We geven ook dit jaar weer onze redacteurs carte blanche om terug te blikken op het voorbije (muzikale) jaar. Dit is het lijstje van Tobias.
Veel mensen associëren december vooral met de feestdagen, maar muzieknerds kijken steevast meer uit naar de eindejaarslijstjes dan naar de kerstdiners. Als je zelf ook zo’n lijstje opstelt, is dat ook de ideale gelegenheid om te reflecteren op je eigen luistergedrag het afgelopen jaar. Dat is exact wat ik gedaan heb, en zo ben ik tot een aantal bemerkingen gekomen.
Eerste bemerking: ik heb de elitaire metalpuber die ik vroeger was flink teleurgesteld. Waar ik me in m’n tienerjaren afzette van alles dat mainstream was, vonden catchy popnummers dit jaar regelmatig hun weg naar mijn oren via artiesten als Slayyyter, Kim Petras en Charli XCX. Meer ingetogen platen als die van Lana Del Rey en Weyes Blood deden me dan weer niet zo veel. Blijkbaar heb ik mijn popmuziek graag met een vleugje extravagantie.
Tweede bemerking: ik was zelf wat geschrokken van hoe weinig hip-hop er in mijn top 10 te vinden was, nochtans een genre waar ik de laatste jaren veel mee bezig ben geweest. 2019 was voor mij toch eerder een jaar van elektronische muziek en al dan niet experimentele pop. Artiesten als Denzel Curry, Danny Brown en Brockhampton hebben ook allemaal de pech om nét buiten mijn top 25 te vallen, maar via deze weg wil ik ze alsnog een shoutout geven.
Derde bemerking: ondanks mijn immer veranderende muzieksmaak zijn de zware gitaren toch nog niet helemaal weg te slaan uit mijn toplijstje. Er staat zowaar zelfs een onversneden metalplaat in mijn top drie. Zo blijkt het toch nog een klein maar onverwoestbaar deel van mijn muzikale DNA te zijn.
Laatste bemerking: Death Grips is ondanks hun relatief stille jaar nog steeds de coolste band ooit.
Genoeg rond de pot gedraaid, tijd om met de concrete feiten te komen. Beginnen doe ik met mijn top 25 favoriete albums van het jaar, telkens met een kort woordje uitleg in de hoop dat er iemand ook effectief iets nieuws ontdekt. Achter elke albumtitel heb ik ook een linkje naar een van mijn favoriete nummers verstopt om het ontdekken nog makkelijker te maken. Daarna volgen nog wat lijstjes en feitjes die meestal met muziek te maken hebben.
Beste albums
25 Cult of Luna – A dawn to fear
‘A dawn to fear’ is niet de bands beste werk, maar zelfs een “doorsnee” Cult of Luna-album staat garant voor bovengemiddelde, verpletterende post-metal.
24 Uboa – The origin of my depression
“Death industrial” is het genre dat op ‘The origin of my depression’ gekleefd wordt. De ruige, industriële stukken zijn inderdaad best overweldigend, maar het is eigenlijk tijdens de rustige momenten dat deze muziek op z’n meest beklijvend is.
23 Injury Reserve – Injury Reserve
Op hun debuutalbum vindt Injury Reserve een goeie balans tussen experimentele bangers en introspectieve rustpunten. Het trio is een van de interessantere nieuwkomers in het hiphoplandschap, een reputatie die ze nog kracht bijzetten met hun intense liveshows.
Girl Band behoort tot de spannendste noiserockacts van het moment, paradoxaal genoeg net door hun nummers niét tot uitbarsting te laten komen. De groep opereert liever in de grijze zone van bang afwachten, zonder die verlossende climax te laten horen waardoor je voor altijd in spanning verblijft.
Als je me in de Odd Future dagen verteld had dat Tyler een van de beste breakupplaten van het decennium zou uitbrengen, had ik eens goed gelachen. Ik had de rappers groei richting volwassenheid echter onderschat, want ‘IGOR’ is wel degelijk een heerlijk en oprecht album.
‘leaving meaning.’ Is minder overweldigend dan de vorige drie albums van Swans, maar ook op deze rustigere variant was er meer dan genoeg intensiteit om me anderhalf uur lang geboeid te houden.
Met deze intense mix van industrial en neoklassiek heeft Lingua Ignota een van dit jaars meest ijzingwekkende albums op haar naam staan. ‘Caligula’ is niet meteen easy listening, maar wel de perfecte soundtrack om je een uur lang in zwartgalligheid te wentelen.
