We geven ook dit jaar weer onze redacteurs carte blanche om terug te blikken op het voorbije (muzikale) jaar. Dit is het lijstje van Bert.
Time they are a-changin’. De omslag werd al enkele jaren geleden ingezet maar nu is nu definitief gemaakt: ik ben een hiphopper geworden. Hier en daar sluipen er wel nog eens wat elektronische geluiden, classical of een gitaar voorbij, de overgrote meerderheid van de muziek die ik luister is rap. Niet al te verwonderlijk dat veertien van mijn top 25 albums in die hoek te vinden zien. En mocht deadline wat later op het jaar gelegen hebben, had Zwangere Guy met ‘Brutaal’ nog de lijst gehaald. Helaas pindakaas.
Toch een fenomeen die Guy. Nadat ‘Zwangerschapsverlof vol. 3’ mijn top drie in 2017 haalde, scoorde hij in 2018 wederom een hoge notering met Stikstof om dit jaar ongelofelijk genoeg nog beter te doen met ‘Wie is Guy?’. ‘Brutaal’ had misschien effectief beter in 2019 uitgekomen om de streak niet te doen stoppen. Het ijzer smeden wanneer het heet is, het is kunst als een ander.
ZG en Brihang kaapten met gemak de hoofdvogels weg dit jaar, door een steengoeie plaat te koppelen aan een uitstekende liveshow. Swans en Floating Points kwamen terug met nieuw werk. FKA Twigs en Tyler, The Creator maakten statements van albums. En mocht Kanye West dialogen uit ‘Keeping up with the Kardashians’ voorzien van zijn geniale samples en uitbrengen, ik zou er nog naar luisteren. Voort was het vooral het jaar van de vrouwen. Little Simz, Megan Thee Stallion, Nivhek (oftewel Grouper), Weyes Blood, Rapsody, Lana Del Rey en de juist buiten de lijst vallende Doja Cat en Jamila Woods, allen schitterden ze op plaat met doordachte, knappe albums.
Verder was het toch vooral een matig jaar. Freddie Gibbs, Denzel Curry, Danny Brown, JPEGMafia en Kanye maakten allen good not great records, in tegenstelling tot hun vorige albums. Chance The Rapper ging volledig de mist in op ‘The big day’ en Future schoot vooral halve hits af dit jaar. Gucci Mane zijn albums zijn op dit punt hoogstens nog genietbaar in plaats van vernieuwend, Dreamville ging onder de lat door op hun ‘Revenge of the dreamers 3’. Dreamville Records en TDE, powerhouses van de betere rap, brachten niets noemenswaardig uit (zelfs geen echte goeie Schoolboy Q). Chief Keef zou in plaats van drie degelijke mixtapes per jaar eens één hele goeie moeten uitbrengen.
Met de gitaar was het zo mogelijk nog slechter gesteld. Na jaren tot vervelens toe te zeggen dat rock stervende is, hing de mainstreammedia eindelijk zijn karretje aan mijn toeterend wagonnetje. Misschien ligt het aan mij. Ik val niet in zwijm bij Big Thief zoals de rest. Nick Cave maakte wederom een prachtige plaat, maar stiekem schreeuw ik veel liever mee met ‘Mercy seat’ en zijn andere woeste nummers. Acts als The Murder Capital en Fountaines DC grijpen me absoluut niet bij het nekvel. Kan iemand me trouwens de fenomenen Yungblud en Twenty One Pilots uitleggen?
Hetgeen me echter het meest triest stemt is het ontbreken van dat ene perfecte popalbum die dat specifieke jaar zo perfect samenvat. Twee jaar geleden had je St. Vincent die schitterde en dat live nog eens onderbouwde. Vorig jaar werden we verwent met Angele en Janelle Monae. Dit jaar deed Charli XCX een verdienstelijke poging en was Sophie net niet toegankelijk genoeg om echt met die titel te gaan lopen. Helaas pindakaas, opnieuw.
