Zaterdagavond regende het glitters in Brussel. Pablo Padovani, ook wel gekend als gitarist van Melody’s Echo Chamber, kwam samen met zijn vier vrouwen ons in de Botanique vertellen over ‘Le monde möö’; een fonkelende wereld vol kleuren en waanbeelden, en toevallig ook de naam van hun debuutalbum. De Franse band Moodoïd kwam deze trots voorstellen in de Rotonde. Wetende dat Tame Impala’s Kevin Parker meewerkte aan de ep die deze langspeler voorging, mochten we ons verwachten aan op en top psychedelica, verpakt in een fonkelend jasje.
Op 18 oktober speelden Moodoïd en Cook Strummer een psychedelische show in de Botanique te Brussel. Bert Savels ging, gewapend met zijn fototoestel, op pad, Iris Wyckmans pende een verslag neer.
Cook Strummer mocht de spits afbijten. De Brusselse Max Donnet bracht samen met een bassist en extra gitarist weinig opwindende gitaarpop. Waarom deze muzikanten een support mocht verzorgen van één van de kleurrijkste bands van het moment was ons een raadsel. De donkere kledij en een eerder levensloze Donnet vormden een schril contrast met wat er ons later die avond nog te wachten stond. Het keelgeluid van de zanger verdween volgens onze mening in het lange rijtje van goede maar minder interessante popstemmen. Toch zijn we niet volledig negatief over Cook Strummer. De drie jongens speelden een strakke set, die ze af en toe wat extra pit probeerden te geven door hard op trommels te slaan. Jammer genoeg speelden ze op dezelfde avond als een eerder uitzonderlijke groep, waardoor het voorprogramma ons nableef als een weinig verrassend collectief uit Brussel.
Het eerder vernoemde fonkelende jasje mag je zeer letterlijk nemen. Glinsterende kledij en een gezicht vol gouden glitter was duidelijk de juiste dresscode voor deze avond volgens Moodoïd. Een sterk begin van de set van kregen we met ‘Je suis la montagne’. Er werd straffe psychedelische rock in een wolk op ons afgestuurd, waardoor we werden meegevoerd op een reis door ‘Le monde möö’. Onderweg babbelde onze gids graag tussen de nummers door over zijn favoriete wereld. Of over hoe we waren voorgelogen; we waren niet echt in Brussel, maar in een andere wereld die vermoedelijk veel kleurrijker en schitterender was. Die avond wilden we het even maar al te graag geloven.
De show kende een sterk begin, en bereikte zijn hoogtepunt bij ‘Bongo bongo club’. Een dansbaar en opzwepend lied, waarbij dankbaar gebruik gemaakt wordt van pedaaltjes en effecten op de zang. De zanger wilde duidelijk elke vierkante centimeter van het podium gebruiken, sprong heen en weer, danste tussen alle instrumenten in en kwam zo dicht bij het publiek dat de glitters spontaan op onze gezichten vlogen. Na uitzinnig de bongo gedanst te hebben werd tijd gemaakt om de minder uitbundige songs van het album aan bod te laten. Hierdoor verzonk de avond even weg in een iets minder avontuurlijk deel van onze reis door deze gekke wereld met liedjes zoals ‘Les chemins de traverse’ of ‘Bleu est le feu’.
De avond werd afgesloten met ‘La folie pure’, en neem deze titel ook zeker dit letterlijk. Eigenhandig begon Padovani het publiek van de voorste rijen op het podium te sleuren, om haar mee nemen in de waanzin van het lied. Helaas hebben we hier geen beelden van, aangezien onze fotograaf zich ook voor een dansje op de planken had begeven. Tijdens de bisnummers werd de cirkel rondgemaakt en eindigde Moodoïd de reis waar ze begonnen waren met een tweede maal ‘Je suis la montagne’. Nog geen reis gepland dit najaar? Wij nemen de taak van je reisbureau graag even over en raden ‘Le monde möö’ aan.
Setlist:
1. Je suis la montagne
2. Machine metal
3. Heavy metal be bop 2
4. Bongo bongo club
5. Les chemins de traverse
6. Les filles font que le temps est jouissif
7. Bleu est le feu
8. Yes & you
9. La lune
10. De folie pure
——————————————-
11. Les garçons veulent de la magie
12. Je suis la montagne
De Botanique programmeert de komende weken nog namen zoals The Barr Brothers (20.10), Kishi Bashi (22.10), My Brightest Dimond (24.10) en vele anderen. Info, tickets en de volledige concertkalender vind je hier.