Londen is een veelbelovende jonge popartieste rijker, Nilüfer Yanya is de naam. Met singles ‘Heavyweight champion of the year’, ‘In your head’ en ‘tears’ maakte ze ons de afgelopen maanden warm voor debuutalbum ‘Miss universe’, dat nu vrijdag 22 maart uitkomt. We blikken al even vooruit met haar.
Haar muziek is even rijk als haar Turkse, Ierse en Barbadiaanse roots. “Ik heb mijn eigen stijl van songwriting. Het zit wel ergens tussen indie, soul en punk. Voor mijn verse single ‘In Your Head’ ben ik zelfs helemaal voor de pop-punk vibe gegaan en ik vind dat het wel werkt. Sommigen zeggen dat het erover is, maar soms heb je nummers als deze nodig om nieuwe dingen te proberen en op zoek te gaan naar een eigen unieke sound.” Ze laat zich inspireren door Jeff Buckley, Pixies, Amy Winehouse en Nina Simone en volgens ons heeft ze ook wat weg van Margaret Glaspy en Maggie Rogers. “Tijdens het maken van dit album luisterde ik veel naar Frank Ocean en King Krule.”
Gezien haar jeugdigheid (Yanya is 23) is het ongezien spannend om een eerste album op de wereld los te laten. Ook singles lossen is helemaal nieuw: “Toen ik bijvoorbeeld ‘In your head’ eind januari online zette, durfde ik eerst niet te kijken wat de reacties waren. Mijn gsm werkte ook niet helemaal en ik was op van de zenuwen. Ik was super benieuwd naar wat iedereen ervan vond. Er zit namelijk een hedendaagse levensles in dat nummer verstopt. Namelijk dat iedereen wel zelfstandig reageert, terwijl er eigenlijk zo veel mensen en dingen zijn die beïnvloeden hoe je moet denken en wat je moet voelen. We worden gecontroleerd door anderen en we zijn dus helemaal niet vrij. We zouden onze eigen gedachten moeten kunnen controleren zonder misleid te worden door anderen. Door sociale media, om een voorbeeld te geven, maar ook gewoon door de fysieke mensen rondom ons.”
Ook de rest van het album bouwt verder rond die thematiek. “Maak voor jezelf uit wat echt is en wat niet”, dat is de overkoepelende boodschap van ‘Miss universe’. Alle nummers zijn bovendien eerder autobiografisch. Ondanks haar geringe levenservaring bevatten de teksten erg filosofische en politieke uitingen. “Ik observeer en schrijf liedjes over de dingen die ik rond mij heen zie gebeuren. Wat ik vaak ervaar is dat je niets of niemand kan vertrouwen, en zeker de media niet. Je kan toch niet zomaar dingen vertellen zonder dat je er zelf bij was?” Om maar te zeggen dat Yanya niet vies is van een kritische noot. Haar plekje op de longlist van BBC’s Sound of 2018 bevestigt daarenboven haar commercieel potentieel.
Hoewel haar carrière slechts enkele maanden op de rails staat, wil niet zeggen dat ze nog geen podiumervaring heeft. “In België stond ik al twee keer op het podium. Ik was het voorprogramma van Interpol in een uitverkocht Vorst Nationaal en ook in TRIX mocht ik al eens spelen. De support verzorgen van Interpol was trouwens echt zalig. Ze zijn een bekende band dus speelden we altijd in de grootste zalen en steeds voor een uitverkocht publiek.” Op die manier deed ze al belangrijke ervaring op voor de komende shows, die ze zelf zal moeten dragen. “Ik wil zo veel mogelijk shows spelen, hoewel ik denk dat ik het nooit echt leuk zal vinden om op te treden. Het enige wat ik wil doen is muziek maken. En de shows, tja.. Dat hoort er bij. Ik doe het al sinds mijn 18e en ben het ondertussen dus wel gewend, maar ik moet mezelf er steeds opnieuw voor pushen. Omdat ik mezelf nooit comfortabel zal voelen op een podium, zorgt het voor een gezonde spanning en dat helpt me. Achteraf put ik daar veel voldoening uit.”
‘Heavyweight champion of the year’ sluit het album af. “Op dat nummer ben ik het trotst. Ik vind het echt een heel goed nummer, vooral omdat het een leuk groepsproject was met heel de band en dat geeft veel voldoening”. Yanya is zelf eerder kritisch over hoe tevreden ze is met haar eerste album: “Ik voel me zeker voldaan, maar het is anders dan wat ik er van verwachtte. Het zou beter zijn als ik mezelf meer tijd had gegeven. Natuurlijk moet je een deadline inplannen en er op een bepaald moment gewoon voor gaan. Zelfs met wat meer tijd zou ik er altijd iets aan willen verbeteren. Ik ben nooit 100% tevreden.”
Met die perfectionistische instelling is het allereerst uitkijken naar 29 april, wanneer ze de Botanique zal veroveren op Les Nuits. En deze zomer staat ze ook nog eens op Pukkelpop. “Ik speelde het album nog niet vaak live met de band. We hebben er net een tour in de Verenigde Staten opzitten dus we konden de show wel al wat voorbereiden. Tegen eind april hoop ik dat het goed zal klinken”.
‘Miss universe’ verschijnt 22 maart via PIAS.