In TRIX vinden deze en volgende week de vier voorrondes van De Zes plaats. Per avond staan er vier acts geprogrammeerd. Zaterdag mochten Netwerk, Lohaus, SeizoensKlanken en Wolf Pause de bühne op.
Muziekconcours en hiphopacts, het is een bijzonder moeilijke combinatie. Het genre teert als geen ander op publieksparticipatie en die vibe blijft op wedstrijden vaak achterwege. Dat was ook gisteren bij Netwerk het geval, waarschijnlijk nog meer dan anders omdat de jongens mochten openen. Zelf misten de jongens bovendien misschien wel de energie en de brutaliteit om een opruiend sfeertje te creëren. Qua songmateriaal wisten ze niet helemaal te overtuigen, met enkele lyrics en beats die net niet memorabel genoeg waren. Grappig, maar te schattig.
Dit weekend was er maar één band die boven de beschrijving “veel potentieel” wist uit te stijgen met nummers die al helemaal op punt stonden: Lohaus. Met hun uitgewerkte electro-pop-songs zie je de jongens binnenkort meer dan eender welke andere Belgische band internationale blogs sieren. Ook live mocht de show er zijn. Een erg volle sound dompelde het publiek onder in een met neon verlichte sfeer, donkere bassen hielden de set – met een dansbaar einde – spannend en frontman Thomas Lauwers wist zijn product te verkopen.
Van SeizoensKlanken hadden we daarna toch wel een tikkeltje meer verwacht. Het Geelse duo maakt het soort muziek dat vaak in één adem genoemd wordt met Darkside, maar kiest voor een meer jazzy, gitaar gericht geluid. Dat pakte in Antwerpen misschien iets te gezellig uit, omdat de nadruk te veel lag op de gitaarsolo’s en te weinig op het werken naar een gezamenlijke climax. Uiteindelijk had het duo een van de meest interessante sounds, maar wisten ze dat live niet helemaal uit te spelen.
De avond werd afgesloten door Wolf Pause, het project van Matthijs Vanstaen. Die maakte vooral indruk met een fenomenale stem, die begrijpelijk centraal in het geluid geplaatst werd. Af en toe durfde ze de songs een beetje te dramatisch maken, maar ook klonken de emoties authentiek. Net als het geluid, dat dan weer té authentiek klonk en vooral deed denken aan Keltische folk op maat van culturele centra en Dranouter.
Foto’s van Bert Savels (Lohaus, SeizoensKlanken) en Caroline Vandekerckhove (Netwerk, Wolf Pause).