Eerlijk gezegd ben ik in 2018 wat op mijn honger blijven zitten. Weinig ontdekkingen, weinig platen die de verwachtingen echt hebben ingelost. Op eenzame hoogte staan dan ook Low (na de wat suffe voorgangers volgde met ‘Double negative’ een kopstoot van jewelste) en het prachtige maar ondergewaardeerde debuut van Loma. Op dit moment lijkt het erop dat dit de enige platen zijn die voor mij de tand des tijds zullen doorstaan, wat over 52 weken bekeken toch magertjes is. Gelukkig nog heel wat kunnen nagenieten van het moois van 2017, met voorop de jeugdhelden van Slowdive en de fantastische Finse ontdekking Mikko Jounssu. Wie weet valt er dus later alsnog wat lekkers uit 2018 uit de lucht. Traditioneel haal ik uit andermans eindejaarslijstjes nog wel wat lekkers dat ik jammerlijk gemist had.
Beste albums
1. Low – Double negative
Wellicht de beste Low uit hun carrière, straf na 25 jaar carrière.
2. Loma – Loma
De samenwerking tussen Jonathan Meiburg (Shearwater) en Emily Cross (cross records) is een pareltje !
3. Riverside – Wasteland
Progrock die de ellenlange gitaarsolo’s gelukkig grotendeels vervangt door sterke refreinen en emotionele uppercuts.
4. Holygram – Modern cults
Uitstekende postpunk, met obligate kilo’s galm, maar zeker een half uur het beste wat er sinds de eighties uitkwam.
5. God Is An Astronaut – Epitaph
Postrock is dood ? Niets van!
6. Rumours – Megamix
Belgische muziek vind ik over het algemeen overschat wegens veel betere alternatieven in het buitenland, maar Rumours is èn origineel èn
goed!
7. Nine Inch Nails – Bad witch
Trent Reznor op leeftijd blijft verbazen en inventiever dan het gros van de 20-jarige rijzende sterren.
8. Tunng – Songs you make at night
Sympathiek album zonder meer, geen slecht nummer erop, maar ik betrap mij erop dat ik het niet vaak meer aanzet.
9. Spiritualized – And nothing hurt
Leuke verrijzenis van enkele oude goden. Nooit 100% raak, maar afschrijven kan je ze ook weer niet doen.
10. Suuns – Felt
Jammer, part 1: Suuns heeft een wereldplaat in zich en deze is wel degelijk goed, maar niet super. Bovendien hebben ze al beter gedaan.
11. Daniel Avery – Song for alpha
Vooral die danskrakers Diminuendo en Sensation dan.
12. Son Lux – Brighter wounds
Jammer, part 2: Op basis van de eerste single had dit de plaat van het jaar kunnen worden. Volgende keer dan maar ?
13. Zeal And Ardor – Stranger fruit
Op hun best grandioos, vernieuwend en waanzinnig tegelijkertijd.
14. John Maus – Addendum
15. Makeness – Loud patterns
16. Agar Agar – The dog and the future
17. Thom Yorke – Suspiria
Hij zou volgend jaar een nieuwe soloplaat uitbrengen. Zou minstens 10 posities hoger moeten eindigen dan, als het er geen 16 zijn.
18. Mogwai – Kin
19. Beach House – 7
Kan zich ondanks de positieve kritieken niet meten met het debuut.
20. Strand Of Oaks – Harder love
21. MGMT – Little dark age
MGMT blijft een groepje om te volgen. Zelden saai in alle geval. Op hun best weergaloos, maar soms net wat te veel kitsch.
22. John Grant – Love is magic
23. Deafheaven – Ordinary corrupt human love
24. Villagers – The art of pretending to swim
25. Dead Can dance – Dionysus
Beste nummers:
1. Low – Dancing and blood
2. Loma – Dark oscillations
3. Riverside – Acid rain
4. MGMT – Little dark age
5. Thom Yorke – has ended
6. Son Lux – Dream state
7. Holygram – Modern cults
8. Ex:re – Romance
9. Spiritualized – Let’s dance
10. Rumours – Ibiza
11. Zeal And Ardor – Row, row
12. God Is An Astronaut – Epitaph
13. Beach House – Lemon glow
14. Low – Always trying to work it out
15. Agar Agar – Sorry about the carpet
16. Beirut – Galipoli
17. Soap And Skin – Heal
18. Suuns – Watch me, watch you
19. Whispering Sons – Alone
20. The Twilight Sad – VTR
21. Ry X – Untold
22. Nine Inch Nails – God break down the door
23. Thom Yorke – Suspirium
24. The Boxer Rebellion – What the fuck
25. Dynoro, Gigi d’agostino – In my mind (guilty pleasure)
Beste livemomenten:
Heel weinig tijd gehad om optredens mee te pikken – kinderen: een aanslag op je vrije tijd! – maar toch heel hard genoten van Slowdive op cactus in Brugge.