18 Nick Cave & The Bad Seeds – Ghosteen
‘Ghosteen’ is misschien wel Nick Caves meest ingetogen plaat en de bijna ambient manier van songwriting gaat hem naar mijn mening wonderwel af, al zijn het natuurlijk de stem en bijhorende teksten die nog steeds de spotlight stelen.
‘Moth avenue’ is een obscuur Russisch album dat ik ontdekte tijdens het rondscrollen in de diepste krochten van Rateyourmusic. New Sylveon klinkt als een opgefokte mix van SOPHIE en Bladee aan de crack en ik vind het heerlijk.
16 SOPHIE – Oil of every pearl’s un-insides (non-stop remix album)
SOPHIE remixt haar eigen plaat om hem dansvloervriendelijker te maken, zonder haar futuristische sound design te verwaarlozen. Het resultaat is anderhalfuur aan vooruitstrevende bangers die je kamer voor de helft slopen met behulp van de bassen en de andere helft fluoroze doen oplichten.
Na ‘Ariadna’ had Kedr Livanskiy makkelijk comfortabel in haar niche van de kille, atmosferische techno kunnen blijven. Daar had ze echter duidelijk geen zin in, want op ‘Your need’ experimenteert de Russische duchtig met allerlei andere genres, waaronder dub en dreampop, om zo tot een verfrissend geheel te komen.
14 Sadness – I want to be there
Deafheaven bewees al dat black metal met roze albumhoezen vaak de beste zijn, nu mogen we ook ‘I want to be there’ van Sadness aan dat lijstje toevoegen. Deze plaat is melancholie pur sang en telt bovendien ook relatief weinig krijsmoment, waardoor mensen die hier normaal geen fan van het genre zijn dit album toch zeker ook eens een kans moeten geven.
13 Blanck Mass – Animated violence mild
Blanck Mass heeft het nooit van subtiliteit moeten hebben, en net daarom vind ik dit zijn beste plaat tot nu toe. Op ‘Animated violence mild’ doet Benjamin John Power er alles aan om de zintuigen zo veel mogelijk te overweldigen, en daar slaagt hij met verve in.
12 Clipping – There existed an addiction to blood
Het immer creatieve Clipping gooide weer alle remmen los om dit keer een album in horrorthema uit te brengen. De opgebouwde sfeer is ijzersterk, zonder het experimentele karakter van het trio overboord te gooien.
11 Gabber Modus Operandi – Hoxxxya
Weinig dansmuziek maakte me dit jaar zo wild als het Indonesische geweld van ‘Gabber Modus Operandi’. De muziek klinkt even grotesk als de album art, en in dit geval bedoel ik dat op de meest positieve manier mogelijk.
De dagen waarin La Dispute verschroeiende post-hardcore maakte lijken definitief voorbij, maar dat wil niet zeggen dat hun emotionele impact lichter geworden is. ‘Panorama’ is een mistroostig portret van rouw in al zijn vormen dat je onmogelijk onberoerd laat als je de moeite doet om de teksten onder de loep te nemen.
Dankzij het internet is het makkelijker dan ooit om ook muziek te vinden die buiten onze vertrouwde Westerse wereld gemaakt is. Een van de vele interessante labels die zo te ontdekken vielen was het Oegandese Nyege Nyege Tapes, waar deze Jay Mitta onder getekend staat. ‘Tatizo pesa’ is een explosieve mix van hyperactieve percussie en pijlsnelle raps waar het onmogelijk stilzitten op is.
8 Xiu Xiu – Girl with basket of fruit
Het leek wel alsof Jamie Stewart na het relatief toegankelijke ‘Forget’ voelde dat hij dit moest compenseren met zijn meest angstaanjagende album tot nu toe, want ‘Girl with basket of fruit’ is exact dat. Absoluut geen plaat voor gevoelige zielen, maar wie zin heeft om een halfuur op het puntje van zijn stoel te zitten heeft met deze plaat een waardige soundtrack gevonden.
Er zijn maar weinig rappers die consequent zo sensueel klinken als Ecco2K. Op zijn langverwachte debuutalbum brengt de Zweed een heerlijke mix van ijzige beats en bitterzoete weltschmertz zoals zelfs zijn Drain Gang-collega’s het hem niet makkelijk nadoen.
