Wie de meest recente avonturen van M.I.A een beetje gevolgd heeft, ging vermoedelijk met een bang hart naar haar show op Dour kijken. Terecht, zo bleek, want de Britse popster bleek al haar relevantie verloren met een set die haar erbarmelijke live-reputatie meer dan eer aandeed.
Het had zo beloftevol van start kunnen gaan toen Mathangi Arulpragasam haar set inzette met ‘Borders’ en ‘Go off’, de twee (enige) hoogtepunten van haar meeste recente langspeler ‘AIM’. Helaas ging ze meteen stevig de mist in met nauwelijks verstaanbare rap. Backing vocaliste slash danseres Cherry probeerde de boel te redden met extra zang en een dosis pit die bij M.I.A. zelf mankeerde, maar eigenlijk zette dat net extra in de verf hoe lui en futloos haar frontvrouw overkwam. Terwijl de Britse zich wil profileren als een vrouw van het volk, leek ze zo met haar witte handschoenen en zonnebril eerder een wereldvreemde popster die alle voeling met haar publiek kwijt is. Die indruk kregen we bovendien ook al wel op haar laatste albums, die zelden nog de subtiliteit en urgentie van weleer benaderen.
Na die dramatische start leek het vervolgens even de goede richting uit te gaan met ‘P.O.W.A.’, waarvoor de 41-jarige artieste even de tralies op haar podium bekroop en bovendien nog aanvaardbaar en verstaanbaar zong. Toch leek het ook weer een nieuwe reden voor M.I.A om zich op haar podium neer te vleien. Als ze kon, zette ze zich er immers bij neer en wanneer er gedanst moest worden, kwam de muzikante meestal niet verder dan wat met haar armen zwaaien. Moest ze dan nog haar energie te sparen om behoorlijk te zingen en te rappen, zou dat aanvaardbaar zijn. De waarheid was echter anders. Wanneer Arulpragasam dan wel boven haar loeiende bassen en hyperactieve instrumentals uitkwam, dan klonk ze bovendien zagerig en geïrriteerd.
De set bereikte een kenmerkend dieptepunt tijdens een desastreuze reeks bissen, waarvoor M.I.A. zich in een T-shirt van haar eigen ‘Fly Emirates’-merk had gestoken. Terwijl de intro van ‘Bad girls’ door de boxen schalde, dook er evenwel opeens een stuk van haar vorige outfit op, dat door haar crewleden meteen verwijderd moest worden. Dat bleek minder vanzelfsprekend dan gedacht, waardoor de set twee minuten stil lag, alvorens een dramatisch saaie versie van het nummer werd ingezet. “Bad girls do it well” klonk vermoedelijk nog nooit zo ironisch.