Woensdag speelde Tsar B in een uitverkochte AB Club haar show van de waarheid, voor een publiek dat deels gevuld werd door hoge piefen uit de muziekwereld en verder bestond uit superenthousiaste fans en invloedrijke collega-musici. Of ze de buzz – die haar twee singles veroorzaakten – kon waarmaken lees je hieronder.
Wie too cool for school was, vertelde tegen z’n vrienden dat ie meer uitkeek naar WWWater dan naar Tsar B. Eerstgenoemde is immers de volgende naam die over ieders lippen zal rollen en verzorgde gisterenavond het voorprogramma. Hoewel je voelde dat de belangen minder groot waren en dat er nog ruimte was om dingen uit te testen, merkte je dat de zangeres héél veel potentieel heeft. De artieste had ‘The best thing’, het nummer dat ze onder de naam Charlotte opnam voor de ‘Belgica’-soundtrack, niet eens nodig om helemaal te overtuigen: haar stem kon de grootste bergen beklimmen, de producties waren verdomd interessant en de présence spatte van het podium. WWWater speelde dan misschien amper een handvol liedjes, ze wist er wel onze interesse sterk mee te wekken, zelfs als kwamen de beats niet altijd even goed over.
Waar er een ongedwongen sfeertje heerste bij het voorprogramma, moest wel alles volgens plan verlopen bij Tsar B. Niet dat ze zenuwachtig op de planken stond: ondanks alle druk kwam ze zelfs gefocust en haast ontspannen over. Als een echte popster ook, wat meteen het grootste pluspunt van het optreden bleek. Waar het spel tussen aantrekken en afstoten een essentieel onderdeel van een goeie popact is, kan je die wisselwerking in de praktijk slechts zelden op kleine podia en/of gebracht door Belgische artiesten zien. Bourgeus wist wel hoe ze het publiek moest verleiden, om het vervolgens als een echte queen weer verliefd en geobsedeerd maar op afstand achter te laten. Qua attitude had het School Is Cool-lid zo duidelijk wat geleerd van grote voorbeeld Beyoncé; met haar superhippe, volledig zwarte outfit, strijdvlecht en stoere poses wist ze het podium volledig te grijpen.
Muzikaal gezien kregen we van de violiste niet echt verrassingen te horen. Het geluid lag duidelijk in de lijn van de goede, maar in ons land overdreven gehypete singles ‘Escalate’ en ‘Myth’. Heel erg frisse liedjes van een noodzakelijke artieste – we hadden toch echt wel behoefte aan een vrouwelijke popster – die nog niet helemaal op het niveau zitten van peers als TĀLĀ. In hun aangedikte live-jasje kwamen die nummers verrassend sterk uit de verf. Gelukkig is er natuurlijk nog wel tijd voor verbetering en hoorden we een goeie basis: een fris en nieuw klankenpalet dat op z’n best tegelijk mysterieus en confronterend werkt. Af en toe werd die sound iets te zwaar of hoorden we te veel van hetzelfde. Dat loste Tsar B op met enkele songs die meer dynamiek tentoon spreidden of vocaal wat gas terug namen. We hoorden geslaagde uitstapjes naar Afrikaanse ritmes en steeldrums, terwijl een meeslepende cover van Tokio Hotels ‘Monsoon’ met alle aandacht ging lopen.
De muzikante heeft duidelijk nog een aantal uitdagingen voor de boeg. Voorlopig kwam er nog niet echt kritiek op de manier waarop ze zich de cultuur van het Midden Oosten toe-eigent – met een heleboel liedjes die verder Bourgeus’ Aladdin-liefde verkennen en een paar nummers die andere werelddelen opzoeken, mag ze zich toch aan vragen over cultural appropriation verwachten. Daarnaast wist ze haar materiaal in de AB te doen zinderen, al blijft de vraag of het intrinsiek wel beklijvend genoeg is. Voorlopig zorgde dat voor een show die naar Belgische normen wel sterk was, maar op internationaal niveau misschien nog net dat extraatje miste. Aan Tsar B’s performance lag het echter niet: die toonde dat de rijzende ster empowerment op overschot heeft.
In de AB kan je binnenkort nog Bombino (21 mei), Anohni (24 juni) en Mitski (28 september) zien. Check de volledige kalander hier.
Foto van Damon De Backer voor AB