Beste albums
1 Zwangere Guy – Wie is Guy?
2 Brihang – Casco
3 Tyler, The Creator – Igor
4 FKA Twigs – Magdalene
5 Bon Iver – i,i
6 Rapsody – Eve
7 Floating Points – Crush
8 Little Simz – GREY area
9 Weyes Blood – Titanic rising
10 Swans – Leaving meaning
11 Nivhek – After it own death / walking a spiral towards the house
12 Kanye West – Jesus is king
13 Megan Thee Stallion – Fever
14 Polo G – Die a legend
15 Danny Brown – Uknowhatimsayin
16 Lana Del Rey – Norwell fucking rockwell!
17 Freddie Gibbs & Madlib – Bandana
18 Denzel Curry – ZUU
19 YBN Cordae – The lost boy
20 Casey Veggie – Organic
21 Barker – Utility
22 Arthur Russel – Iowa dream
23 Caleb Giles – Under the shade
24 Bobby Krlic – Midsommar
25 Damon Locks & The Black Monument Ensemble – Where future unfolds
Beste live (in chronologische volgorde)
Doorn Roosje (JH Comma)
Connard (JH Comma)
Jay Rock (AB)
Whispering Sons (Cactus)
Zwangere Guy (AB, De Grote Post, De Kreun)
The Antlers (Depot)
Yves Tumor (Botanique)
Mark Guiliana (AB)
Snak The Ripper (JH Comma)
Neneh Cherry (Cactusfestival)
dEUS (Cactusfestival)
John Zorn Bagatelles (Gent Jazz)
Joep Beving (Bos Festival)
Stikstof (Boomtown)
Deafheaven (AB)
Le Motel (Vooruit)
Le 77 (AB)
Brihang (AB, Cactus)
Freddie Gibbs (Botanique)
Blu & Exile (N9)
Charli XCX (AB)
Maxo Kream (Botanique)
Verder nog een aantal dik verdiende awards.
Voor beste televisieprogramma: De parelvissers, voor Callboys en W817
Voor beste film: The Joker, voor Midsommar en Once upon a time in Hollywood
Voor beste podcast: Eye on college basketball (shout out naar Ivan De Vadder en zijn ‘Afspraak op vrijdag’ op Soundcloud)
Voor beste fanboi aankoop: F*ck, that’s delicious II, het kookboek van Action Bronson
Voor charmantste ontbijt: Ma Guesthouse, Chiang Mai, Thailand
Voor beste ontbijt: Muse Hotel, Bangkok, Thailand
Voor beste taartjeswinkel: Maison Meert, Rijsel
Voor beste klinker: de ‘o’ in ‘Mee naar boven’ van Niels De Stadsbader. Wordt die tot het uiterste gedreven (maar jij moet mij één ding bel o o o o o o oven).
Voor beste Ice Tea: De regular van Lipton.
Voor beste agency: Hussle
Voor beste grillwost: Slagerij Maertens, Brugge (runner up: smoefke van op de markt)
Voor beste basketbalploeg: Book & Go
Voor beste platenwinkel in Brugge: Cherry Picker Record Store
Voor beste festival: Campo Solar
Voor sukkelaar van het jaar: Philippe De Backer, Federaal minister van Digitale Agenda, Telecommunicatie en Post, belast met Administratieve vereenvoudiging, Bestrijding van de Sociale Fraude, Privacy en Noordzee, die nu al sinds de verkiezingen in mei probeert te stoppen met politiek.
Voor fanboi aankoop van 2020: een kookboek van Zwangere Guy (pretty please)
Voor de mop van het jaar: na al die jaren nog altijd ‘Marcel ziet wat jij niet ziet en het is… zijn cataract.’ Thx, Willy’s en Marjetten.
Voor de doorzetter van het jaar: Arnaud, die misschien dit jaar tot het einde van dit stukje blijft lezen.
Bert out.