J. Tillman, ooit beter bekend als drummer van Fleet Foxes, rolt pas echt vaak over de tongen nu zijn tweede plaat als Father John Misty uit is. De charismatische figuur hoefde maar op te komen om ons een “love it already” te doen mompelen en verwachtingsvol naar pen en papier te grijpen. Al tijdens opener ‘I love you, honeybear’ uit de gelijknamige plaat rolde Tillman over het podium, ging hij door de knieën en jongleerde de theatrale man met het microfoonstatief. Heupwiegend mikte hij er als bindtekst meteen “Since this is the last show ever we play at Pukkelpop, we’ll try and make it a good one for you” uit. Blijkbaar had hij geen eetbonnetjes ontvangen. Een beetje chagrijnig en met een rommelende maag zette de zanger dan maar zijn veroveringsparcours verder. Waar J. Tillman eindigde en het figuur Father Joh Misty begon, bleef onbekend.
Ter aankondiging van zijn grote “hit”, het enkel door piano begeleide ‘Bored in the U.S.A.’, laste Tillman een fotomoment in. De zanger poseerde langs elke kant van het podium, gaf ons de kans om even onze flits aan te zetten om zeker een goed beeld van hem te vangen en sneerde dat dat is waar festivals tegenwoordig om draaien: er bijna bij zijn. In al die hetze zouden we bijna vergeten dat Father John Misty over een sterke set aan songs beschikte die zelfs door de kitsch heen tot emotie bewoog. Als het excentriek figuur zelf niet muzikaal de show stal, met zijn loepzuivere stem of met een elektrische of akoestische gitaar omgesnoerd (of naar de andere kant van het podium gooiend), werden we herinnerd aan het feit dat de man beschikt over een uitstekende vijfkoppige band; allemaal langharig en in een kostuumvestje, met uitzondering van de drummer. Ze ondergingen de gestes van de frontman met een ondoorbreekbare sérieux.
Je hebt het voor de sarcast of niet, maar één ding is zeker: een concert van Father John Misty is een beleving. Hopelijk vergeet hij snel weer zijn openingszin.