenen zijn nu ook Denzel Curry, Tricky en Sama The Great te horen op deze dromerige jongste single. (Mattias)
Slowthai – Feel away ft. James Blake & Mount Kimbie
James Blake en Mount Kimbie werkten in het verleden al meermaals samen, en nu werden de Britse producers ingelijfd door Slowthai. Die is sinds zijn incident op de NME Awards hoorbaar kalmer geworden. Nog goed nieuws: na eerder dit jaar al wat featurings van Slowthai en nummers van James Blake, maakte Mount Kimbie bekend dat het duo volgende week ook nieuwe muziek uitbrengt. (Mattias)
Marika Hackman – Realiti
We lieten het vorige week al weten maar in het geval je het nieuws gemist had: Marika Hackman brengt een album uit met covers van haar favoriete nummers. De eerste single die ze daarvan lost is ‘Realiti’ van Grimes en daarop gaat ze terug naar haar ingetogen roots. Verder mogen we nog herinterpretaties van Radiohead, Beyoncé en Sharon Van Etten vanuit haar lijzige stembanden verwachten. (Michelle)
Deftones – Genesis
Deftones wordt al snel met de nu-metal van eind jaren negentig, begin jaren tweeduizend gekoppeld en wordt zo dus al snel afgeschreven als een verouderde band. Na het titelnummer van hun nieuwe plaat die eraan komt bewijst de groep met ‘Genesis’ al een tweede keer dat hun geluid in 2020 nog steeds weet te begeesteren. Vooral het contrast tussen de zompige riffs en de immer mysterieuze delivery van zanger Chino Moreno lijkt maar niet te vervelen. (Tobias)
Angel Olsen & Emile Mosseri – Mr. Lonely
Wie had gedacht dat we dat ongelofelijke schijtnummer ooit met plezier zouden beluisteren? (Michelle)
Salem – Starfall
Tien jaar geleden was het in mysterie gehulde Salem met debuut ‘King night’ verantwoordelijk voor het obscure subgenre witchhouse. Negen jaar na hun laatste ep is het Amerikaanse trio terug met een mixtape en officiële single ‘Starfall’, die volledig gebouwd is rond hun kenmerkende spookachtig trage sound. (Mattias)
Alice Longyu Gao – I <3 Harajuku (feat. Fraxiom)
Alice Longyu Gao en Fraxiom houden van Harajuku, een buurt in Tokyo waar jongeren elke zondag massaal in cosplayoutfits heen trekken, en maakten er een erg vrolijk nummer over. De kermisbeat en neurotische zanglijntjes balanceren constant op het irritante, maar gaan net niet té ver waardoor er een heel aanstekelijk liedje overblijft. (Tobias)
Faye Webster – Better distractions
Amerikaanse singer-songwriter Faye Webster maakte zich op haar vorige plaat ‘Atlanta millionaires club’ meester van het grensgebied tussen country en hiphop, en ook op haar jongste single versmelten haar lichtjes zeurderige stem, lapsteel en hiphop-beats heerlijk samen. Herkenbaar voor al wie zich de afgelopen maanden vaker dan gewoonlijk verveeld heeft. (Mattias)
A.G. Cook – The darkness
Vorige maand bracht A. G. Cook nog een kolossaal debuut uit van 49 tracks, maar daar leek het vooral te gaan om erg veel losse experimenten. Op het net uitgebracht ‘Apple’ kiest de PC Music-oprichter er duidelijk voor om echt liedjes met een kop en een staart te schrijven. Eén van de mooiste resultaten is ‘The darkness’, een nummer dat veel liever klinkt dan de titel doet vermoeden. (Tobias)
Nitti Gritti & Lil Texas – Rawhide
Ondanks z’n artiestennaam die recht van Soundcloud geplukt lijkt te zijn, is Lil Texas al een tijdje aan het timmeren aan zijn reputatie als een van de meest genadeloze producers in de hedendaagse hardcorescene. Op dit nieuwe nummer voegt hij enkele countrygeluiden toe die volledig bij de Amerikaanse staat passen waar hij zichzelf naar vernoemde, om die gezapige atmosfeer vervolgens zelf aan gort te slaan met zijn typische 200 bpm hardcore. Nitti Gritti voegt op het einde nog een dubstepdrop toe om de chaos compleet te maken. (Tobias)
Helena Deland – Truth nugget
Canadese singer-songwriter Helena Deland bracht de voorbije jaren al vijf ep’s uit, en in oktober verschijnt haar debuutalbum ‘Someone new’. Geen idee of dat een verwijzing is naar de radiohit van Eskobar, maar deze nieuwste single ‘Truth nugget’ doet ons wel uitkijken naar herfstige dagen. (Mattias)
Osees – Terminal jape
Thee Oh Sees hebben nog maar eens een naamsverandering doorgevoerd, maar de band van John Dwyer gaat op z’n 23ste (!) album ‘Protean threat’ van start tot finish heerlijk hard te keer. Woew! (Mattias)