Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week verzamelden Daan, Frederi, Mattias, Michelle, Tobias en Yannick en hun favorieten voor je. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
Arca – Nonbinary
De manier hoe Arca telkens thema’s als gender(dysforie) of trauma weet om te zetten in een artistiek statement is indrukwekkend. De videoclip voor haar nieuwste single is waarschijnlijk haar meest impressionante stuk met de letterlijk en figuurlijke scharen, het gevecht tussen Arca… en Arca, de vele ziekenhuisbezoeken… De metaalachtige productie lijkt het op het eerste zicht niet veel om handen te hebben maar hoe meer het nummer zich in je oren nestelt, hoe meer lagen en details je kunt ontdekken. (Yannick)
Big Thief – Love in mine
We zijn de tel kwijt van hoeveel hartstrelende nummers Adrianne Lenker intussen op haar naam kan schrijven. Met ‘Love in mine’ gooit ze nog een liefelijk exemplaar op de hoop. (Michelle)
Zuli – Trigger Finger (Lee Gamble remix)
Egyptische producer Zuli verscheen twee jaar geleden plots op de radar van quasi iedereen in het experimentele deel van de dancescene. Vooral zijn track ‘Trigger finger’ kreeg heel wat airplay, gaande van Objekt, die het nummer als één van de hoogtepunten van zijn Dekmantelset bombardeerde, tot een stamp of approval van Aphex Twin. Twee jaar na datum brengt Haunter Records een compilatie uit met remixes van het nummer door onder andere AYA, Acre en TSVI. De versie van Lee Gamble steekt er echter met kop en schouders bovenuit. Die deconstrueerde al jungle en andere hardcore sounds in zijn eigen werk, maar geeft het al intense origineel nog een extra stamp onder de kont. Waarschuwing voor de Kate Ryan’s onder ons: kniezwengelen op deze geflipte post-jungle banger kan ertoe leiden dat je been er losweg afvliegt. (Daan)
99jakes – Wipe away my tears
Deze nieuwe single van 99jakes, die voor het eerst gedraaid werd tijdens het Minecraftfestival Square Garden, ligt ergens tussen versnelde hardbass en melige nightcore, oftewel de soundtrack van het internet anno 2050. (Tobias)
Khruangbin – Time (You and I)
Zou het kunnen dat we Khruangbin op het deze zomer verschijnende derde album niet meer kunnen omschrijven als hoofdzakelijk instrumentaal? Bassiste Laura Lee nam in het verleden de vocals even spaarzaam als geslaagd op zich, maar op deze nieuwe single draagt ze bijna het hele nummer met haar stem – al hebben we daarmee niet gezegd dat de funk van haar bandleden helemaal overschaduwd. Moeilijk om hier anderhalve meter afstand van te houden. (Mattias)
Mahalia – BRB
Op haar 22e verjaardag bracht Mahalia de ep ‘Isolation tapes’ uit. Van de drie typerende nummers, brengt ‘BRB’ het meeste troost en aaien over je trommelvlies in rare tijden. (Michelle)
Caleb Landry Jones – All I am in you / The big worm
Een elegante spreidstand tussen acteur en muzikant is iets waar slechts enkele artiesten in slagen. Sinds kort mogen we Caleb Landry Jones aan dat lijstje toevoegen. Met zijn album ‘The mother stone’ zet de Texaanse acteur zich neer als de uitgefreakte bastaardzoon van Syd Barrett en John Lennon. ‘All I am in you / The big worm’ bouwt de spanning op tot die uiteindelijk niet meer te beteugelen valt. (Frederik L.)
Jessy Lanza – Face
Genoeg afleidende en hyperkinetische dingetjes om hiervan de soundtrack te maken van een escapistisch avontuur. (Michelle)
Westside Gunn – 327 (ft. Tyler, The Creator, Joey Bada$$ & Billie Essco)
Eén van de meest onderbelichte rappers van de Oostkust die in de studio kruipt met Tyler en Joey Bada$$? Vuurwerk. (Yannick)
Namasenda – Dare AM
Namasenda is een Zweedse zangeres op het PC Music label, en loste afgelopen week de dubbele single ‘Dare AM’/’Dare PM’. De PM versie is een mooie futuristische ballad zoals we wel gewend zijn van artiesten op het label, maar wij verkiezen de gekristalliseerde swag van de PM-uitvoering. (Tobias)
Lido Piementa – Nada (ft. Li Saumet)
Cumbia in een nieuw verfrissend artpop-jasje steken is de les die we kunnen trekken uit Lido Piementa’s allerlaatste album. Daarvan is ‘Nada’ – een vrij existentialistisch nummer – één van de vele parels. (Yannick)
Badbadnotgood – Glide (Goodbye blue pt. 2)
De Canadese jazzcats van Badbadnotgood brachten afgelopen week twee nieuwe nummers uit. ‘Goodbye blue’ is een dromerige soulballade met Jonah Yano, die vorig jaar ook al te horen was op ‘Nervous’. Maar het is het tweede deel ‘Glide’ dat ons tegenwoordig in slaap wiegt, al worden we naar het einde toe met plezier gewekt door die steeds hitsigere drums en sax. (Mattias)