Voor wie niet de kracht heeft om onze volledige verslagen te lezen en voor wie op zoek is naar wat nieuwe bands en artiesten om op deze zondag te ontdekken, presenteren wij: de tien beste acts van Eurosonic Noorderslag. Niet in volgorde, want daarover zouden onze recensenten het nooit eens geraken.
Hinds
“Dankzij tempoversnellingen en onverstaanbare en doorheen lopende zanglijnen leek de muziek al net zo impulsief en levenslustig als het kwartet zelf. Hoe vals het geluid op dat punt klonk, was niet van belang. Het ging over de korte energiestoten die je bloed net een tikje sneller deden stromen. Zo slecht, maar zo goed.”
Vök
“In de aardig volgelopen kelder van het News Cafe speelden ze een verrassend strakke elektronische set, met beats die ons in de eerste plaats aan The Knife deden denken. Toch bewees de groep over een eigen geluid te beschikken door het gebruik van een saxofoon.”
Samaris
“De hese Björk-achtige stem van zangeres Jófríður Ákadóttir, de licht pompende electronica en het zachte geluid van een klarinet bleken een gouden combinatie. De band maakte het zich nochtans niet makkelijk met vaak lang uitgesponnen nummers, die bij sommigen wel als eentonig zouden kunnen overkomen.”
Lees het volledige verslag van de eerste dag.
Hinds door Sander Baks
Aurora
“Voor de eerste act van de dag trokken we richting Grand Theatre waar de kleine Aurora Aksnes met haar band een goed gevulde grote zaal plat mocht zingen. Want wat een stem kwam er uit dat schuchtere meisje. Bij de hoge noten hoorden we het scherpe kantje van landgenote Jenny Hval, maar ook de honingzoete engelenstemmen van de First Aid Kit-zusjes schemerden erin door.”
Kiasmos
“De show moest het ook hebben van de prachtig openbloeiende nummers, een tweetal keer ontbrak zo’n climax en dan stelden we toch een dipje vast. Wanneer de euforische opbouwen wel werden uitgespeeld, wisten de jongens die net lang genoeg te rekken en van precies de juiste bombast te voorzien waardoor het onovertroffen momenten van deze Eurosonic bleken.”
Lees het volledige verslag van de tweede dag.
Aurora door Bart Heemskerk
Shura
“Shura’s stem maakte live ook nog geen onuitwisbare indruk, maar het dansen konden we bij haar hits toch maar moeilijk laten. We deden er bovendien stiekem nog een schepje bovenop aangezien Pukkelpop-organisator Chokri Mahassine net achter ons stond toe te kijken.”
All We Are
“Het potige geluid toonde dat de Liverpudlians meer dan klaar zijn voor de grotere zalen en in het bijzonder de zwiepende gitaren maakten bij momenten indruk. Wie vreesde dat het beste al voorbij was na het openingsoffensief met ‘Feel safe’ en ‘I wear you’, werd door het trio verrast met meer inventieve psychedelic boogie en een bijzonder sterke cover van ‘Can’t do without you’.”
Lees het volledige verslag van de derde dag.
Kiasmos door Bart Heemskerk
Mourn
“Hun rammelrock tastte dieper en duisterder dan de reguliere pretpunk en kende de juiste variatie om een hele tijd boeiend te blijven. Directe soft-Perfect Pussy-kopstoten werden in het arty pand afgewisseld met melodischer materiaal, waarbij de donkere ondertoon als constante functioneerde.”
Warm Graves
“Dertig minuten lang werden we overmeesterd door een onnavolgbare wall of sound. De drummer beukte erop los tot alle botten in onze lichamen broos werden, de galmende zang echode nog lang na in onze hersenpannen en de slepende synthesizerklanken maakten de catharsis compleet.”
Nouveau Vélo
“De postpunk die het trio bracht dweepte hier en daar met meer toegankelijke bands als Arcade Fire en The War On Drugs maar beukte er in de eerste plaats flink op los zoals ook acts als Viet Cong dat nu doen. Het landschap van de hedendaagse postpunk is ondertussen al flink bezaaid met groepjes die ongeveer hetzelfde doen, maar Nouveau Vélo wist zich toch te onderscheiden met een eigen sound.”