Terwijl in de concertzaal van de Charlatan Casiokids optreden, treffen wij in het café Eric Smout, coördinator en artistiek leider van Muziekclub Democrazy. Hoewel hij zelf pas vier jaar aan het roer staat, blikt hij met ons terug op 30 jaar Democrazy.
Indiestyle: Hoe begon het allemaal?
ES: In 1981 ontstond het jeugdhuis De Zwabber, dat vrij snel ook een muziekluik toevoegde aan haar werking, met de organisatie van allerlei kleine concertjes. Het jeugdhuis zou later Democrazy heten, en het is eigenlijk pas een 15-tal jaar geleden dat Democrazy een club werd. Daarmee werd het erkend en gesubsidieerd onder cultuur.
Democrazy is vooral gekend voor de legendarische periode in de jaren ’90, toen ze in de Reynaertstraat in de Gentse buurt Brugse Poort vooral gitaarmuziek, en later ook techno en andere dance genres in hun programmatie hadden. Nirvana trad er toen onder meer op. Democrazy is immers één van de oudste muziekclubs in Vlaanderen.
Er kwamen echter teveel klachten van buurtbewoners, en Democrazy leidde een zwervend bestaan, met wisselende locaties: in de haven, het Citadelpark en op de Basilea, een boot die eigenlijk niet geschikt was om concerten te organiseren en niet vaarwaardig bleek gemaakt te kunnen worden, en dus ook nooit echt gebruikt werd. Daardoor waren we lange tijd minder aanwezig, in de periode tussen 2000 en 2005 ongeveer.
Gelukkig kwam er een nieuw bestuur, dat de ambities herschreef en besloot de kracht te halen uit het rondreizend karakter en een sterke aanwezigheid in de stad vooropstelde.
Indiestyle: Over welke locaties beschikken jullie nu?
ES: Lange tijd beschikten we over NT2 Minnemeers, maar doordat het dak niet geïsoleerd is, kregen we er teveel klachten voor geluidsoverlast. Momenteel maken we vooral gebruik van de Vooruit, de Charlatan, de Handelsbeurs, de Centrale en NTGent, al werken we ook onder meer met DOK samen.
Bedoeling is uiteindelijk om gebruik te blijven maken van die verschillende locaties, en tegelijk zelf één vaste stek te hebben. Momenteel wordt onderzocht door de stad Gent of een concertzaal aan de Waalse Krook mogelijk is.
Op lange termijn is een eigen vaste stek een noodzakelijke aanvulling
Indiestyle: Toch zijn jullie intussen erg actief, niet?
ES: Jazeker, we organiseren zo’n 120 optredens per jaar, we organiseren festivals als Boomtown, De Beloften en Glimps, en we werken samen met DOK.
Onze flexibiliteit is onze grote troef momenteel: we kunnen op zoek gaan naar de meest geschikte locatie voor elke artiest, zonder zelf een zaal te moeten beheren. Natuurlijk zijn we daardoor ook afhankelijk van hun eigen kalender, maar we hebben goede samenwerkingsverbanden. We moeten ook vaak ons materiaal verhuizen, én we zijn afhankelijk van de faciliteiten van de zalen waarmee we samenwerken, dus op lange termijn is een eigen vaste stek een noodzakelijke aanvulling. Op zich is het huren van een zaal overigens niet per se altijd goedkoper dan zelf een zaal te beheren.
Indiestyle: Het lijkt erop dat de zaken voor jullie goed lopen. Ondanks de crisis, algemeen en in de muziekbusiness, doen concerten en de concertbeleving het goed. Hoe zien jullie dat?
ES: Er is inderdaad een goede opkomst, en we merken van de crisis voorlopig amper iets. Ons publiek blijven we makkelijk bereiken. We vinden het dan ook belangrijk dat we een goed aanbod hebben in de breedte, met heel wat genres, maar ook in de diepte, genrespecifiek willen we ook een heel ruim aanbod bieden. Het is net die combinatie van de breedte en de diepte die ons specifiek profiel uitmaakt.
We merken wel in de opkomst dat de aandacht voor bepaalde genres nogal aan fluctuaties onderhevig is. De laatste tijd is het moeilijker om een publiek voor reggae te bereiken, terwijl dubstep dan weer immens populair is. Natuurlijk zijn er wel heel wat promotoren die zich op dubstep gooien, dus het is belangrijk om in dat grote aanbod zelf genoeg op te vallen.
Indiestyle: Hoe ben je zelf bij Democrazy terechtgekomen?
