De vergelijking tussen Glass Animals en alt-J werd al meer dan eens gemaakt. Ergens is dat wel begrijpelijk: beide bands vallen op in de Britse muziekscene met een arty en moeilijk te labelen vorm van indiepop, mengen daarbij verschillende genres en hebben een karakteristieke zang om alles in goede banen te leiden. Ook live leek vrijdag even de parallel tussen de groepen getrokken te kunnen worden. Net zoals de driehoeksadepten leek het viertal uit Oxford geen spanning in hun set te kunnen leggen en een nogal levenloze performance te geven. Gaandeweg werd echter steeds meer duidelijk dat de jongens een riskante poging ondernamen om de toeschouwers te ontspannen in plaats van een inspanning te vragen en bovendien constateerden we dat de beestjes daar wonderwel in sloegen. Met name vanaf het derde nummer ‘Gooey’ viel op dat het kwartet meer deed dan gewoon de slimme liedjes vanop het gehypete debuutalbum ‘Zaba’ spelen. Dave en co rekten die song lang uit, speelden het als een extra lome jam en kregen het voor elkaar om dat trage aspect in hun voordeel uit te spelen. Heel af en toe, tijdens de iets minder sterke liedjes, maakte die chille vibe het wat langdradig, maar over het algemeen was de show zo zeldzaam verwennend als een strand vakantie.
Daarnaast wisten Glass Animals in het echt hun avontuurlijke geluid te behouden. De dierengeluiden maakten van de liveshow een aangename tocht door het oerwoud, met bovendien een meer dan bekwame gids in de vorm van frontman Bayley. Die laatste prees de danspasjes van zijn publiek, al lokte hij die met zijn groep natuurlijk zelf uit; de set was een beetje beestachtig en vooral heel erg fris.
Check onze foto’s van dag 3 hier. Alle reviews van Dour vind je op onze live-pagina.