Foto’s Johan De Man, verslag Yanni Ratajczyk
Na twee ronduit geweldige platen was het er voor ondergetekende nog altijd niet van gekomen om Anna Calvi live te zien. Wanneer de aankondiging voor een concert in de AB weerklonk, hoefden we dan ook geen seconde te twijfelen en zakten we vol nieuwsgierigheid af naar Brussel voor deze mysterieuze dame.
Wanneer het licht uitging, weerklonken vrij snel de eerste drumroffels van ‘Suzanne and I’. Meteen werd het duidelijk: de zangeres had absoluut geen moeite om de geavanceerde tonen te halen die ze op beide albums neerzet. ‘Eliza’ en ‘Sing To Me’ uit de laatste plaat ‘One Breath’ mochten volgen, waarbij het tweede nummer direct één van de sterke ingrediënten van Anna Calvi blootlegde. Bij het begin van ‘Sing To Me’ dacht je een verlegen meisje te horen dat voorzichtig haar liefdesperikelen uit de doeken deed op het podium. Naarmate de song vorderde, liet ze zien hoeveel volume ze met haar stemgeluid kan halen en trok de jongedame met haar ijzingwekkende vibrato’s het publiek moeiteloos haar wereld in.
‘Cry’, haar minst conventionele geesteskind, toonde dan weer dat de Engelse er ook in slaagt goed georkestreerde chaos te brengen. Zelfs ‘Rider To The Sea’ werd in de set gesmokkeld tot grote vreugde van de fans. Deze instrumentale opener van ‘Anna Calvi’ gaf de dame om wie het gisterenavond draaide de ruimte om haar techniek tentoon te spreiden. De klank stond misschien net iets te hard voor deze langgerekte bluesy gitaarsolo, maar het geheel miste zijn effect zeker niet. Iedereen wist nu zeker dat de AB een topmuzikante in huis gehaald had.
Het tweede deel van de set werd een mooie mix van songs van de twee platen waarbij liedjes als ‘Suddenly’ en ‘I’ll Be Your Man’ opvielen. Live leken ze nog een extra brok passie mee te zeulen, wat verbaast als je weet dat de studioversies al zo intens zijn. Na ‘Fire’, een geslaagde cover van “The Boss”, schakelde Calvi over op haar prijsbeest ‘Desire’. Haar grootste hit begon nog steeds met het meeslepende geluid van het oude harmonium dat ook live zorgde voor een wat angstig gevoel. Het publiek was zodanig onder de indruk dat het de zangeres moeite kostte om nog wat dankwoorden uit te brengen voor ze het podium voor het eerst verliet.
We zeiden “voor het eerst”, dus gelukkig kwam er op aandringen van de menigte nog een bisronde. Na twee eigen songs sloot de Britse af met haar eerste singeltje ‘Jezebel’, een cover van Frankie Lane. Het nummer zwol aan tot immense proporties, bij de allerlaatste noot werden we misschien wel het meest van onze sokken geblazen, door louter stemgeluid.
De Ancienne Belgique stond niet vol gisterenavond, maar iedereen die er was luisterde aandachtig naar Calvi, een dame die heel haar hart weet uit te storten doorheen woord en gebaar. Ze wordt bijgestaan door engel én duivel en klinkt zowel lieftallig als gevaarlijk. Wij waren toeschouwer van een indrukwekkend schouwspel door gitaar en stem.
De AB programmeert binnenkort onder meer Gabriel Rios (29.03) , de finale van Humo’s Rock Rally (30.03) en Broken Bells (31.03). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.
Verdeeld door V2