ES: Ik werkte voorheen bij 5 voor 12 in Antwerpen, daarvoor in The Pacific in Antwerpen, aan het begin van de jaren ’90, en ik was ooit ook samensteller bij Studio Brussel. Bij 5 voor 12 organiseerden we De Nachten, 10 days off en Petrol. Toen Democrazy een nieuw bestuur kreeg halfweg de jaren ’00, werd ik gevraagd om de nieuwe Democrazy vorm te geven.
Indiestyle: Waarop ben je zelf het meest trots?
ES: Vooreerst ben ik bijzonder fier dat we zo breed gegaan zijn, niet alleen in ons concertaanbod, maar ook door de festivals, de party’s, DOK. Verder vind ik dat de activering van allerlei partnerships ook een belangrijke verwezenlijking is, waar we heel trots op mogen zijn.
Indiestyle: Beleef je het zelf nog allemaal voldoende mee als coördinator?
ES: We hebben een ruim aanbod, en dat kunnen we doordat we met een groep mensen werken. Per genre hebben we informanten, die het genre volgen en ons tippen. Zelf houd ik me het meest bezig met indie rock, soul en reggae. Ik probeer ook zelf zo veel mogelijk concerten mee te maken. Allemaal, dat lukt gewoonweg niet.
Toch kan ik ook af en toe nog verrast worden: Michael Kiwanuka, die toen nog helemaal onbekend was, programmeerden we eind vorig jaar, en daar was ik sterk van onder de indruk, net als van Nick Waterhouse, een grote meneer in de soul vind ik dat.
Indiestyle: Welke wensen en verlangens hebben jullie nog?
ES: Het is erg leuk als we bands uit de legendarische periode kunnen programmeren, zoals bijvoorbeeld Melvins, Butthole Surfers, Mark Stewart, Unsane en Helmet. Daarmee trek je een bepaald publiek aan dat nostalgisch is over die periode, maar natuurlijk willen we ook een eigentijdse werking uitbouwen, waarin dat een plaats kan krijgen.
En er staan nog wel wat namen op mijn persoonlijk wenslijstje, hoor. Als ik één naam moet noemen, zou het Aphex Twin zijn. Ik ben bijzonder trots dat ik uiteindelijk Squarepusher heb weten te programmeren. Nieuwe namen zijn vaak wat makkelijker, omdat we dan goed geplaatst zijn om in het economisch spel van vraag en aanbod onze troeven uit te kunnen spelen.
Kijk, we hebben voor de komende vier jaar al een positief advies, dat nog door de minister moet bekrachtigd worden. We willen verder doen op de weg die we ingeslaan zijn, en daarnaast zijn er ook enkele nieuwe accenten: we willen onze ploeg versterken en vergroten, en we willen nog meer in de diepte werken, door ook meer kleinschalige evenementen te organiseren, zoals we al een beetje deden met Glimps.
Indiestyle: Jullie vieren 30 jaar Democrazy. Hoe ziet de viering eruit?
ES: Er zijn 2 luiken: het publieksluik is geconcentreerd van 10 tot 15 april, met allerlei bijzondere concerten, die onze diversiteit in de verf moeten zetten.
Op 10 april speelt Peter Doherty in de Vooruit, en treedt Lefties Soul Connection samen met Michelle David op in de Charlatan. Op 12 april verzorgt Tommigun het voorprogramma voor de legendarische Daniel Johnston, die overigens in de Vooruit een expositie zal houden van zijn (grafisch) materiaal. Op 13 april heeft Lefto een hele avond samengesteld, heel breed, van hiphop over breakbeats tot jazz en techno. Er zijn dan optredens en dj-sets van Theo Parrish, Floating Points, Dimlite, 2morrows Victory en dj Nu Mark (van Jurassic 5). De dag erna, 14 april, zijn er heel wat optredens: Merdan Taplak houdt een feestje, er zijn sets van ‘t Hof Van Commerce, Kraantje Pappie en Safi & Spreej. In de balzaal van de Vooruit treedt dan Mark Stewart op. Er is ook drum ‘n bass met Square, Logistics en Cyantific. Op 15 april treedt ten slotte Balthazar op.
Indiestyle: En hoe ziet het tweede luik eruit?
ES: Dat is niet zozeer voor het grote publiek, maar eerder voor onze medewerkers en partners. Er zal een expositie zijn met alle materiaal dat we kunnen verzamelen over de voorbije 30 jaar, en die zal wel toegankelijk zijn voor het publiek. Daarnaast houden we, eveneens in het najaar, een groot feest voor onze medewerkers en partners.
Indiestyle: Bedankt!
Alle info over 30 jaar Democrazy vind je hier.