Holly Herndon’s PROTO werd voornamelijk besproken wegens de revolutionaire manier waarop artificiële intelligentie gebruikt werd in het scheppingsproces van de plaat. Wie zoiets leest denkt misschien al snel aan kille, Autechre-achtige electronica, maar ‘PROTO’ straalt verrassend veel menselijkheid uit door de manier waarop het vooral met stemmen experimenteert.
Als er één artiest is die mijn laatste brokjes elitarisme tegenover popmuziek weggehamerd heeft, dan is het Charli XCX wel. ‘Charli’ is in alle opzichten een ongecompliceerd, catchy popalbum, maar de boeiende productie en het charisma van Charli zelf hebben er toch maar voor gezorgd dat zo’n plaat zijn weg naar mijn top 5 gevonden heeft.
4 Jpegmafia – All my heroes are cornballs
Na ‘Veteran’ keert internetrapper Jpegmafia terug met een verrassend soft album, en hij komt er nog wonderwel mee weg ook. Peggy steekt met alles en iedereen de draak terwijl hij zijn instrumentals in allerlei onverwachte bochten wringt en levert zo een hilarisch én afwisselend album op.
Eén van de interessantste en meest omstreden blackmetalacts van het decennium is Liturgy. Frontman Hunter Hunt-Hendrix goochelt graag met moeilijke woorden en onbegrijpelijke filosofie, maar dat neemt niet weg dat zijn muziek enorm veel rauwe, emotionele kracht uitzendt. ‘H.A.Q.Q.’ is een ware uitputtingsslag van hyper-intense metal zoals er maar weinigen het hem na doen.
We hebben er lang op moeten wachten, maar de opvolger van ‘LP1’ was het meer dan waard. Op ‘Magdalene’ bewijst FKA twigs nog maar eens dat ze een vrouw is die zowat alles kan. Deze plaat is sensueel, hartverscheurend, vooruitstrevend en dan hebben we het nog niets eens over de straffe kost die haar liveshows zijn.
‘1000 gecs’ is een Frankensteinmonster van een album dat alle trends uit de populaire muziek van de afgelopen tien jaar aan flarden scheurt en met een futuristische visie weer aan elkaar naait in nieuwe vormen. Dit album vormt zowel een mooie samenvatting van het afgelopen decennium als een blik op wat het volgende (hopelijk) te bieden heeft.
Beste nummers (Alfabetisch)
100 gecs – Heel het album (kan écht niet kiezen)
999999999 – 000000005
Bladee – Vanilla Sky (feat. Ecco2K)
Bladee, Ecco2K & Thaiboy Digital – Victim
Blanck Mass – House vs House
Caroline Polachek – So hot you’re hurting my feelings (A. G. Cook remix)
Charli XCX – February 2017 (feat. Clairo & Yaeji)
Clipping – Blood of the fang
Danger Incorporated – Wassup phonies
Denzel Curry – Ricky
Ecco2K – Peroxide
Faberyayo – Alleen met jou (Betonkust remix)
FKA twigs – Sad day
Gabber Modus Operandi – Tekyan
GFOTY – Boy next door
Ho99o9 – Yellow tape
Holly Herndon – Alienation
Injury Reserve – Jailbreak the Tesla (feat. Aminé)
Jay Mitta – Tatizo pesa
Kedr Levanskiy – Ivan Kupala (New day)
Kanye West – Follow God
Liturgy – HAJJ
Slayyyter – Mine
Weatherday – My sputnik sweetheart
Xiu Xiu – Pumpkin attack on mommy and daddy
Yung Lean – Blue plastic
Beste ep’s
1 Death Grips – Gmail and the restraining orders
2 GFOTY – If you think I’m a bitch, you should meet GFOTY
3 Drain Gang – Trash island
4 Ho99o9 – Cyber warfare
5 999999999 – 000000005
6 Kilbourne – NJ terror
7 Mathlovsky – Uppgivenhets
8 Lil Texas – Texcore
9 Slikback & Hyph11e – Slip B
10 Tzusing & M.E.S.H. – Split
11 Malibu – One life
12 Varg* – Sky city: a weak heart to break
13 Earl Sweatshirt – Feet of clay
14 Nihiloxica – Biiri
15 Karenn – Kind of green
16 Mssingno – M2 performance enhancer
17 Croatian Amor & Varg2tm – Body of carbon
18 Betonkust & Palmbomen II – Parallel B
19 TNGHT – II
20 Blank Banshee – Metamorphosis
Beste optredens (Alfabetisch)
Bladee (Trix)
Blanck Mass (AB)
Charli XCX (AB)
Daughters (Botanique, Trix)
Death Grips (Dour)
Denzel Curry (AB)
DJ Bus Replacement Service (Horst)
FKA twigs (Cirque Royal)
Gabber Eleganza (Horst)
Gabber Modus Operandi (Beursschouwburg)
Girl Band (Botanique)
Ho99o9 (Botanique)
Mathlovsky (Kinky Star)
Neurosis (Dour)
Varg (La Vallée)
Films van het jaar
1 Paris Is Us (Elisabeth Vogler)
2 Greener Grass (Jocelyn DeBoer, Dawn Lebbe)
3 Parasite (Bong Joon-Ho)
4 The Forest of Love (Sion Sono)
5 Too Old To Die Young (Nicolas Winding Refn)
6 The Beach Bum (Harmony Korine)
7 Ad Astra (James Gray)
8 Midsommar (Ari Aster)
9 Marriage Story (Noah Baumbach)
10 Once Upon a Time… In Hollywood (Quentin Tarantino)
(Zou waarschijnlijk hoog eindigen maar nog geen kans gehad om te zien: The Lighthouse)
Plaat die ik haat zonder er ook maar een seconde van gehoord te hebben
Die nieuwe Coldplay
Personen waar ik nog een serieuze appel mee te schillen heb
Al mijn Indiestyle ”vrienden” die 100 gecs naar beneden gestemd hebben in de ‘beste nummers van het jaar’-lijst
Beste reden om te blijven vervuilen
Coldplay dat stopt met touren voor het klimaat
Beste reden om te stoppen met vervuilen
Vermijden dat dit soort gedrochten blijven gemaakt worden
Hoogtepunt van m’n carrière bij Indiestyle
Verwijzen naar d5r in een review
Dieptepunt van m’n carrière bij Indiestyle
Niet over ‘1000 gecs’ schrijven toen het net uitkwam
Dieptepunt van anderen hun carrière bij Indiestyle
100 gecs naar beneden stemmen in de ‘beste nummers van het jaar’-lijst
Beste moshpit ervaring
Ho99o9 zien zonder m’n voet om te slaan
Grootste Dour-teleurstelling
Na de afgelopen jaren Snoop Dogg, Wiz Khalifa, Scarlxrd en Lil Xan gezien te hebben, was er dit jaar voor het eerst in mijn persoonlijke Dourgeschiedenis geen extreem brakke rapper die ik voor de grap kon gaan kijken. (Ik heb gehoord dat Rae Sremmurd een fiasco was maar toen stond ik te bokken op techno aan de Elektropedia)
Wildste DJ-set
Die van Daan en mij op een galabal
Beste DJ-set moment
Daan boos maken door Terrorklus te mixen op z’n Palmistry
Meest iconische intro
? hey lil ? piss ? baby ? you think ? you’re so? fucking ? cool? ❄ huh? ? you think ? you’re so ? fucking ? tough? you talk ?♀ a lotta ? BIG ? GAME ? for someone with such a ?small ? truck ? aww ? look ? at those ? arms your ? arms look ? so ? fucking ? cute ? they look ? like little ? cigarettes ? I bet I could ? smoke ? you, I could ♨ roast you ?and then you’d ❤ love it? and you’d ? text ? me I ? love ? you ❣ and then ? I’d ? fucking ? GHOST ?YOU ?
Slechtste lyric
“Closed on Sunday, you my Chick-Fil-A”
Beste lyric
I’M ADDICTED TO MONSTER, MONEY AND WEED YEAH
Meest bezwete show
Stampen bij Mathlovsky in de kleine Kinky Star op de warmste dag van het jaar
Slechtste maaltijd die ik met m’n eigen ogen en neus aanschouwd heb
Spaghetti met hesp en ketchup
Persoon wiens stem ik het liefst ten huwelijk wil vragen
Ecco2K
Slechtste trend onder m’n Dour-crew
Sangria snuiven
Favoriete campingbuur op Dour
De Nieuw-Zeelander die “fils de pute” wou leren zeggen maar niet verder raakte dan “fiesj dé poet”
Mooiste voeten
Daan Leber